Αξιολόγηση λειτουργικών δεδομένων των εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων στην Ελλάδα και ανάλυση των προκλήσεων ενόψει της αναθεώρησης της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ

Αναστασίου, Σωκράτης; Anastasiou, Socrates

dc.contributor.author	Αναστασίου, Σωκράτης	el
dc.contributor.author	Anastasiou, Socrates	en
dc.date.accessioned	2025-05-05T11:01:31Z
dc.date.available	2025-05-05T11:01:31Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/61861
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.29557
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Επεξεργασία αστικών λυμάτων	el
dc.subject	Οδηγία 91/271/ΕΟΚ	el
dc.subject	Αναθεώρηση Οδηγίας 91/271/ΕΟΚ	el
dc.subject	Εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων στην Ελλάδα	el
dc.subject	Ενεργειακή ουδετερότητα	el
dc.subject	Urban wastewater treatment	en
dc.subject	Directive 91/271/EEC	en
dc.subject	Revision of Directive 91/271/EEC	en
dc.subject	Urban wastewater treatment plants in Greece	en
dc.subject	Energy neutrality	en
dc.title	Αξιολόγηση λειτουργικών δεδομένων των εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων στην Ελλάδα και ανάλυση των προκλήσεων ενόψει της αναθεώρησης της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ	el
dc.title	Evaluation of operational data of wastewater treatment plants in Greece and analysis of challenges in view of the revision of directive 91/271/EEC	en
heal.type	bachelorThesis
heal.classification	Υδραυλική μηχανική	el
heal.classification	Περιβαλλοντική μηχανική	el
heal.classification	Hydraulic engineering	en
heal.classification	Environmental engineering	en
heal.classification	Υγειονομική μηχανική	el
heal.classification	Sanitary engineering	en
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2024-11-13
heal.abstract	Η Οδηγία 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Επεξεργασία των Αστικών Λυμάτων εκδόθηκε στις 21/5/1991 και έκτοτε αποτελεί θεμελιώδες κείμενο της Κοινοτικής Νομοθεσίας για τα ύδατα. Καθορίζει την ελάχιστη απαιτούμενη τεχνική υποδομή που πρέπει να διαθέτουν οι πόλεις και οι οικισμοί στην Ε.Ε. όσον αφορά την συλλογή και την επεξεργασία των υγρών αποβλήτων, καθώς και τις προδιαγραφές που πρέπει να πληρούν τα επεξεργασμένα λύματα πριν την απόρριψή τους, θέτοντας ανώτατα επιτρεπτά όρια για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους. Σύμφωνα με αξιολόγηση της εφαρμογής της Οδηγίας 91/271/ΕΟΚ που πραγματοποιήθηκε από την Κομισιόν και ολοκληρώθηκε το 2019, η συμβολή της στην μείωση της ρύπανσης των υδάτινων αποδεκτών από αστικά και βιομηχανικά λύματα είναι αξιοσημείωτη. Παρόλα αυτά, ορισμένες ελλείψεις στις διατάξεις της Οδηγίας σε συνδυασμό με νέα δεδομένα που έχουν προκύψει στα χρόνια που μεσολάβησαν από την έκδοσή της, έχουν καταστήσει αναγκαία την επικαιροποίησή της. Γι’ αυτό το λόγο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προωθεί πρόταση αναθεώρησης της Οδηγίας, η οποία εγκρίθηκε από το Ευρωκοινοβούλιο στις 10/4/2024 και εκκρεμεί η τυπική της έγκριση από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, πριν την εφαρμογή της. Η Αναθεώρηση στοχεύει στην αντιμετώπιση εκκρεμοτήτων της παλαιάς Οδηγίας καθώς και νέων προκλήσεων, όπως την εναπομένουσα ρύπανση από ήδη γνωστούς αλλά και νέους ρύπους όπως τα μικροπλαστικά, την κλιματική αλλαγή, την αναγκαιότητα συμβολής στην Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία με μεταρρυθμίσεις υπέρ της ενεργειακής ουδετερότητας, της μείωσης της έκλυσης αερίων του θερμοκηπίου και της κυκλικής οικονομίας, την εφαρμογή νέων τεχνολογιών και την αύξηση της διαφάνειας. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας αποτελεί η σκιαγράφηση του υφιστάμενου προφίλ των Εγκαταστάσεων Επεξεργασίας Λυμάτων (Ε.Ε.Λ.) στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με την ταξινόμηση, την αξιολόγηση και την εξαγωγή συμπερασμάτων από τα δεδομένα που το αποτελούν, στο πλαίσιο των επιταγών της Οδηγίας 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Επεξεργασία των Αστικών Λυμάτων. Επιπροσθέτως, επιχειρείται να δοθεί μια εικόνα σε σχέση με τις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα προκειμένου να εφαρμόσει την Αναθεώρηση της Οδηγίας. Στην παρούσα διπλωματική εργασία χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία που προέρχονται από την Εθνική Βάση Δεδομένων Παρακολούθησης Λειτουργίας των Εγκαταστάσεων Επεξεργασίας Λυμάτων με ημερομηνία αναφοράς τη 30η Οκτωβρίου 2023. Επιπλέον, στο Κεφάλαιο 4 αξιοποιήθηκαν πορίσματα παλαιότερης επιστημονικής δημοσίευσης που εξέταζε το ενεργειακό αποτύπωμα και το αποτύπωμα άνθρακα των Ε.Ε.Λ. στην Ελλάδα. Πρώτα, μέσω στατιστικής επεξεργασίας των τεχνικών χαρακτηριστικών τους, δημιουργείται το προφίλ των Ε.Ε.Λ. στην Ελλάδα και στη συνέχεια αξιολογούνται τα λειτουργικά δεδομένα τους από το 2011 έως το 2023. Παρατίθενται τα βασικότερα ευρήματα που προέκυψαν. Στην Ελλάδα εντοπίζονται 283 εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων, από τις οποίες 100 έχουν εξυπηρετούμενο πληθυσμό που υπερβαίνει τις 10.000 ι.π. ενώ μόλις 10 φέρονται να έχουν εξυπηρετούμενο πληθυσμό που υπερβαίνει τις 100.000 ι.π., στις οποίες όμως αντιστοιχεί το 67% του συνολικού εξυπηρετούμενου πληθυσμού της χώρας. Η κατανομή των Ε.Ε.Λ. ως προς την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια επεξεργασία φανέρωσε ότι επί συνόλου 283 Ε.Ε.Λ., το 33% τις διεξάγει αμφότερες, το 63% διεξάγει μόνο δευτεροβάθμια επεξεργασία ενώ το 4% φέρεται να μην διεξάγει καμία εκ των δύο. Η κατανομή των Ε.Ε.Λ. ως προς την απομάκρυνση θρεπτικών φανέρωσε ότι επί συνόλου 283 Ε.Ε.Λ., το 82% διεξάγει απομάκρυνση αζώτου και το 75% διεξάγει απομάκρυνση φωσφόρου (βιολογική ή/και χημική). Τριτοβάθμια επεξεργασία πραγματοποιεί το 9%, ενώ το 90% διεξάγει απολύμανση, με την συντριπτική πλειοψηφία αυτών να χρησιμοποιούν τη μέθοδο της χλωρίωσης. Ως προς τους αποδέκτες, 94 από τις 283 Ε.Ε.Λ. απορρίπτουν στη θάλασσα, οι οποίες αντιστοιχούν στο 75% του συνολικού εξυπηρετούμενου πληθυσμού και στο 73% της συνολικής παροχής εισόδου των Ε.Ε.Λ. της χώρας. Από τις 32 Ε.Ε.Λ. που απορρίπτουν σε ευαίσθητους αποδέκτες, μόνο δύο είναι υποχρεωμένες να τηρούν τα ανώτατα επιτρεπτά όρια της Οδηγίας για τη συγκέντρωση θρεπτικών στην έξοδο και παρουσίασαν αποτυχία συμμόρφωσης κατά τα έτη 2019-2023. Εν συνεχεία, πραγματοποιήθηκε κατανομή των Ε.Ε.Λ. ως προς το ημερήσιο οργανικό φορτίο εισόδου ανά κάτοικο και την ημερήσια εισερχόμενη παροχή ανά κάτοικο, με παράλληλο διαχωρισμό των Ε.Ε.Λ. ανάλογα με τον εξυπηρετούμενο πληθυσμό τους. Για τα μεγέθη αυτά υπολογίστηκαν επίσης οι αθροιστικές ποσοστιαίες κατανομές τους, ενώ για το εισερχόμενο οργανικό φορτίο πραγματοποιήθηκε και αθροιστική κατανομή με κριτήριο το ποσοστό των εισερχόμενων βοθρολυμάτων. Αποδείχτηκε ότι η μέση τιμή του οργανικού φορτίου εισόδου για όλες τις Ε.Ε.Λ. ισούται με 71,9 g BOD5/d/κατ., για τις Ε.Ε.Λ. που εξυπηρετούν πληθυσμό μεγαλύτερο από 10.000 ι.π. ισούται με 51 g BOD5/d/κατ., για τις Ε.Ε.Λ. που εξυπηρετούν πληθυσμό μικρότερο από 10.000 ι.π. ισούται με 95 g BOD5/d/κατ., και ότι η μέση τιμή της ημερήσιας παροχής εισόδου για όλες τις Ε.Ε.Λ. ισούται με 200,1 L/d/κατ., για τις «μεγάλες» Ε.Ε.Λ. με 170 L/d/κατ. και για τις «μικρές» με 229 L/d/κατ.. Κατόπιν έγινε κατηγοριοποίηση των Ε.Ε.Λ. ως προς την επεξεργασία και τη διάθεση της παραγόμενης ιλύος. Προέκυψε πως 194 από τις 283 Ε.Ε.Λ. εφαρμόζουν επεξεργασία με πάχυνση και αφυδάτωση. 117 Ε.Ε.Λ. συμπεριλαμβάνουν στην επεξεργασία τους και χώνευση (στην μεγάλη πλειοψηφία τους αερόβια), ενώ 24 Ε.Ε.Λ. πραγματοποιούν ηλιακή ή θερμική ξήρανση ή ασβεστοποίηση. Μόλις 11 Ε.Ε.Λ. έχουν ενσωματώσει στην επεξεργασία τους και τα τέσσερα στάδια (πάχυνση, αφυδάτωση, χώνευση, ξήρανση/ασβεστοποίηση). Όσον αφορά τη διάθεση της ιλύος σε εθνικό επίπεδο, το 37% της συνολικής διατιθέμενης ποσότητας ιλύος υφίσταται καύση, το 34% διατίθεται σε Χ.Υ.Τ.Α., το 6% διατίθεται στο έδαφος/γεωργία και το υπόλοιπο 24% σε άλλες χρήσεις. Όπως και ανωτέρω, υπολογίστηκε η αθροιστική ποσοστιαία κατανομή για την ημερήσια παραγόμενη ποσότητα ξηράς ιλύος ανά κάτοικο. Η μέση τιμή για την ημερήσια παραγωγή ξηράς ιλύος για όλες τις Ε.Ε.Λ. προέκυψε ίση με 42,4 g DS/d/κατ., για τις «μεγάλες» Ε.Ε.Λ. ίση με 32,4 g DS/d/κατ. και για τις «μικρές» ίση με 57,3 g DS/d/κατ.. Όσον αφορά την επαναχρησιμοποίηση λυμάτων, το 91,5% των Ε.Ε.Λ. δεν πραγματοποιεί επαναχρησιμοποίηση, ενώ μόλις το 2,1% επαναχρησιμοποιεί σε ποσοστό άνω του 50% της συνολικής παροχής εισόδου του. Σε επίπεδο Υδατικών Διαμερισμάτων, τα μόνα στα οποία πραγματοποιείται επαναχρησιμοποίηση που υπερβαίνει το 1% της ολικής ετήσιας εισερχόμενης παροχής είναι η Βόρεια Πελοπόννησος (1,2%), η Ανατολική Μακεδονία (2,4%) και η Κρήτη (7,8%). Ακολούθησε αξιολόγηση των λειτουργικών χαρακτηριστικών των Ε.Ε.Λ.. Αρχικά, έγινε γραμμική συσχέτιση των παραμέτρων COD-BOD, BOD-SS και COD-SS στην είσοδο και την έξοδο των Ε.Ε.Λ.. Επίσης έγινε συσχέτιση της συγκέντρωσης του BOD στην είσοδο των Ε.Ε.Λ. με τη συγκέντρωση του ολικού αζώτου ΤΝ και του ολικού φωσφόρου ΤΡ στην είσοδο, και συσχέτιση του λόγου (BOD/TN) στην είσοδο με τη συγκέντρωση ΤΝ και ΤΡ στην έξοδο για τις Ε.Ε.Λ. που απομακρύνουν Ν και Ρ (βιολογική απομάκρυνση Ρ) αντίστοιχα. Κατασκευάστηκαν τα σχήματα των αθροιστικών κατανομών των παραμέτρων BOD5, COD, SS, TN, NH4-N, NO3-N και TP στην είσοδο και την έξοδο των Ε.Ε.Λ. με εξυπηρετούμενο πληθυσμό μεγαλύτερο από 15000 ι.π., καθώς και σχήματα γραμμικής συσχέτισης της τιμής που αντιστοιχεί στο 95% του δείγματος προς την αντίστοιχη μέση τιμή, για καθεμία από τις προαναφερθείσες παραμέτρους. Επιπλέον, καταστρώθηκαν διαγράμματα που απεικονίζουν τη μηνιαία χρονική μεταβολή των συγκεντρώσεων BOD5, COD, SS, TN, NH4-N, NO3-N και TP στην είσοδο και την έξοδο των Ε.Ε.Λ. για τα έτη 2019-2022. Στο τελευταίο σκέλος της εργασίας, αποτυπώθηκε το προφίλ της ενεργειακής κατανάλωσης και των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου των Ε.Ε.Λ. στην Ελλάδα σε σύνδεση με την Αναθεώρηση της Οδηγίας 91/271. Προέκυψε ότι η συνολική ετήσια ενεργειακή κατανάλωση των Ε.Ε.Λ. στην Ελλάδα ισούται με 302,3 GWh, εκ των οποίων οι 67,5 GWh αναλογούν σε Ε.Ε.Λ. με εξυπηρετούμενο πληθυσμό μικρότερο από 10000 ι.π., οι 111,1 GWh σε Ε.Ε.Λ. με εξυπηρετούμενο πληθυσμό από 10000 ι.π. έως 100000 ι.π. και οι 123,7 GWh σε Ε.Ε.Λ. με εξυπηρετούμενο πληθυσμό μεγαλύτερο από 100000 ι.π.. Οι συνολικές ετήσιες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου από τις Ε.Ε.Λ. στην Ελλάδα είναι ίσες με 876,8 χιλιάδες τόνους CO2e. Εξ αυτών, οι 143 χιλιάδες τόνοι CO2e αναλογούν σε Ε.Ε.Λ. με εξυπηρετούμενο πληθυσμό μικρότερο από 10000 ι.π., οι 287 χιλιάδες τόνοι CO2e σε Ε.Ε.Λ. με εξυπηρετούμενο πληθυσμό από 10000 ι.π. έως 100000 ι.π. και οι 446,9 χιλιάδες τόνοι CO2e σε Ε.Ε.Λ. με εξυπηρετούμενο πληθυσμό μεγαλύτερο από 100000 ι.π.. Βρέθηκε ότι στην Ελλάδα υπάρχουν 90 Ε.Ε.Λ. που επηρεάζονται από την πρόβλεψη της Αναθεώρησης για ενεργειακή ουδετερότητα. Oι 11 από αυτές πραγματοποιούν αναερόβια χώνευση και τους αντιστοιχεί κατανάλωση 56,3 GWh ετησίως. Από αυτή την ποσότητα, έως και το 35%, δηλαδή 19,7 GWh, δίνεται η δυνατότητα να καλυφθεί από παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές εκτός των Ε.Ε.Λ.. Οι υπόλοιπες 79 λειτουργούν με παρατεταμένο αερισμό και τους αναλογεί κατανάλωση 178,5 GWh ετησίως. Αυτές οι 79 Ε.Ε.Λ. θα πρέπει να ενσωματώσουν αναερόβια χώνευση στο σύστημα επεξεργασίας τους, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να ανακτήσουν έως και το 40% της παρούσας κατανάλωσής τους, δηλαδή μέχρι 71,4 GWh το χρόνο. Οι υπόλοιπες 81,2 GWh ετησίως που απομένουν σε εθνικό επίπεδο, είτε θα πρέπει να ανακτηθούν μέσω παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας εντός των ίδιων των εγκαταστάσεων, είτε να εξοικονομηθούν μέσω τροποποίησης της επεξεργασίας των Ε.Ε.Λ. ώστε να λειτουργεί με λιγότερο ενεργοβόρα συστήματα. Τέλος, διεξήχθη ενδεικτικός έλεγχος για την απομάκρυνση θρεπτικών από τις Ε.Ε.Λ. που διαθέτουν σε ευαίσθητους αποδέκτες με βάση τα αυστηροποιημένα όρια που θα καθιερωθούν από την αναθεωρημένη Οδηγία, για τα έτη 2019-2023, που φανέρωσε ότι μόνο δύο Ε.Ε.Λ. δεν παρουσίασαν καμία αποτυχία συμμόρφωσης.	el
heal.abstract	Directive 91/271/EEC of the European Council concerning Urban Wastewater Treatment, was issued on 21/5/1991 and has since been a fundamental text of the Community Legislation on water. It defines the minimum technical infrastructure that is required for cities and settlements in the EU regarding the collection and treatment of liquid waste, as well as the requirements that must be met by treated wastewater before its disposal to the environment, setting the maximum permissible limits for its quality characteristics. According to an evaluation of the implementation of Directive 91/271/EEC which was carried out by the European Commission and completed in 2019, its contribution to the reduction of pollution of water receivers from urban and industrial wastewater has been substantial. Nevertheless, certain deficiencies in the Directive's provisions, combined with new data that have emerged in the years since its publication, have rendered its update a necessity. To that end, the European Commission is promoting a Revision of the Directive which was approved by the European Parliament on 10/4/2024 and pending its formal approval by the European Council prior to its implementation. The Revision of the Directive aims to amend insufficiencies of the old Directive as well as address new challenges such as the remaining pollution from already known but also new pollutants such as microplastics, climate change, implementation of new technologies, increase of transparency and also the necessity to contribute to the European Green Deal with reforms in favor of energy neutrality, reduction of greenhouse gas emissions and circular economy. The aim of this thesis is to outline the current profile of Urban Wastewater Treatment Plants (UWWTPs) in Greece, in combination with the classification, evaluation and drawing of conclusions from the data that constitute it, in the context of the Urban Wastewater Treatment Directive. In addition, it is attempted to provide an insight into the challenges that Greece will face in order to implement the revised Directive. This thesis used data from the National Database for Monitoring the Operation of Wastewater Treatment Plants with the 30th of October 2023 as the reference date. Furthermore, findings from an earlier scientific publication, which examined the energy and ecological footprint of UWWTPs in Greece, are utilized in Chapter 4. Firstly, through statistical processing of their technical characteristics, the profile of the UWWTPs in Greece is created and then an assessment is made on the operational data they have recorded from 2011 to 2023. The main findings obtained are presented below. There are 283 urban wastewater treatment facilities located in Greece, of which 100 exceed a served population of 10,000 p.e. while only 10 reportedly exceed a served population of 100,000 p.e.. These 10 UWWTPs however account for 67% of the total served population of the country. The distribution of UWWTPs regarding primary and secondary treatment revealed that out of a total of 283 UWWTPs, 33% conduct both, 63% only conduct secondary treatment, while 4% reportedly conduct neither. The distribution of UWWTPs regarding the removal of nutrients showed that out of 283 UWWTPs, 82% apply nitrogen removal and 75% apply phosphorus removal (biological and/or chemical). Tertiary treatment is implemented by 9% of the UWWTPs, while 90% apply disinfection, with the vast majority of these using chlorination. Regarding the receiving areas, 94 out of 283 UWWTPs discharge into the sea, and these correspond to 75% of the total served population and to 73% of the total inflow of UWWTPs in the country. Of the 32 UWWTPs that discharge into sensitive receivers, only two of the ones that are obliged to comply with the upper limits of the Directive for the outflow concentration of nutrients presented some failures of compliance during the years of 2019 to 2023. Subsequently, a classification of the UWWTPs in terms of the daily incoming organic load per capita and the daily inflow per capita took place, with a simultaneous distinction of the UWWTPs depending on their served population. A cumulative distribution was also calculated for each of the quantities mentioned above, as well as an additional cumulative distribution for the incoming organic load, this time based on the percentage of incoming septage. It was estimated that the average value of the incoming organic load for all UWWTPs is equal to 71.9 g BOD5/d/cap., equal to 51 g BOD5/d/cap. for the UWWTPs that serve a population greater than 10,000 p.e., and equal to 95 g BOD5/d/cap. for the UWWTPs that serve a population of fewer than 10,000 p.e.. The average value of the daily inflow was estimated at 200.1 L/d/cap. for all UWWTPs, at 170 L/d/cap. for "large" UWWTPs and at 229 L/d/cap. for “small” UWWTPs. Next, the UWWTPs were categorized according the treatment and disposal procedures of the produced sludge. It was concluded that 194 out of 283 UWWTPs apply treatment with thickening and dehydration. 117 UWWTPs also include digestion in their processing (which is aerobic for the large majority of them), while 24 UWWTPs use solar or thermal drying or calcination. Only 11 UWWTPs have incorporated all four stages of sludge treatment (thickening, dehydration, digestion, drying/calcination). Regarding the disposal of sludge at a national level, 37% of the total amount of sludge is incinerated, 34% is disposed of in landfills, 6% is used in soil enhancement/agriculture and the remaining 24% for other purposes. Once more, a cumulative percentage distribution for the daily amount of produced dry sludge per capita was calculated. The average value for the daily production of dry sludge for all UWWPTs was estimated at 42.4 g DS/d/cap., at 32.4 g DS/d/cap. for "large" UWWTPs and at 57.3 g DS/d/cap. for “small” UWWTPs. Regarding the reuse of wastewater, 91.5% of UWWTPs do not reuse, while only 2.1% reuse an amount equivalent to more than 50% of their total inflow. At a level of Water Districts, the only ones with wastewater reuse exceeding 1% of the total annual inflow are North Peloponnese (1.2%), East Macedonia (2.4%) and Crete (7.8%). On the next stage, an evaluation of the operational characteristics of the UWWTPs was performed. Initially, a linear correlation was made between the parameters COD-BOD, BOD-SS and COD-SS in the inflow and outflow of the UWWTPs. A correlation was also made between the concentration of BOD in the inflow of the UWWTPs and the concentration of total nitrogen TN and total phosphorus TP in the inflow, as well as a correlation between the BOD/TN ratio in the inflow and the concentrations of TN and TP in the outflow respectively, for the UWWTPs that perform N and P removal (biological P removal). In addition, charts referring to the cumulative distributions of the BOD5, COD, SS, TN, NH4-N, NO3-N and TP parameters in the inflow and outflow of the UWWTPs with a served population larger than 15000 p.e. were constructed, as well as charts of linear correlation between the value corresponding to the lowest 95% of the sample and the respective average value, for each of the aforementioned parameters. The final charts that were developed illustrate the temporal variation of the BOD5, COD, SS, TN, NH4-N, NO3-N and TP concentrations on a monthly level, in the inflow and outflow of the UWWTPs for the years 2019-2022. The final chapter of the thesis presents the profile of the energy consumption and greenhouse gas emissions of the UWWTPs in Greece, in connection to the Revision of the Directive. It was concluded that the total annual energy consumption of UWWTPs in Greece is equal to 302.3 GWh, of which 67.5 GWh correspond to UWWPTs with a served population smaller than 10,000 p.e., 111.1 GWh correspond to UWWPTs with a served population between 10,000 p.e. and 100,000 p.e. and 123.7 GWh correspond to UWWPTs with a served population larger than 100,000 p.e.. The total annual emissions of greenhouse gases from UWWTPs in Greece are equivalent to 876.8 thousand tons of CO2e. Of these, 143 thousand tons of CO2e correspond to UWWTPs with a served population smaller than 10,000 p.e., 287 thousand tons of CO2e correspond to UWWTPs with a served population between 10,000 p.e. and 100,000 p.e. and 446.9 thousand tons of CO2e correspond to UWWTPs with a served population larger than 100,000 p.e.. It was found that there are 90 UWWTPs which fall into the category highlighted by the provision of the Revision concerning energy neutrality. 11 of them apply anaerobic digestion and their corresponding energy consumption is 56.3 GWh per year. Of this amount, up to 35%, i.e. 19.7 GWh, can be covered by renewable energy production from outside sources. The remaining 79 UWWTPs operate with prolonged aeriation and consume 178, 5 GWh per year. These UWWTPs should incorporate anaerobic digestion into their treatment process, which would enable them to recover up to 40% of their current energy consumption, i.e. up to 71.4 GWh annually. The remaining 81.2 GWh per year at a national level, will either have to be recovered through the production of renewable energy within the plants themselves or conserved through modifications to the treatment process of the facilities, to make it compatible with less energy-intensive systems. Finally, an indicative evaluation was carried out for the years 2019-2023, concerning the removal of nitrogen and phosphorus by the facilities discharging into sensitive areas, based on the stricter limits for nutrient concentrations that will be established by the revised Directive. It revealed that only two of the aforementioned facilities did not show any compliance failure.	en
heal.advisorName	Νουτσόπουλος, Κωνσταντίνος	el
heal.advisorName	Noutsopoulos, Constantinos	en
heal.committeeMemberName	Μαμάης, Δανιήλ	el
heal.committeeMemberName	Νουτσόπουλος, Κωνσταντίνος	el
heal.committeeMemberName	Ευστρατιάδης, Ανδρέας	el
heal.committeeMemberName	Mamais, Daniel	en
heal.committeeMemberName	Noutsopoulos, Constantinos	en
heal.committeeMemberName	Efstratiadis, Andreas	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Πολιτικών Μηχανικών. Τομέας Υδατικών Πόρων και Περιβάλλοντος. Εργαστήριο Υγειονομικής Τεχνολογίας	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	186 σ.	el
heal.fullTextAvailability	false