Αρχιτεκτονική ατμόσφαιρα: σχεδιάζοντας το συναίσθημα

Μπόγλου, Ελεάνα; Μουζάκη, Δήμητρα; Boglou, Eleana; Mouzaki, Dimitra

dc.contributor.author	Μπόγλου, Ελεάνα	el
dc.contributor.author	Μουζάκη, Δήμητρα	el
dc.contributor.author	Boglou, Eleana	en
dc.contributor.author	Mouzaki, Dimitra	en
dc.date.accessioned	2025-09-04T08:37:33Z
dc.date.available	2025-09-04T08:37:33Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/62330
dc.rights	Default License
dc.subject	Ατμόσφαιρα	el
dc.subject	Συναίσθημα	el
dc.subject	Βίωμα	el
dc.subject	Περιβάλλον	el
dc.subject	Χώρος	el
dc.subject	Χρόνος	el
dc.subject	Κιναίσθηση	el
dc.subject	Αισθήσεις	el
dc.subject	Διάθεση	el
dc.subject	Atmosphere	en
dc.subject	Emotion	en
dc.subject	Stimmung	en
dc.subject	Experience	en
dc.subject	Environment	en
dc.subject	Space	en
dc.subject	Time	en
dc.subject	Kinesthesia	en
dc.subject	Senses	en
dc.subject	Mood	en
dc.title	Αρχιτεκτονική ατμόσφαιρα: σχεδιάζοντας το συναίσθημα	el
dc.title	Architectural atmosphere: designing emotion	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classification	Senses and sensation in architecture	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2025-07-09
heal.abstract	Η παρούσα διάλεξη εξετάζει τη θεωρία της ατμόσφαιρας στην αρχιτεκτονική, εστιάζοντας τόσο στη θεωρητική της βάση όσο και στη σχεδιαστική της εφαρμογή. Βασικός στόχος είναι η διερεύνηση του τρόπου με τον οποίο το συναίσθημα μπορεί να σχεδιαστεί μέσω της ατμόσφαιρας. Ο όρος αναφέρεται στη συναισθηματική ποιότητα ενός χώρου που γίνεται αντιληπτή από τις αισθήσεις. Η θεωρητική του θεμελίωση ξεκινά τον 18ο αιώνα και ενισχύεται με την άνοδο της Φαινομενολογίας τον 20ό αιώνα. Σημαντικοί θεωρητικοί είναι ο φιλόσοφος Gernot Böhme, που επικεντρώνεται στην ατομική εμπειρία, και ο αρχιτέκτονας Peter Zumthor, που δίνει έμφαση στη χωρική διάσταση της ατμόσφαιρας. Η ανάλυση χωρίζεται σε δύο βασικούς άξονες: το αντικείμενο και το υποκείμενο. Ο πρώτος περιλαμβάνει τα στοιχεία που συγκροτούν την ατμόσφαιρα (χώρος, χρόνος, περιβάλλον), ενώ ο δεύτερος σχετίζεται με την ανθρώπινη αντίληψη μέσω των αισθήσεων, της κιναίσθησης και του συναισθήματος. Μέσω της έννοιας του Stimmung τονίζεται ότι το συναίσθημα και η ατμόσφαιρα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν έργα των Zumthor, Barragán και Ando, που αποδεικνύουν πως ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός μπορεί να προκαλέσει συγκίνηση μέσω της ατμόσφαιρας.	el
heal.abstract	This lecture explores the theory of atmosphere in architecture, focusing both on its theoretical foundation and its application in design. The main objective is to investigate how emotion can be designed through the use of atmosphere. The term refers to the emotional quality of a space, perceived through the senses. Its theoretical foundation begins in the 18th century and is further developed with the rise of Phenomenology in the 20th century. Two of the main contributors are philosopher Gernot Böhme, who emphasizes individual experience, and architect Peter Zumthor, who focuses on the spatial dimension of atmosphere. The analysis is divided into two main parts: object and subject. The first concerns the elements that constitute atmosphere as a design tool - space, time, and environment - while the second addresses human perception through the senses, kinaesthesia, and emotion. Through the concept of Stimmung, the inseparable connection between emotion and atmosphere is emphasized. Notable architectural examples by Zumthor, Barragán, and Ando illustrate how architectural design can evoke emotional responses through atmosphere.	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας και Σχεδιασμού	el
heal.fullTextAvailability	false