Μελέτη των κινητικών εκλεκτικής οξείδωσης υδροθείου με συμπλοκοποιημένο τρισθενή σίδηρο (fe3+nta) και αναγέννησης του οξειδωτικού με αέρα, σε πειραματικό αντιδραστήρα διαβρεχόμενου τοιχώματος

Abstract

Η παρουσία θειούχων ενώσεων στα στερεά, υγρά και αέρια ορυκτά καύσιμα αντανακλάται στην εμφάνιση του υδροθείου σε αέρια ρεύματα διεργασιών κατεργασίας καυσίμων π.χ. υδρογονοαποθείωσης υγρών καυσίμων, αεριοποίησης στερεών καυσίμων, αλλά και ως φυσικό συστατικό στο ακατέργαστο φυσικό αέριο. Ο διαχωρισμός του είναι απόλυτα αναγκαίος λόγω της τοξικότητας, των διαβρωτικών ιδιοτήτων και της δυσάρεστης οσμής του. Παραδοσιακά οι σπουδαιότερες βιομηχανικές μέθοδοι διαχωρισμού συνδυάζουν το διαχωρισμό του από μίγμα αερίων με εκλεκτική απορρόφηση και χημική αντίδραση σε υδατικά διαλύματα αμινών που συνοδεύεται από την κατεργασία σε μονάδα CLAUS για τη θερμο-καταλυτική μετατροπή του σε θείο. Μια δεύτερη οικογένεια οξειδοαναγωγικών μεθόδων (ReDOX) στηρίζεται στην άμεση οξείδωσή του σε χαμηλές θερμοκρασίες εκλεκτικά σε στοιχειακό θειο. Ορισμένες από τις μεθόδους αυτές εφαρμόζονται βιομηχανικά, π.χ. Lo-Cat, SulFerox. Αμφότερες οι κατηγορίες μεθόδων περιλαμβάνουν στάδιο αναγέννησης, όπου ανακτάται το δραστικό συστατικό (π.χ. αμίνη ή οξειδωτικό μέσο). Οι μέθοδοι Redox εφαρμόζονται κατά προτίμηση σε περιπτώσεις μεγάλων παροχών και μικρών ποσοστών υδροθείου ή αντίστροφα. Εναλλακτικά είναι χρήσιμες για την απομάκρυνση υπολειμμάτων υδροθείου, αντί της καύσης, μετά την εφαρμογή της μεθόδου αμίνης-Claus. Στην παρούσα διατριβή επιχειρήθηκε η συστηματική μελέτη των τεχνικών κινητικών: (α) εκλεκτικής οξείδωσης υδροθείου σε στοιχειακό θείο με απορρόφηση και χημική αντίδραση σε υδατικό διάλυμα χηλικού σιδήρου Fe3+∙NTA (όπου ΝΤΑ: nitrilotriacetic acid), για πειράματα χημικής απορρόφησης μικρής και μεγάλης διάρκειας, και (β) της αναγέννησης του τρισθενούς σιδήρου με απορρόφηση και χημική αντίδραση με οξυγόνο (αναγέννηση οξειδωτικού). Σε αντίθεση με βιβλιογραφικά στοιχεία, η παρούσα εργασία κατέστησε δυνατή τη διαμόρφωση και πιστοποίηση των εξισώσεων χημικής κινητικής που λαμβάνουν υπόψη την επίδραση της μεταβολής του pH και της θερμοκρασίας αντίδρασης σε μεγάλο εύρος τιμών δηλ. pH =2-8 και T=30-60 o C. Το συνολικό έργο περιλαμβάνει αποτελέσματα κινητικών πειραματικών μετρήσεων των διεργασιών οξείδωσης υδροθείου και αναγέννησης του οξειδωτικού μέσου σε αυλωτό, κατακόρυφο, αντιδραστήρα υγρού – αερίου διαβρεχόμενου τοιχώματος. Ο αντιδραστήρας είναι ενσωματωμένος σε διάταξη λειτουργίας ημιδιαλείποντος έργου που περιλαμβάνει δοχείο αποθήκευσης και τμήμα επανακυκλοφορίας του υγρού μέσω του αντιδραστήρα, ενώ το αέριο ανέρχεται σε συνεχή ροή, μέσω του αυλού κατ’ αντιρροή προς το υγρό. Η ανάλυση των διεργασιών απορρόφησης και χημικής αντίδρασης πραγματοποιήθηκε με την εφαρμογή του μαθηματικού προτύπου διείσδυσης (penetration model) για τον υπολογισμό της τάξης της χημικής κινητικής, της ειδικής ταχύτητας της εγγενούς αντίδρασης (εκτίμηση παραμέτρων Arrhenius) και του παράγοντα αντίδρασης (ενίσχυσης). Οι κινητικές μελέτες διαιρούνται σε τρεις ενότητες. Οι δύο πρώτες αναφέρονται στην εκλεκτική οξείδωση του υδροθείου και η τρίτη στην αναγέννηση του οξειδωτικού (Fe2+∙NTA προς Fe3+∙NTA). Στη συνέχεια περιγράφονται συνοπτικά οι συνθήκες λειτουργίας και τα σημαντικότερα αποτελέσματα, για τα στάδια απορρόφησης-οξείδωσης του υδροθείου και αναγέννησης του οξειδωτικού. Για τη χημική κινητική απορρόφησης και εκλεκτικής οξείδωσης υδροθείου σε υδατικό διάλυμα Fe3+∙NTA, βασισμένη σε αρχικές δραστικότητες, Προτεραιότητα δόθηκε στην μελέτη της εγγενούς κινητικής με την αποφυγή αλληλοεπιδράσεων λόγω αποικοδόμησης του συμπλοκοποιητή (ΝΤΑ) και της παρουσίας προϊόντος θείου στο διάλυμα. Η μετατροπή του χηλικού σιδήρου, αρχικής ονομαστικής συγκέντρωσης 0.1 Μ, με την τροφοδότηση Η2S (μίγμα Η2S/N2 1%, κ.ο.) προσδιορίστηκε σε περιοχή pH: 3-6 και θερμοκρασίας: 30-60 oC. Εκτελέστηκαν πειράματα χημικής απορρόφησης μικρής σχετικά διάρκειας, ~ 20-40 min. Παρατηρήθηκε σε όλα τα πειράματα γραμμική πτώση της συγκέντρωσης του οξειδωτικού με το χρόνο λειτουργίας που οδηγεί σε κινητική 1ης τάξης ως προς τη συγκέντρωση H2S και στον προσδιορισμό ενιαίας τιμής παράγοντα ενίσχυσης ανά πείραμα. Οι τιμές της ενέργειας ενεργοποίησης που προσδιορίστηκαν από τα σχετικά διαγράμματα Arrhenius εμπίπτουν στην περιοχή Εa= 17,2 – 22,8 kcal/mol. Οι τιμές αυτές συγκρίνονται ικανοποιητικά με την τιμή Εa= 24 kcal/mol που ελήφθη από ανάλογη κινητική μελέτη με τη χρήση αντιδραστήρα στήλης φυσαλίδων και υποδηλώνει τον έλεγχο της χημικής αντίδρασης στο συνολικό φαινόμενο απορρόφησης αερίου. Ο παράγοντας ενίσχυσης για κάθε τιμή pH αυξάνει λόγω αντίστοιχης αύξησης της θερμοκρασίας του αντιδρώντος μίγματος ως εξής: Ε=2.7–7.3 (pH=3), Ε=3.2–14.1 (pH=4), Ε=5.9-17 (pH=5), Ε=6.7–20.1 (pH 6). Από τα στοιχεία αυτά διαπιστώνεται ουσιαστική αύξηση του συντελεστή μεταφοράς μάζας λόγω της παρουσίας της χημικής αντίδρασης.

Για τη μελέτη κινητικής εκλεκτικής οξείδωσης υδροθείου σε υδατικό διάλυμα Fe3+∙NTA σε ευρύ φάσμα τιμών pH , θερμοκρασίας και μεγάλη διάρκεια πειράματος, πραγματοποιήθηκε διερεύνηση της κινητικής της εκλεκτικής οξείδωσης του υδρόθειου (μίγμα Η2S/N2 1% κ. ο.) σε στοιχειακό θείο στο ίδιο σύστημα αντιδραστήρα διαβρεχόμενου τοιχώματος, χρησιμοποιώντας διάλυμα χηλικού άλατος του σιδήρου (Fe3+ΝΤΑ), αρχικής ονομαστικής συγκέντρωσης 0.1 Μ, στις περιοχές pH: 2–8 και θερμοκρασίας: 30-60 0C. Ο πενταπλασιασμός της διάρκειας των πειραμάτων απεκάλυψε μια μη γραμμική μεταβολή της μετατροπής του υδροθείου και σε συνδυασμό με την διεύρυνση της εξεταζόμενης περιοχής pH οδήγησε στη διαμόρφωση μιας ρεαλιστικής κινητικής συσχέτισης. Η ανάλυση των πειραματικών μετρήσεων βασίστηκε στο πρότυπο διείσδυσης (Penetration Theory) θεωρώντας κινητικό πρότυπο πρώτης τάξης ως προς τη συγκέντρωση του H2S και δεύτερης τάξης ως προς αυτή του Fe3+, που διαπιστώθηκε ότι προσεγγίζει ικανοποιητικότερα τα αντίστοιχα πειραματικά αποτελέσματα. Αντιθέτως, η προτεινόμενη στην βιβλιογραφία κινητική πρώτης τάξης για καθένα από τα αντιδρώντα αποδείχθηκε ανεπαρκής. Από τα πειραματικά δεδομένα υπολογίστηκε ο μέσος παράγοντας ενίσχυσης, κάθε πειράματος σε σταθερό pΗ και θερμοκρασία. Τα όρια μεταβολής του για θερμοκρασία 30 – 600C και για κάθε pH έχουν ως εξής: =3,2–11,1 (pH=2), =6,2–13,6 (pH=3), =4,4–15,2 (pH=4), =6,4–20,7 (pH=5), =8,1–27,5 (pH=6), =14,2–46,1 (pH=7) και =7,1–18,4 (pH=8). Υπολογίσθηκε η ειδική ταχύτητα της εγγενούς χημικής αντίδρασης, k12*1017 ((cm3/moles)2 /s) για διάφορα ζεύγη τιμών pH και θερμοκρασίας: k12=0,04–0,14 (pH=2), k12=0,08–0,26 (pH=3), k12=0,06–0,37 (pH=4), k12=0,08–0,68 (pH=5), k12=0,10–1,17 (pH=6), k12=0,38–2,8 (pH=7), k12 =0,10–0,57 (pH=8). Από την θερμοκρασιακή εξάρτηση των τιμών αυτών διαμορφώθηκαν τα σχετικά διαγράμματα Arrhenius και προέκυψαν οι εξής ενέργειες ενεργοποίησης εκφρασμένες σε kcal/mol: Εa=8,8 (pH=2), Εa =7,9 (pH=3), Εa=10,6 (pH=4), Εa=14,1 (pH =5), Εa=16,6 (pH=6), Εa=13,7 (pH=7) και Εa=10,7 (pH=8) σε ικανοποιητική συμφωνία με βιβλιογραφικά δεδομένα. Από τις τιμές αυτές της ενέργειας ενεργοποίησης διαπιστώθηκε ότι το συνολικό φαινόμενο ελέγχεται σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό από τη χημική αντίδραση.

Κινητική Μελέτη της Οξείδωσης Υδατικού Διαλύματος Χηλικού Άλατος Δισθενούς Σιδήρου, (Αναγέννηση Οξειδωτικού).

Η αναγέννηση του οξειδωτικού μέσου (δηλ. η οξείδωση του Fe2+∙NTA προς Fe3+∙NTA) πραγματοποιήθηκε με τη διαβίβαση μίγματος O2-/Ar2 σε μοριακή αναλογία 20/80 πάνω από και σε επαφή με διάλυμα δισθενούς σιδήρου (αρχικής ονομαστικής συγκέντρωσης ιόντων Fe2+ 0.1 Μ) σε αντιδραστήρα διαβρεχόμενου τοιχώματος με επανακυκλοφορία υγρού. Μελετήθηκε η μετατροπή του Fe2+ σε Fe3+ στις περιοχές pH 2–8, ισοθερμοκρασιακά στους ~ 30, 40, 50 και 60 0C. Η ανάλυση των πειραματικών μετρήσεων βασίστηκε στο μαθηματικό πρότυπο διείσδυσης. Για την ομογενή αντίδραση του Ο2 με το χηλικό άλας Fe2+∙NTA χρησιμοποιήθηκε κινητικό πρότυπο πρώτης τάξης ως προς τη συγκέντρωση του Ο2 και δεύτερης τάξης ως προς εκείνη του Fe2+ που προσεγγίζει πιστότερα τα πειραματικά δεδομένα και συμβαδίζει με αντίστοιχα βιβλιογραφικά στοιχεία. Από τα πειραματικά αποτελέσματα υπολογίστηκε ο μέσος παράγοντας ενίσχυσης, κάθε πειράματος σε σταθερό pΗ και θερμοκρασία. Τα όρια μεταβολής του για θερμοκρασία μεταξύ 30-600C για το αντίστοιχο pH είναι: =2,2–3,4 (pH=2), =3,2–11,2 (pH=3), =2,0–17,1 (pH=4), =2,7–22,2 (pH=5), =1,6–31,5 (pH=6), =2,2–23,5 (pH=7) και =2,2–24,0 (pH=8). Υπολογίσθηκε η εγγενής ειδική ταχύτητα k12*1010 (cm3/mole)2 /s) για κάθε πείραμα και προέκυψαν οι εξής τιμές: k12 =0,10–0,24 (pH=2), k12=1,95–6,89 (pH=3), k12=3,95–15,01 (pH=4), k12=1,59–38,92 (pH=5), k12=2,24–34,12 (pH=6), k12=8,37–61,19 (pH=7) και k12=6,47–31,43 (pH=8). Από την θερμοκρασιακή εξάρτηση των τιμών αυτών διαμορφώθηκαν τα σχετικά διαγράμματα Arrhenius και προέκυψαν οι ακόλουθες ενέργειες ενεργοποίησης εκπεφρασμένες σε kcal/mole: Εa=7,1 (pH=2), Εa=8,0 (pH=3), Εa=10,0 (pH=4), Εa=20,9 (pH=5), Εa= 18,9 (pH=6), Εa=12,7 (pH=7) και Εa=10,2 (pH=8) σε ικανοποιητική συμφωνία με βιβλιογραφικά δεδομένα. Από τις τιμές αυτές της ενέργειας ενεργοποίησης διαπιστώνεται ότι το συνολικό φαινόμενο ελέγχεται σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό από τη χημική αντίδραση.

Συμπερασματικές παρατηρήσεις

Η θεωρητική επεξεργασία βασίσθηκε στη διαπιστωμένη διαφορική λειτουργία του αντιδραστήρα σε όλες τις περιπτώσεις που εξετάσθηκαν. Η κινητική εξίσωση της εκλεκτικής εξίσωσης υδροθείου που προτείνεται δεν λαμβάνει υπόψη την κατανάλωσή του σε παράπλευρες δράσεις θεωρώντας έτσι εκλεκτικότητα 100%. Παρά ταύτα στην παρούσα διατριβή παρατίθενται πειραματικά στοιχεία συνολικής κατανάλωσης υδροθείου για την εκτίμηση της συνολικής επίπτωσης των παράπλευρων, ανεπιθύμητων, δράσεων. Επιπρόσθετα η κινητική εξίσωση μετατροπής του υδροθείου δεν έχει πιστοποιηθεί για διαφορετικές τιμές αρχικής συγκέντρωσης Fe3+, ή/και με μεγαλύτερα ποσοστά υδροθείου στο αέριο τροφοδοσίας ή με σύμπλοκα σιδήρου με άλλους υποκαταστάτες (ligands). Στις προτάσεις για περαιτέρω έρευνα πρέπει να περιληφθεί και ο έλεγχος της σταθερότητας του χηλικού σιδήρου Fe3+∙NTA σε σύγκριση με εκείνη άλλων χηλικών αλάτων του σιδήρου ή άλλων μετάλλων. Πρόσφατη μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ΝΤΑ παρουσιάζει σημαντικό πλεονέκτημα αντοχής στη διάσπαση έναντι σειράς άλλων υποψήφιων υποκαταστατών. Αντίστοιχες παρατηρήσεις μπορούν να διατυπωθούν για τη διεργασία οξείδωσης του δισθενούς χηλικού σιδήρου.

The presence of sulfur compounds in solid, liquid and gas fossil fuels is reflected in the frequent appearance of hydrogen sulfide in gaseous streams of fuel processing units, e.g. hydrodesulphurization of liquid fuels and solid fuels gasification. Moreover H2S is a natural constituent of crude natural gas. Its separation is absolutely necessary due to its toxicity, corrosive properties and heavy smell. Traditionally the most important industrial hydrogen sulfide separation methods belong to the category of processes combining the separation from a gas mixture accompanied by a treatment in a CLAUS unit for the thermo-catalytic conversion into sulfur. A second family of redox methods is based on the low temperature direct selective oxidation to produce elemental sulfur. Some of the latter methods are applied industrially, e.g. the Lo-Cat and SulFerox methods. Both categories of methods involve a regeneration stage, where the active component (e.g. amine or oxidant) is recovered. Moreover may find use to separate hydrogen sulfide tailings downstream the Claus plant. In the present thesis results are reported of a systematic study for developing engineering kinetics: (a) hydrogen sulfide selective oxidation into elemental sulfur by absorption with chemical reaction in an aqueous solution of iron chelate Fe3+∙NTA (ΝΤΑ: nitrilo-triacetic acid), for experiments of shorter and longer processing time, and (b) iron chelate regeneration by absorption with chemical reaction of Fe2+∙NTA with oxygen (use of Ar/O2 = 80/20 by vol.). In contrast with literature data the present work enabled the formulation and validation of kinetic regimes that take account the effect of pH and reaction temperature variation over a wide spectrum of values, i. e. pH =2-8 and T=30-60 o C. The overall work includes results of kinetic experimental measurements of the hydrogen sulfide oxidation-regeneration processes in a tubular, vertically oriented wetted wall (falling film) gas-liquid reactor. The reactor is part of an experimental laboratory size set-up of semi-continuous operating mode (batch as regards the liquid and continuous with respect to gas phase) it also includes a liquid stage tank and a tubing installation for liquid recycle through the reactor, whereas the gas continually flows through the reactor tube counter currently with respect to liquid flow. The processing of experimental data is carried out using the penetration model for gas absorption and chemical reaction and results in the evaluation of reaction kinetic order, Arrhenius kinetic parameters and reaction induced enhancement factors. Kinetic studies include three stages. The first two refer to the hydrogen sulfite selective oxidation and the third to oxidant recovery (regeneration) (Fe2+∙NTA to Fe3+∙NTA). In the following a concise account of operating conditions and the most significant results are provided for hydrogen sulfide absorption-reaction and oxidant regeneration.

Chemical kinetics of hydrogen sulfite absorption with chemical reaction, in Fe3+∙NTA aqueous solution, based on initial reactivity.

Priority was given to the study of intrinsic kinetics by avoiding interactions due to ligand (NTA) degradation and the presence of product sulfur in the solution. The conversion of iron chelate of nominal initial concentration 0.1 M by feeding Η2S (mixture of Η2S/N2 1% by vol.) was determined in the pH range 3-6 και temperature 30-60oC. Short duration (20-40 min long) chemical absorption experiments were executed. A linear drop with time of oxidant concentration was observed that led to the formation of a first order kinetic equation with regard to hydrogen concentration. Activation energy values were determined from relevant Arrhenius plots and fall in the range Εa= 17,2 – 22,8 kcal/mol. These values compare satisfactory with the value Εa= 24 kcal/mol obtained in a bubble column contactor (reactor) and indicates the chemical reaction control over the overall gas absorption phenomenon. Enhancement factor for each pH value increase due to mVIIIture temperature increase as follows: Ε=2.7–7.3 (pH=3), Ε=3.2–14.1 (pH=4), Ε=5.9-17 (pH=5), Ε=6.7–20.1 (pH 6). From these data becomes apparent that the mass transfer coefficients increases due to the presence of chemical reaction.

Hydrogen sulfide selective oxidation in an aqueous solution of Fe3+∙NTA over a wie spectrum of pH, temperature and long experimental run time.

The kinetics of hydrogen sulfide (mVIIIture Η2S/N2 1% by vol.) selective oxidation into elemental sulfur, in the same as above wetted wall reactor type, by using iron chelate solution (Fe3+∙NTA) of nominal initial concentration 0.1 M over the pH range 3-6 and operation temperature 30-60 oC was studied. By five times higher absorption experiment time we observed a non-linear H2S conversion change and by combining it with results applied to a wider pH range we formulated a realistic chemical kinetic correlation. Data analysis was based on the penetration model for gas absorption with chemical reaction and by considering a kinetic model of 1st –order with respect to H2S concentration and 2nd-order with respect to Fe3+∙NTA concentration, we found out that this kinetic fits more satisfactorily the experimental points. Besides the 1-1 kinetic model proposed in literature proved to be inappropriate. Mean enhancement factors for each experiment of constant T and pH were calculated. The limits of over the temperature range 30 to 600C for each pH value are as follows: =3,2–11,1 (pH=2), =6,2–13,6 (pH=3), =4,4–15,2 (pH=4), =6,4–20,7 (pH=5), =8,1–27,5 (pH=6), =14,2–46,1 (pH=7) and =7,1–18,4 (pH=8). We calculated the intrinsic reaction rate constant k12*1017 ((cm3/moles)2 /s) for various pH and temperature pairs: k12=0,04–0,14 (pH=2), k12=0,08–0,26 (pH=3), k12=0,06–0,37 (pH=4), k12=0,08–0,68 (pH=5), k12=0,10–1,17 (pH=6), k12=0,38–2,8 (pH=7), k12 =0,10–0,57 (pH=8). From the temperature dependence of these values, and the constructed Arrhenius plots, we deduced the following activation energy (kcal/mol) values: Εa=8,8 (pH=2), Εa =7,9 (pH=3), Εa=10,6 (pH=4), Εa=14,1 (pH =5), Εa=16,6 (pH=6), Εa=13,7 (pH=7) and Εa=10,7 (pH=8) in satisfactory agreement with reported data. From these values we draw the conclusion that the overall phenomenon is more or less control by the chemical reaction.

A kinetic study of an aqueous solution of Ferrous chelate oxidation (oxidant regeneration)

The regeneration of oxidant solution (i.e. Fe2+∙NTA to Fe3+∙NTA) was carried out by flowing a mixture of O/Ar2 20/80 mole ratio over and in contact with an aqueous Ferrous ion solution of initial nominal concentration of 0.1M in a wetted wall (falling liquid) reactor with liquid recycle. The conversion of Fe2+ to Fe3+ in pH range 2-8, isothermally at 30, 40, 50, 60oC was studied. The experimental data were analyzed in terms of the penetration model using a kinetic model 1st order with respect oy O2 and 2nd order with respect to ferrous cation, that approaches more reliably the experimental data and is comparable with literature data. From the experimental results the mean enhancement factor values were deduced at constant pH and T conditions. The limits of variation over the relevant pH and T values are: =2,2–3,4 (pH=2), =3,2–11,2 (pH=3), =2,0–17,1 (pH=4), =2,7–22,2 (pH=5), =1,6–31,5 (pH=6), =2,2–23,5 (pH=7) and =2,2–24,0 (pH=8). The specific reaction rate constant k12*1010 (cm3/mole)2 /s) was calculated for each experiment and the following values were obtained: k12 =0,10–0,24 (pH=2), k12=1,95–6,89 (pH=3), k12=3,95–15,01 (pH=4), k12=1,59–38,92 (pH=5), k12=2,24–34,12 (pH=6), k12=8,37–61,19 (pH=7) and k12=6,47–31,43 (pH=8). Arrhenius diagrams were drawn and the follow activation energy value (kcal/mol) were found: Εa=7,1 (pH=2), Εa=8,0 (pH=3), Εa=10,0 (pH=4), Εa=20,9 (pH=5), Εa= 18,9 (pH=6), Εa=12,7 (pH=7) and Εa=10,2 (pH=8) in good agreement with literature data. From this values is concluded that the overall phenomenon is primarily controlled by the chemical reaction. Based on this findings the following kinetic correlation was developed for the regeneration of oxidant according to Fe2+ ΝΤΑ  Fe3+ΝΤΑ as follows:

where the function of the frequency factor and the activation energy assume the form of a log normal distribution density function.

Concluding Remarks

The theoretical processing of experimental data was based on the validated differential reactor operation.The proposed kinetic equation of hydrogen sulfide oxidation does not take account of its consumption due to side reactions, i.e. 100 % selectivity is assumed. However in the present thesis, experimental data are included for the total hydrogen sulfide consumption that enables the evaluation of the undesired side reactions impact on the actual (working) reaction stoichiometry. Moreover, the kinetic equation has been not validated for different initial oxidant concentration or/and different percentages of hydrogen sulfide initial concentrations or iron chelates with different ligand. The proposal for future work should include the investigation of Fe3+∙NTA stability in retrospect with other iron chelates or those of other metals. A recent study reports the conclusion that NTA exhibits unique stability properties in comparison with a series of candidate lιgands. Similar observations may be made for the ferrous chelate oxidation process.