"Ανοικτή" κατοίκηση: σκέψεις για την κατοικία ως πεδίο διαλόγου και εξέλιξης

Παπαδοπούλου, Στεφανία Αναστασία; Γιαννάκαινας, Μιχαήλ; Papadopoulou, Stefania Anastasia; Giannakainas, Michail

dc.contributor.author	Παπαδοπούλου, Στεφανία Αναστασία	el
dc.contributor.author	Γιαννάκαινας, Μιχαήλ	el
dc.contributor.author	Papadopoulou, Stefania Anastasia	en
dc.contributor.author	Giannakainas, Michail	en
dc.date.accessioned	2025-09-11T11:17:49Z
dc.date.available	2025-09-11T11:17:49Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/62422
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.30118
dc.rights	Default License
dc.subject	Κατοίκηση	el
dc.subject	Κατοικίες	el
dc.subject	Ευελιξία	el
dc.subject	Ανοιχτή αρχιτεκτονική	el
dc.subject	Ημιτέλεια	el
dc.subject	Χρήστες	el
dc.subject	Polyvalence	en
dc.subject	Support & Infill	en
dc.subject	Housing	en
dc.title	"Ανοικτή" κατοίκηση: σκέψεις για την κατοικία ως πεδίο διαλόγου και εξέλιξης	el
dc.title	"Open" dwelling: reflections on housing as a space for dialogue and change	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classification	Dwellings -- Designs and plans	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2025-07-12
heal.abstract	Η «Ανοικτή Κατοίκηση» συνιστά μια στοχα στική περιπλάνηση στην έννοια του κατοικείν, αντιμε τωπίζοντας την αρχιτεκτονική όχι ως μια πράξη ολο κλήρωσης, αλλά ως ανοιχτή διαδικασία, εύθραυστη, διαπραγματεύσιμη και ζωντανή. Μέσα από τη θεωρη τική αναθεώρηση της ευελιξίας, της πολυδυναμίας, της ημιτέλειας και του διαχωρισμού μεταξύ υποδομής και πλήρωσης, η μελέτη υπερασπίζεται έναν χώρο που δεν επιβάλλει, αλλά προσκαλεί· έναν σχεδιασμό που δεν ολο κληρώνει, αλλά υπονοεί. Στο επίκεντρο τοποθετείται ο χρήστης – όχι ως απλός καταναλωτής μορφής, αλλά ως συνδημιουργός του χώρου, ως υποκείμενο που επι νοεί και επανανοηματοδοτεί την κατοικία μέσα από την εμπειρία, τη συνήθεια, την επιθυμία και την αλλαγή. Η εργασία αποστασιοποιείται από τη μορφοκρατική αντί ληψη του κτιρίου ως αντικειμένου και στρέφεται σε μια αρχιτεκτονική του χρόνου, της φθοράς, της προσαρμο γής· προτείνει έναν σχεδιασμό όχι για το σήμερα, αλλά για το απρόβλεπτο αύριο. Σε έναν κόσμο που μεταβάλ λεται ραγδαία, όπου η κατοικία παύει να είναι σταθερό σημείο αναφοράς και μετατρέπεται σε διαρκές εν δυνά μει, ποιος θα είναι ο ρόλος της αρχιτεκτονικής όταν πια το ζητούμενο δεν είναι η μορφή, αλλά η δυνατότητα;	el
heal.abstract	“Open Dwelling” constitutes a reflective exploration of the notion of dwelling, approaching architecture not as an act of completion but as an open-ended, fragile, negotiable, and living process. Through a theoretical reexamination of flexibility, polyvalence, incompleteness, and the separation between support and infill, this study advocates for a space that does not impose but invites; for a design that does not finalize but suggests. At its center lies the user—not as a passive consumer of form, but as a co-creator of space, a subject who invents and re-signifies dwelling through experience, habit, desire, and change. The project distances itself from a form-driven perception of architecture as an object and instead turns toward an architecture of time, decay, and adaptation. It proposes a design not for the present, but for the unpredictable future. In a world undergoing rapid transformation, where housing ceases to be a fixed point of reference and becomes a continuous potential, what is the role of architecture when form is no longer the objective—but possibility is?	en
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού	el
heal.fullTextAvailability	false