Αίθουσες ακροατηρίου μουσικής jazz

Καραγιάννης, Ιωάννης; Karagiannis, Ioannis

dc.contributor.author	Καραγιάννης, Ιωάννης	el
dc.contributor.author	Karagiannis, Ioannis	en
dc.date.accessioned	2025-01-28T09:45:47Z
dc.date.available	2025-01-28T09:45:47Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/60975
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.28671
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Ακουστική χώρων ακροατηρίου	el
dc.subject	Αντίληψη της ακουστικής	el
dc.subject	Αντήχηση	el
dc.subject	Jazz	en
dc.subject	Auditorium acoustics	en
dc.subject	Optimal reverberation	en
dc.subject	Subjective evaluation	en
dc.title	Αίθουσες ακροατηρίου μουσικής jazz	el
heal.type	doctoralThesis
heal.secondaryTitle	Διερεύνηση της αντίληψης της ακουστικής και βέλτιστη αντήχηση	el
heal.classification	Αρχιτεκτονική ακουστική	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2024-11-21
heal.abstract	Η jazz, με ιστορία που ξεπερνά τον έναν αιώνα, αποτελεί ένα από τα πιο καθιερωμένα είδη μουσικής. Σε όλο τον κόσμο, υπάρχουν και συνεχίζουν να δημιουργούνται πολυάριθμες αίθουσες που φιλοξενούν jazz συναυλίες. Ωστόσο μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει καμία επιστημονική έρευνα σχετικά με τον ακουστικό σχεδιασμό χώρων ακροατηρίου του είδους και η κατασκευή τους γίνεται διαισθητικά, τυχαία ή απλώς αντιγράφοντας αρχιτεκτονικά στοιχεία υφιστάμενων αιθουσών που θεωρούνται «χώροι αναφοράς» ως προς την ακουστική τους. Αναγνωρίζοντας την έλλειψη αυτή, η παρούσα εργασία επιχειρεί με επιστημονική μεθοδολογία να διερευνήσει αφενός τον τρόπο που η ακουστική ποιότητα γίνεται αντιληπτή κατά την ακρόαση μουσικής jazz και αφετέρου την τιμή του χρόνου αντήχησης που βελτιστοποιεί τέτοιες ακροάσεις, αποσκοπώντας έτσι, στην ανάδειξη χρήσιμων στοιχείων για τον ακουστικό σχεδιασμό αιθουσών ακροατηρίου του είδους. Η εργασία είναι πειραματική και αποτελείται από δύο ομάδες πειραμάτων. Η πρώτη ομάδα πειραμάτων είχε στόχο τη διερεύνηση της αντίληψης της ακουστικής κατά την ακρόαση μουσικής jazz. Αρχικά συντάχθηκε μέσω πειραματικής διαδικασίας ένας κατάλογος τριάντα τριών αντιθέτων επιθετικών προσδιορισμών που χρησιμοποιούνται συχνά για την περιγραφή των ακουστικών ιδιοτήτων των αιθουσών ακροατηρίου μουσικής jazz από τους φίλους του είδους. Οι προσδιορισμοί αυτοί χρησιμοποιήθηκαν ως πόλοι διπολικών κλιμάκων αξιολόγησης σε πείραμα διερεύνησης της αντίληψης της ακουστικής κατά την ακρόαση ηχογραφημένων συναυλιών jazz. Στα αποτελέσματα του πειράματος έγινε ανάλυση κατά παράγοντες· αυτή οδήγησε στη μείωση των διαστάσεων των αποτιμήσεων των ακροατών και την εξαγωγή τεσσάρων ανεξάρτητων παραγόντων της αντίληψης (SMOOTHNESS, CLARITY, RICHNESS, PROXIMITY). Εν συνεχεία, επιλέχθηκαν δεκαεννέα κλίμακες αντιπροσωπευτικές των τεσσάρων αυτών παραγόντων με τις οποίες διεξήχθη νέο πείραμα αντίληψης, αυτή τη φορά κατά τη διάρκεια ζωντανών συναυλιών. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων προέκυψαν τρεις ανεξάρτητοι παράγοντες (CLARITY, SMOOTHNESS, PROXIMITY), υποδεικνύοντας ότι υπάρχουν κοινές συνιστώσες της αντίληψης κατά την ακρόαση ηχογραφημένης και ζωντανής μουσικής jazz. Ένα πρόσθετο πείραμα διεξήχθη σε μουσικούς της jazz προκειμένου να διερευνηθεί το πώς εκείνοι αντιλαμβάνονται την ακουστική των αιθουσών κατά τη διάρκεια της ερμηνείας τους. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε τρεις παράγοντες (NOISINESS, LIVENESS, SMOOTHNESS) επιβεβαιώνοντας τη διαισθητική άποψη ότι μεταξύ ακροατών και ερμηνευτών υπάρχουν διαφορές στον τρόπο αντίληψης της ακουστικής . Η δεύτερη ομάδα πειραμάτων είχε στόχο τη διερεύνηση της τιμής του χρόνου αντήχησης για την οποία η ακρόαση μουσικής jazz γίνεται βέλτιστη. Η διαδικασία βασίστηκε στην ψηφιακή προσομοίωση της αναπαραγωγής ανηχοϊκών αποσπασμάτων εντός ενός θεωρητικού χώρου και την ακρόαση με δυνατότητα μεταβολής του χρόνου αντήχησης σε πραγματικό χρόνο (auralization). Έμπειροι ακροατές της jazz μουσικής κλήθηκαν να καταγράψουν την κρίση τους για τις τιμές που βελτιστοποιείται η ακουστική ποιότητα έχοντας ως κριτήριο κάθε έναν από τους τρεις ανεξάρτητους παράγοντες που είχαν προκύψει στο πείραμα της αντίληψης του ακροατηρίου. Από τα αποτελέσματα αυτής της ομάδας πειραμάτων προέκυψε ότι ο προτιμώμενος χρόνος αντήχησης για την ακρόαση μουσικής jazz είναι χαμηλότερος από εκείνον των αιθουσών ακροατηρίου κλασικής μουσικής και κυμαίνεται μεταξύ 0.6 s και 0.8 s ανάλογα με το tempo, την ενορχήστρωση κλπ. Σχετικά με τη φασματική του κατανομή φάνηκε ότι υπάρχει προτίμηση για επίπεδη απόκριση μεταξύ χαμηλής και μεσαίας περιοχής και αύξηση στην υψηλή περιοχή συχνοτήτων. Από τα συμπεράσματα της έρευνας παρέχονται πληροφορίες για τον τρόπο που οι ακροατές της jazz αντιλαμβάνονται την ακουστική ποιότητα και επιβεβαιώνεται η ανάγκη ξεχωριστής προσέγγισης του σχεδιασμού των χώρων ακροατηρίου που προορίζονται για το συγκεκριμένο μουσικό είδος. Επίσης προτείνονται ενδεικτικές τιμές για το χρόνο αντήχησης τέτοιων αιθουσών υπαγορεύοντας έτσι κατευθυντήριες γραμμές για το σχεδιασμό τους.	el
heal.advisorName	Σωτηροπούλου, Αλεξάνδρα	el
heal.advisorName	Sotiropoulou, Alexandra	en
heal.committeeMemberName	Σωτηροπούλου, Αλεξάνδρα	el
heal.committeeMemberName	Πουλάκος, Γεώργιος	el
heal.committeeMemberName	Τζεκάκης, Εμμανουήλ	el
heal.committeeMemberName	Βασιλάτος, Παναγιώτης	el
heal.committeeMemberName	Κατσαρός, Μιλτιάδης	el
heal.committeeMemberName	Γιαννούτσου, Βασιλική	el
heal.committeeMemberName	Βουγιούκας, Εμμανουήλ	el
heal.academicPublisher	Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.fullTextAvailability	false