Ενθυλάκωση βιοδραστικών συστατικών τροφίμων σε κύτταρα μικροφυκών Chlorella pyrenoidosa

Πιτσιτάκης, Εμμανουήλ Παύλος; Pitsitakis, Emmanouil Pavlos

dc.contributor.author	Πιτσιτάκης, Εμμανουήλ Παύλος	el
dc.contributor.author	Pitsitakis, Emmanouil Pavlos	en
dc.date.accessioned	2025-07-28T07:50:51Z
dc.date.available	2025-07-28T07:50:51Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/62201
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.29897
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Ενθυλάκωση	el
dc.subject	Chlorella pyrenoidosa	en
dc.subject	Λυκοπένιο	el
dc.subject	Αιθέριο έλαιο ρίγανης	el
dc.subject	Ομογενοποίηση υψηλής πίεσης	el
dc.subject	Encapsulation	en
dc.subject	Chlorella pyrenoidosa	en
dc.subject	Lycopene	en
dc.subject	Oregano essential oil	en
dc.subject	High pressure homogenization	en
dc.title	Ενθυλάκωση βιοδραστικών συστατικών τροφίμων σε κύτταρα μικροφυκών Chlorella pyrenoidosa	el
dc.title	Encapsulation of bioactive food ingredients in microalgae cells of Chlorella pyrenoidosa	en
heal.type	bachelorThesis
heal.classification	Μηχανική τροφίμων	el
heal.classification	Food engineering	en
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2025-02-03
heal.abstract	Ο μικροοργανισμός Chlorella pyrenoidosa είναι μικροφύκος του γλυκού νερού και ένα από τα πιο διαδεδομένα μικροφύκη για χρήση στη βιομηχανία τροφίμων, λόγω των βιοδραστικών συστατικών του και της υψηλής περιεκτικότητάς του σε πρωτεΐνες. Για την παραλαβή των ενδοκυτταρικών προϊόντων αυτών είναι απαραίτητη η διάρρηξη του συμπαγούς κυτταρικού τοιχώματος πάχους 30-40 nm, αποτελούμενο από μαννόζη, γλυκόζη, κυτταρίνη και χυτίνη, το οποίο συνιστά την πρώτη και βασικότερη άμυνα του κυττάρου ενάντια στο περιβάλλον του. Η διάρρηξη των κυττάρων είναι εφικτή με χρήση μηχανικών και μη μεθόδων. Κάποιες από τις μηχανικές μεθόδους αποτελούν η ομογενοποίηση άλεσης, υψηλής ταχύτητας και υψηλής πίεσης, καθώς και η κατεργασία με υπερήχους ή παλμικά ηλεκτρικά πεδία, ενώ μη μηχανικές συνιστούν η κατεργασία με οξέα και βάσεις ή με ένζυμα. Η ομογενοποίηση υψηλής ταχύτητας επιτυγχάνει πολύ καλή αναμιξιμότητα οδηγώντας σε ομοιόμορφη επεξεργασία του διαλύματος των κυττάρων. Αντίστοιχα η ομογενοποίηση υψηλής πίεσης έχει χαμηλές ενεργειακές απαιτήσεις και προσφέρει μεγάλο εύρος βαθμού κυτταρικής διάρρηξης. Εκτός όμως από την κυτταρική διάρρηξη για την παραλαβή ενδοκυτταρικών συστατικών, οι τεχνικές αυτές χρησιμοποιούνται σε ήπιες συνθήκες για την βελτιστοποίηση διεργασιών ενθυλάκωσης, καθώς αυξάνουν την διαπερατότητα του κυττάρου. Η μικροενθυλάκωση είναι μια μέθοδος κατά την οποία σωματίδια ή σταγονίδια ουσιών περικλείονται από ένα επικαλυπτικό τοίχωμα πάχους 100 έως 1000 nm, με στόχο την προστασία της ουσίας από χημικές και φυσικές αλληλεπιδράσεις με το περιβάλλον, από παράγοντες όπως φως, οξυγόνο, υγρασία και θερμότητα. Επιπλέον οφέλη είναι η δυνατότητα ελεγχόμενης απελευθέρωσης της ουσίας, η μείωση της πτητικότητας με συνεπακόλουθη μερική ή ολική κάλυψη ανεπιθύμητων γεύσεων και οσμών, η τροποποίηση των φυσικών χαρακτηριστικών (για παράδειγμα μετασχηματισμός υγρής ουσίας σε στερεή κάψουλα) και η αύξηση της διαλυτότητας και της βιοδιαθεσιμότητας. Το κύτταρο της C. pyrenoidosa εκτός από το ότι επιτρέπει την ενθυλάκωση τόσο υδρόφιλων όσο και υδρόφοβων ενώσεων, χαρακτηρίζεται από το παχύ και δομικά σταθερό τοίχωμα και την βιοαποικοδομησιμότητά του, καθιστώντας το ιδανικό φορέα ενθυλάκωσης, κατάλληλο για χρήση σε τρόφιμα. Επιπλέον η διατροφική της αξία, καθώς και η διαθεσιμότητά της ως παραπροϊόν άλλων διεργασιών, την καθιστά θρεπτική, οικονομική και εύκολα διαθέσιμη πρώτη ύλη. Το αιθέριο έλαιο ρίγανης προέρχεται από φυτά του γένους Origanum, ενώ στην Ελλάδα συναντώνται κυρίως τα είδη Origanum vulgare L. και Origanum onites L.. Τα βασικά συστατικά που συναντώνται στο αιθέριο έλαιο ρίγανης είναι η καρβακρόλη και η θυμόλη σε ποσοστό 78-85% στα οποία οφείλει το χαρακτηριστικό άρωμα και γεύση του, καθώς επίσης και αντιμικροβιακές και αντιοξειδωτικές ιδιοτήτες. Στην βιομηχανία τροφίμων μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως προσθετικό γεύσης και οσμής ή ως φυσικό αντιοξειδωτικό και αντιμικροβιακό. Η χαμηλή διαλυτότητα του σε νερό, η πτητικότητα του και η ευαισθησία του στο οξυγόνο και το φως δυσκολεύουν την ενσωμάτωση του στα τρόφιμα.Το καροτενοειδές λυκοπένιο συναντάται στα κόκκινα φρούτα και λαχανικά, όπως το καρπούζι και οι τομάτες. Είναι φυσική κόκκινη χρωστική με επιθυμητές διατροφικά βιοδραστικές ιδιότητες.Eίναι ευάλωτο στην οξείδωση, το φως και τη θερμότητα, ενώ παράλληλα είναι δυσδιάλυτο στο νερό δυσχεραίνοντας τη χρήση του στα τρόφιμα. Η ενθυλάκωση του αιθέριου ελαίου ρίγανης και του λυκοπενίου εκτός από προστασία από τους εξωτερικού παράγοντες θα οδηγούσε σε μετασχηματισμό της ελαιώδους φύσης τους σε στερεές κάψουλες, οι οποίες διευκολύνουν κατά πολύ την αποθήκευσή τους και την ένταξή τους σε διεργασίες παραγωγής τροφίμων. Στην παρούσα διπλωματική εργασία μελετήθηκε η επίδραση του pH, της αναλογίας μάζας ελαίου-κυττάρων και των συνθηκών επεξεργασίας σε ομογενοποιητή υψηλής πίεσης (HPH) -εφαρμοζόμενη πίεση και αριθμός περασμάτων- στην ενθυλάκωση αιθέριου ελαίου ρίγανης και λυκοπενίου σε κύτταρα C. pyrenoidosa. Στη συνέχεια μελετήθηκε η αποθήκευση σε διαφορετικές συνθήκες θερμοκρασίας και ενεργότητας νερού, για να εξακριβωθεί η σταθερότητα των καψουλών. Αντίστοιχα πειράματα έγιναν και με πρώτη ύλη κυτταρικό υλικό C.pyrenoidosa που έχει παραληφθεί ως παραπροϊόν της διεργασίας εκχύλισης των πρωτεϊνών του. Σε όλα τα πειράματα το αιθέριο έλαιο ρίγανης χρησιμοποιήθηκε αυτούσιο ενώ το λυκοπένιο διαλυτοποιήθηκε σε ηλιέλαιο και τελική συγκέντρωση 0.05% w/v. Για την μελέτη της επίδρασης του pH παρασκευάστηκαν διαλύματα με εύρος τιμών pH από 5 έως 12 και αναλογίες w/w 79.1% απιονισμένο νερό, 8.9% πολικού διαλύτη (αιθανόλη για έλαιο ρίγανης, ακετόνη για λυκοπένιο), 6% κύτταρα C. pyrenoidosa και 6% του εκάστοτε ελαίου. Η ενθυλάκωση έλαβε χώρα υπό ήπια ανάδευση 170rpm στους 30 °C για 2 ώρες, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε φυγοκέντριση των δειγμάτων, λυοφιλίωση για την παραλαβή ξηρού υλικού και κοσκίνισμα στα 350μm. Βάσει μετρήσεων του ολικού και επιφανειακού ελαίου των δειγμάτων, βρέθηκαν σε pH 10 μέγιστες τιμές φορτίου και αποδοτικότητας ενθυλάκωσης, και συγκεκριμένα για το έλαιο ρίγανης φορτίο ενθυλάκωσης 27.58 ± 2.14 mg καρβακρόλης/100 mg και αποδοτικότητα 44.42 ± 3.45% και για το λυκοπένιο 2.18 ± 0.01 mg λυκοπενίου/100 mg και αποδοτικότητα 49.12 ± 0.84%. Στη συνέχεια μελετήθηκε η επίδραση της αναλογίας μάζας ελαίου-κυττάρων και των συνθηκών HPH και πιο συγκεκριμένα αναλογίες 2/4, 3/4 και 4/4, εφαρμοζόμενη πίεση 200, 300, 400, 600 και 800 bar και αριθμός περασμάτων 1,2 και 4. Για κάθε συνθήκη παρασκευάστηκε αιώρημα κυττάρων 2.5% w/w σε ρυθμιστικό διάλυμα Na2CO3-NaHCO3 pH 10, το οποίο μετά την προσθήκη ελαίου ομογενοποιήθηκε σε ομογενοποιητή υψηλής ταχύτητας HSH (8500rpm για 10 min) και στην συνέχεια πέρασε από τον ομογενοποιητή στις εκάστοτε συνθήκες πίεσης και αριθμού περασμάτων, ενώ για την παραλαβή ξηρών καψουλών ακολουθήθηκε η ίδια μέθοδος που προαναφέρεται. Βάσει μετρήσεων του ολικού και επιφανειακού ελαίου επιβεβαιώθηκε πως σε συνθήκες χαμηλών πιέσεων και χαμηλού αριθμού περασμάτων, το φορτίο και η αποδοτικότητα ενθυλάκωσης αυξάνεται λόγω της αύξησης της διαπερατότητας του τοιχώματος και μέχρι την επίτευξη μεγίστου, πέρα από το οποίο η εκτενής καταστροφή του κυττάρου οδηγεί σε μείωση των δύο παραμέτρων. Για τα δύο έλαια βρέθηκε ως βέλτιστη αναλογία μάζας η 3/4 και βέλτιστες συνθήκες κατεργασίας τα 200 bar για 2 περάσματα, επιτυγχάνοντας για το έλαιο ρίγανης φορτίο 38.32 ± 0.29 mg καρβακρόλης/100 mg και αποδοτικότητα ενθυλάκωσης 67.76 ± 0.51%, αυξημένα κατά 20.75% και 13.17% αντίστοιχα σε σχέση με τα ανεπεξέργαστα κύτταρα (control). Οι τιμές που προέκυψαν για το λυκοπένιο ήταν φορτίο 3.58 ± 0.05 mg λυκοπενίου/100 mg και αποδοτικότητα ενθυλάκωσης 66.39 ± 0.64%, αυξημένα κατά 24.28% και 20.11% αντίστοιχα σε σχέση με το control. Κατά την μελέτη της διατηρησιμότητας των καψουλών τα δείγματα επωάστηκαν σε θερμοκρασίες 10°C, 20°C, 30°C και 50°C και εύρος ενεργότητας νερού από 0.431 έως 0.982 για 14 ημέρες (έλαιο ρίγανης) και για 30 ημέρες (λυκοπένιο). Κατά την λήψη μετρήσεων ανά τακτά χρονικά διαστήματα βρέθηκε πως η υποβάθμιση για το έλαιο ρίγανης οφείλεται στην παθητική διάχυση του ελαίου, ανεξάρτητα της θερμοκρασίας και αυξανόμενη με την αύξηση της ενεργότητας, με αποτέλεσμα την 14η ημέρα το σύστημα εξωτερικού-ενθυλακωμένου ελαίου να έχει ισορροπήσει. Αντίθετα για το λυκοπένιο βρέθηκε πως ο βασικός παράγοντας για την μείωση του ελαίου αποτέλεσε η θερμική υποβάθμιση, ενώ βρέθηκε πως η αύξηση της ενεργότητας νερού περιορίζει αυτό το φαινόμενο. Για το έλαιο ρίγανης υπολογίστηκε μείωση ενθυλακωμένου ελαίου κάτω του 20% Φπληγια όλες τις τιμές ενεργότητας νερού χαμηλότερες του 0.923 ανεξαρτήτως θερμοκρασίας, ενώ για το λυκοπένιο μείωση μικρότερη του 20% την 30η ημέρα καταγράφηκε μόνο σε συνθήκες 10°C και ενεργότητας νερού 0.96-0.98. Όσο αναφορά την χρήση κυττάρων παραπροϊόν της διεργασίας εκχύλισης, μελετήθηκαν κύτταρα που υπέστησαν προκατεργασία σε HPH και πιέσεις 400, 600 και 800 bar για 1 και 4 περάσματα, και στη συνέχεια έλαβε χώρα εκχύλιση των πρωτεϊνών τους για 6 h, σε pH 13 και θερμοκρασία 40°C. Οι μέγιστες τιμές και για τα δύο έλαια βρέθηκαν για εφαρμοζόμενη πίεση 400 bar και 1 πέρασμα, καθώς η ήδη έντονη καταπόνηση των κυττάρων λόγω της εκχύλισης περιόριζε την βελτιωτική δράση του HPH που παρατηρήθηκε στα μη επεξεργασμένα κύτταρα. Για το έλαιο ρίγανης το φορτίο υπολογίστηκε στα 24.01 ± 0.70 mg καρβακρόλης/100 mg και η αποδοτικότητα ενθυλάκωσης στα 39.34 ± 1.15%, μειωμένα σε σχέση με το control των κυττάρων που δεν υπέστησαν εκχύλιση κατά 24.36% και 34.30% αντίστοιχα, και μειωμένα σε σχέση με τις βέλτιστες τιμές των κυττάρων που δεν υπέστησαν εκχύλιση κατά 37.36% και 41.95%. Για το λυκοπένιο το φορτίο υπολογίστηκε στα 1.06 ± 0.02 mg λυκοπενίου/100 mg και η αποδοτικότητα ενθυλάκωσης στα 33.74 ± 0.33%, μειωμένα σε σχέση με το control των κυττάρων που δεν υπέστησαν εκχύλιση κατά 63.20% και 15.56% αντίστοιχα, και μειωμένα σε σχέση με τις βέλτιστες τιμές των κυττάρων που δεν έχουν υποστεί εκχύλιση κατά 70.39% και 30.88%. Ως διεργασία, ιδιαίτερα για το έλαιο ρίγανης, κρίθηκε αποδοτική, καθώς προάγει την ολιστική αξιοποίηση της βιομάζας των κυττάρων. Συμπερασματικά η μέθοδος της υποβοηθούμενης από HPH ενθυλάκωσης ελαίου ρίγανης και λυκοπενίου σε κύτταρα C. pyrenoidosa παρουσιάζει αξιόλογα πλεονεκτήματα έναντι ενναλακτικών μεθόδων, βελτιώνοντας σημαντικά το φορτίο και την αποδοτικότητα της ενθυλάκωσης, οδηγώντας παράλληλα στην δημιουργία σταθερών καψουλών. Η θρεπτική αξία, η εύκολη καλλιέργεια, η αυξημένη προστασία και η δυνατότητα χρήσης παραπροϊόντων κυττάρων καθιστούν το συγκεκριμένο φορέα ιδιαίτερα ελκυστικο. Επίσης η προκατεργασία της HPH χαρακτηρίζεται από οικονομικό και απλό εξοπλισμό, ενώ ολόκληρη η διεργασία συμπεριλαμβανομένης της ενθυλάκωσης πραγματοποιείται σε ήπιες θερμοκρασίες, χωρίς να υποβαθμίζει την ενθυλακωμένη ουσία και διατηρώντας χαμηλό το ενεργειακό κόστος της διεργασίας.	el
heal.abstract	The microorganism Chlorella pyrenoidosa is a freshwater microalga and one of the most widespread microalgae used in the food industry due to its bioactive components and high protein content. To extract these intracellular products, it is necessary to break its compact cell wall, which is 30–40 nm thick and consists of mannose, glucose, cellulose, and chitin. This wall acts as the primary defense of the cell against its environment. Breaking the cells can be achieved through various mechanical and non mechanical methods. Some mechanical methods include milling homogenization, high-speed and high-pressure homogenization, as well as ultrasonic or pulsed electric f ield treatment. Non-mechanical methods involve acid and alkaline treatment or enzymatic processes. High-speed homogenization ensures good mixing, resulting in uniform cell suspension processing. Accordingly, high-pressure homogenization has low energy requirements and offers a wide range of degrees of cell disruption. However, beyond cell disruption for intracellular product extraction, these techniques are also employed under mild conditions to optimize encapsulation processes, as they enhance cell permeability. Microencapsulation is a method in which particles or droplets of substances are enclosed by a coating layer with a thickness of 100 to 1000 nm. This protects the substance from chemical and physical interactions with the environment, such as light, oxygen, moisture, and heat. Additional benefits include controlled release of the substance, reduction in volatility, which results in the partial or total masking of undesirable flavors and odors, modification of physical properties (e.g., transforming a liquid into a solid capsule), and improved solubility and bioavailability. The cell of C. pyrenoidosa, apart from enabling the encapsulation of both hydrophilic and hydrophobic compounds, is characterized by its thick, structurally stable wall and biodegradability, making it an ideal encapsulation carrier suitable for food applications. Furthermore, its nutritional value and its availability as a byproduct of other processes make it a nutritious, economical, and readily accessible raw material. Oregano essential oil is derived from various plant species of the genus Origanum, with Origanum vulgare L. and Origanum onites L. being the primary species found in Greece. The main components of oregano essential oil are carvacrol and thymol, which constitute 78–85% of the oil and are responsible for its characteristic aroma and flavor, as well as its antimicrobial and antioxidant properties. In the food industry, oregano oil can be used as a flavor additive or as a natural antioxidant and antimicrobial agent. However, its low solubility in water, volatility, and sensitivity to oxygen and light pose challenges to its incorporation into food. The carotenoid lycopene is found in red fruits and vegetables, like tomatoes and watermelon. It’s a natural red pigment with desired bioactive properties.It is vulnerable to oxidation, light, and heat, while also being insoluble in water, complicating its use in foods. Encapsulation of oregano essential oil and lycopene, in addition to providing protection from external factors, would transform their oily phase into solid capsules, greatly facilitating their storage and incorporation into food production processes. This thesis investigates the effect of pH, oil-to-cell mass ratio, and the conditions of high-pressure homogenization (HPH) -applied pressure and number of passes- on the encapsulation of oregano essential oil and lycopene in C. pyrenoidosa cells. Subsequently, the storage under different temperature and water activity conditions was studied, to determine capsule’s stability. Respectively, experiments were conducted using cell material of C. pyrenoidosa that has been obtained as a byproduct of protein extraction processes. In all experiments, oregano essential oil was used in its pure form, while lycopene was dissolved in sunflower oil at a final concentration of 0.05% w/v. To study the effect of pH, solutions with pH ranging from 5 to 12 were prepared with compositions of 79.1% deionized water, 8.9% polar solvent (ethanol for oregano oil, acetone for lycopene), 6% C. pyrenoidosa cells, and 6% of oil that was being investigated. Encapsulation occurred under mild stirring (170 rpm) at 30°C for 2 hours, followed by centrifugation of the samples, freeze-drying to obtain dry material, and sieving through 350 μm. Based on measurements of the total and surface oil of the samples, the highest encapsulation load and efficiency were found at pH 10. Specifically, for oregano oil, the encapsulation load was 27.58 ± 2.14 mg carvacrol/100 mg, and efficiency was 44.42 ± 3.45%. For lycopene, the encapsulation load was 2.18 ± 0.01 mg lycopene/100 mg, and efficiency was 49.12 ± 0.84%. Additionally, the effect of the oil-to-cell mass ratio and HPH conditions were also studied. More precisely, ratios of 2/4, 3/4, and 4/4, applied pressures of 200, 300, 400, 600, and 800 bar, and 1, 2, and 4 passes were tested. For each condition, a cell suspension of 2.5% w/w in Na2CO3-NaHCO3 buffer (pH 10) was prepared. After oil addition, it was homogenized in a high-speed homogenizer HSH (8500 rpm for 10 min) and then processed under the specified HPH conditions. The same drying method as mentioned above was followed to obtain dry capsules. Measurements of total and surface oil confirmed that, under low-pressure and low-pass conditions, encapsulation load and efficiency increased due to increased wall permeability, up to a maximum point beyond which extensive cell destruction led to their decrease. Optimal conditions for both oils were found to be a mass ratio of 3/4, 200 bar, and 2 passes, achieving for oregano oil an encapsulation load of 38.32 ± 0.29 mg carvacrol/100 mg and efficiency of 67.76 ± 0.51%. For lycopene, the values were 3.58 ± 0.05 mg lycopene/100 mg and 66.39 ± 0.64%, respectively. The storage stability of the capsules was tested under temperatures conditions of 10°C, 20°C, 30°C, and 50°C and water activity range of 0.431 to 0.982 for 14 days (oregano oil) and 30 days (lycopene). Measurements taken at regular intervals revealed that oregano oil degradation resulted from passive oil diffusion, independent of temperature but increasing with water activity. As a result of these two parameters, the surface-encapsulated oil system achieved concentration equilibrium on the 14th day of the experiment. For lycopene, thermal degradation was the main factor, while increased water activity reduced this effect. Oregano oil retention below 20% was observed under water activity values below 0.923 regardless of temperature, while lycopene loss below 20% was recorded only under conditions of 10°C and water activity values of 0.96-0.98. For the use of cells as byproducts of protein extraction, cells pretreated with HPH at pressures of 400, 600, and 800 bar for 1 and 4 passes were studied, which subsequently the extraction of their proteins took place for 6 hours, at pH 13 and a temperature of 40°C. Maximum values for both oils were observed at 400 bar and 1 pass, as the intense stress from protein extraction limited the improvement observed in untreated cells. For oregano oil, the encapsulation load was 24.01 ± 0.70 mg carvacrol/100 mg, and efficiency was 39.34 ± 1.15%, Reduced compared to the control of the cells that were not subjected to extraction by 24.36% and 34.30%, respectively, and reduced comFFpared to the optimal values of the cells that were not subjected to extraction by 37.36% and 41.95%. For lycopene, the encapsulation load was 1.06 ± 0.02 mg lycopene/100 mg, and efficiency was 33.74 ± 0.33% accordingly, reduced compared to the control of the cells that were not subjected to extraction by 63.20% and 15.56%, respectively, and reduced compared to the optimal values of the non-extracted cells by 70.39% and 30.88%. As a process, especially for oregano oil, it was deemed efficient, as it promotes the holistic utilization of the cell’s biomass. In conclusion, HPH-assisted encapsulation of oregano oil and lycopene in C. pyrenoidosa cells offers significant advantages over alternative methods, improving significantly encapsulation load and efficiency while producing stable capsules. The nutritional value, ease of cultivation, enhanced protection, and byproduct utilization potential of these cells make them a particularly promising carrier. Additionally, the HPH pretreatment is characterized by economical and simple equipment, while the entire process, including encapsulation, is conducted at mild temperatures, without degrading the encapsulated substance and maintaining low energy costs for the process.	en
heal.advisorName	Ταούκης, Πέτρος	el
heal.advisorName	Taoukis, Petros	en
heal.committeeMemberName	Ταούκης, Πέτρος	el
heal.committeeMemberName	Γιαννακούρου, Μαρία	el
heal.committeeMemberName	Κυρανούδης, Χρήστος	el
heal.committeeMemberName	Taoukis, Petros	en
heal.committeeMemberName	Giannakourou, Maria	en
heal.committeeMemberName	Kiranoudis, Chris	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Χημικών Μηχανικών. Τομέας Σύνθεσης και Ανάπτυξης Βιομηχανικών Διαδικασιών (IV). Εργαστήριο Χημείας και Τεχνολογίας Τροφίμων	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	136 σ.	el
heal.fullTextAvailability	false