Κτήριο ή τοπίο;

Abstract

Η έρευνα αυτή ασχολείται με τον εντοπισμό και τον επαναπροσδιορισμό της σχέσης μεταξύ κτίσματος και τοπίου. Αναζητάμε τα ίχνη της σχέσης αυτής ιστορικά, και επιδιώκουμε την κατηγοριοποίηση των διαφορετικών εκφράσεων συσχετισμού κτιρίου - τοπίου με αντίστοιχα παραδείγματα από τη νεότερη , τη νεωτερική και τη σύγχρονη αρχιτεκτονική. Στις μέρες μας η σχέση κτηρίου και τοπίου μετατρέπεται άρδην. Πριν λίγο καιρό ο συμβατικός τρόπος για να σκεφτούμε ένα κτήριο, αντιστοιχούσε στην αντίληψη ενός πρίσματος που επικάθεται στο έδαφος και διακρίνεται σαφώς από αυτό, ενώ το περιβάλλον τοπίο υφίσταται ξεχωριστή κηποτεχνική ή τοπιοτεχνική επεξεργασία. Στην εποχή μας, όμως, μια σειρά παραγόντων, όπως η σύγχρονη περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση, η παγκόσμιας έκτασης οικολογική διάθεση, ακόμη και η δυνατότητα των σύγχρονων ψηφιακών μέσων να διαχειριστούν φυσικότροπα τοπολογικά μορφώματα και κάθε είδους συνθήκες μεταβολής, δημιουργούν καθημερινά νέες μορφές συσχέτισης τοπίου και αρχιτεκτονικής. Βλέπουμε το κτήριο να αφομοιώνεται στην επιφάνεια του εδάφους ή την ίδια την φύτευση να αναρριχάται πάνω στο κτήριο. Παρατηρώντας αυτό το ευρύτατο ρεύμα τάσεων, αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με τη μελέτη των νεότερων, νεωτερικών και σύγχρονων τάσεων της δυτικής κοινωνίας που άλλοτε υπήρξαν στραμμένες προς την «κτηριακότητα», υποτάσσοντας σε αυτήν την τοπιακή θεώρηση και άλλοτε προς την «φυσική τοπιακότητα», ορίζοντας την ως καθοριστική για τη σύλληψη του κτηρίου.

This research deals with the localization and the redefinition of the relation between a building and its surrounding landscape. We seek the traces of this relation historically, and aim at the categorization of the different expressions of the correlation between a building and its landscape, including corresponding examples from the medieval and the renaissance eras, up to the modern movement and contemporary architecture. In our days, the relation between a building and its landscape changes soundly. In earlier times, the conventional way of thinking of a building corresponded in the perception of a prism that superimposed in the ground and was distinguished by this, while the environment landscape kept a separate gardening treatment. In our times, however, a line of factors, as the modern environmental sensitization, the extent of the world’s ecological disposal, even the possibility of modern digital means of managing “nature-like” topological formations and all kinds conditions of change, daily create new forms of cross-correlation of landscape and architecture. We can see the building be absorbed in the surface of the ground or the planting climbing on the building. Observing this widest current of tendencies, we decided to deal with the study of these approaches of the western societies, which once emphasized on the building subjugating nature, and other times gave main role to the natural landscape which was then decisive for the conception and the design of the building.