Παιχνίδι και αρχιτεκτονική: η περίπτωση της παιδικής χαράς

Αμπατζή, Στυλιανή; Ampatzi, Styliani

dc.contributor.author	Αμπατζή, Στυλιανή	el
dc.contributor.author	Ampatzi, Styliani	en
dc.date.accessioned	2025-10-10T06:42:51Z
dc.date.available	2025-10-10T06:42:51Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/62672
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.30368
dc.rights	Default License
dc.subject	Παιδική χαρά	el
dc.subject	Αρχιτεκτονική	el
dc.subject	Παιχνίδι	el
dc.subject	Δημόσιοι χώροι	el
dc.subject	Αστικός σχεδιασμός	el
dc.subject	Παιδική ανάπτυξη	el
dc.subject	Συμπερίληψη	el
dc.subject	Βιωσιμότητα	el
dc.subject	Συμμετοχικός σχεδιασμός	el
dc.subject	Κοινωνική αλληλεπίδραση	el
dc.subject	Play	en
dc.subject	Architecture	en
dc.subject	Playgrounds	en
dc.subject	Public spaces	en
dc.subject	Urban design	en
dc.subject	Child development	en
dc.subject	Inclusivity	en
dc.subject	Sustainability	en
dc.subject	Participatory design	en
dc.subject	Social interaction	en
dc.title	Παιχνίδι και αρχιτεκτονική: η περίπτωση της παιδικής χαράς	el
dc.title	Play and architecture: the case of the playground	en
dc.type	Διάλεξη
heal.type	learningMaterial	el
heal.classification	Αρχιτεκτονική	el
heal.classification	Playgrounds	en
heal.language	el	el
heal.access	campus	el
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2025-09-08
heal.abstract	Η παρούσα εργασία εξετάζει τη σύνθετη σχέση ανάμεσα στο παιχνίδι και τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, εστιάζοντας στην παιδική χαρά ως χωρική και κοινωνική έκφραση της παιδικής ηλικίας. Μέσα από ιστορική και θεωρητική προσέγγιση, διερευνάται η εξέλιξη του παιχνιδιού από τις αυθόρμητες μορφές των προ-βιομηχανικών κοινωνιών έως τη θεσμοθέτηση οργανωμένων παιδικών χαρών στις αρχές του 20ού αιώνα. Η ανάλυση επικεντρώνεται στις κοινωνικοπολιτικές, παιδαγωγικές και πολεοδομικές συνθήκες που συνέβαλαν στη διαμόρφωση αυτών των χώρων, καθώς και στη σημασία τους για τη σωματική, γνωστική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών. Επιπλέον, εξετάζονται οι μεταπολεμικές αλλαγές και οι σύγχρονες τάσεις στον σχεδιασμό, οι οποίες ενσωματώνουν αρχές προσβασιμότητας, συμμετοχικότητας και βιωσιμότητας. Η εργασία υπογραμμίζει τον ρόλο της παιδικής χαράς ως βασικού στοιχείου του δημόσιου χώρου και φορέα κοινωνικής συνοχής, ο οποίος προάγει τη δημιουργικότητα, τη συλλογικότητα και την επαφή με το φυσικό περιβάλλον. Μέσα από την ανάλυση ενός σύγχρονου παραδείγματος στην Αθήνα, τεκμηριώνεται η συμβολή της αρχιτεκτονικής στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και στην ενίσχυση της παιγνιώδους διάστασης του αστικού τοπίου.	el
heal.abstract	The present study investigates the dynamic relationship between play and architectural design, focusing on the playground as a spatial, social, and cultural manifestation of childhood. Adopting a historical and theoretical framework, it traces the evolution of play from informal, spontaneous activities in pre-industrial societies to the institutionalization of playgrounds in the early 20th century. The research examines how social, political, pedagogical, and urban planning factors have influenced the design and perception of these spaces, highlighting their importance for children’s physical, cognitive, and social development. Particular attention is given to post-war transformations and contemporary approaches that emphasize accessibility, inclusivity, and environmental sustainability. The study argues that playgrounds constitute vital components of public space, enhancing social cohesion, creativity, and interaction with nature. Finally, through the analysis of a contemporary example in Athens, it demonstrates how architectural design can contribute to the improvement of urban life quality and the reinforcement of the playful dimension within the modern city.	en
heal.tableOfContents	1. Εισαγωγή 2. Το Παιχνίδι 2.1. Ορισμοί του Παιχνιδιού 2.2. Ιστορία του Παιχνιδιού 2.3. Εξέλιξη σε Σχέση με τις Κοινωνικοπολιτικές Συνθήκες 3. Χώροι Παιχνιδιού 3.1. Η Εμφάνιση των Χώρων Παιχνιδιού 3.2. Καθορισμός των Πρώτων Χώρων Παιχνιδιού 3.3. Μετάβαση σε Δομημένους Χώρους Παιχνιδιού 4. Η Παιδική Χαρά 4.1. Ορισμός και Δημιουργία των Παιδικών Χαρών 4.2. Σχέση με το Δημόσιο Χώρο 4.3. Θεσμοθέτηση της Κατασκευής 4.4. Δημογραφική Εμβέλεια και Λειτουργία 4.5. Αρχικές Δομές και Εξοπλισμός 4.6. Διάδοση 5. Παιδικές χαρές και Σχεδιασμός - Μεταπολεμικές Αλλαγές 5.1. Θέση στην Πόλη 5.2. Ένταξη στο Οικοδομικό Τετράγωνο και στο Αστικό Κενό 5.3. Αρχιτεκτονική συμβολή στο σχεδιασμό παιδικών χαρών 5.3.1. Από τον Μινιμαλισμό στον Πειραματισμό 5.3.2. Φύση, Υλικά και Αδόμητο Παιχνίδι 5.3.3. Συμμετοχικός και Κοινοτικός Σχεδιασμός 5.3.4. Καινοτομία μέσα από Ανάγκες και Περιορισμούς 5.4. Ο Aldo Van Eyck και η Μεταπολεμική Παιδική Χαρά 5.5. Μορφές και Εξέλιξη 6. Νέοι Χώροι Παιχνιδιού 6.1. Κοινωνικοπολιτικές Αλλαγές που Οδηγούν σε Άλλες Μορφές και Χώρους Παιχνιδιού 6.2. Ανάγκη Επαφής με τη Φύση- Πάρκα Παιχνιδιού 6.3. Παραδείγματα -Εντοπισμός Αλλαγών Φτάνοντας ως το Σήμερα 6.4. Αλλαγή Υλικών, Εξοπλισμού και Εσωτερικής Διάταξης 7. Η Παιδική Χαρά του Σήμερα 7.1. Παραδείγματα και Αναφορές στις Ομοιότητες και Διαφορές 7.2. Είδη Παιδικής Χαράς 7.3. Σχέση με Αστικό και Φσικό Περιβάλλον 7.4. Υλικά και Εσωτερική Διάταξη 7.5. Θεσμικό Πλαίσιο 7.6. Απήχηση Παιδικών Χαρών 7.7. Η Παιδική Χαρά στην Αθήνα 8. Μελέτη περίπτωσης: Το ‘Πάρκο Χαράς’ 8.1. Ιστορικό και εξέλιξη του έργου 8.2. Χωροταξική οργάνωση 8.3. Εξοπλισμός και δραστηριότητες 8.4. Υλικά και κατασκευαστικές επιλογές 8.5. Ασφάλεια και λειτουργικότητα 8.6. Σχέση με τον αστικό ιστό 8.7. Συμπεράσματα 9. Γενικά Συμπεράσματα 10. Βιβλιογραφία	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Τομέας Πολεοδομίας και Χωροταξίας	el
heal.fullTextAvailability	false