Η αρχιτεκτονική άργησε μια μέρα: η έλλειψη αρχιτεκτονικού σχεδιασμού στις θεραπευτικές κοινότητες απεξάρτησης

Abstract

Η τοξικοεξάρτηση είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας, ωστόσο έχει τις ρίζες του πολύ βαθιά μέσα στο χρόνο. Από τα πανάρχαια χρόνια, (σε κάθε κοινωνία και σε κάθε πολιτισμό) , οι άνθρωποι συνήθιζαν να κάνουν χρήση διαφόρων ουσιών. Οι ουσίες αυτές, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και τα ναρκωτικά (το αλκοόλ και το τσιγάρο) , ονομάζονται ψυχοτρόποι. Η σχέση του ανθρώπου με τις ψυχοτρόπους ουσίες αποκτά ιδιαίτερο νόημα στην ιστορία της ανθρωπότητας και αυτό, γιατί θίγει ζητήματα θεμελιώδους σημασίας, όπως είναι η ελευθερία, η εξάρτηση, το καλό και το κακό. Για την κατανόηση αυτής της σχέσης απαιτείται διεπιστημονική και διαπολιτισμική προσέγγιση. Σε αυτή την ερευνητική εργασία παρουσιάζονται οι αιτίες της τοξικοεξάρτησης και η σημερινή τρομακτική διάσταση του προβλήματος των ναρκωτικών, ενώ εξετάζονται οι πιο αποτελεσματικοί τρόποι θεραπείας, οι χώροι που καλούνται να φιλοξενήσουν αυτές τις υπηρεσίες θεραπείας και τέλος κατά ποσό η αρχιτεκτονική έχει δώσει την απάντηση που οφείλει στο σχεδιασμό αυτών των χώρων.

Although drug addiction is an integral piece of modern history, it however has its origin rooted very deep in time. From ancient times, (in every society and in every culture), people have found the use of various substances quite common. These substances, which also include narcotics, (alcohol, and cigarettes), are called psychotropics. The relationship between humans and psychotropic substances holds special meaning in the history of humanity because this affects important, fundamental issues such as freedom, dependence, the good, and the bad. For the understanding of this relationship, an interdiciplinary and intercultural approach is required. In this research work, what is presented are the causes of drug addiction and the current frightening dimensions of the narcotic’s consequences, while examining the most effective therapy methods, the spaces where these therapy services are welcomed, and finally the how much architecture has given its answers which have offered to the design of this space.