Διερεύνηση θεμάτων φθοράς και αποκατάστασης της επιφάνειας κύλισης των σιδηροδρομικών τροχών

Abstract

Η εργασία αυτή έχει ως αντικείμενο τη διερεύνηση της φθοράς και της αποκατάστασης της επιφάνειας κύλισης του σιδηροδρομικού τροχού και στοχεύει στον εντοπισμό των παραμέτρων που επηρεάζουν του ρυθμό φθοράς και την αξιολόγηση της πρακτικής που ακολουθείται στη συντήρηση των τροχών των συρμών του Μετρό Αθηνών. Ελέγχεται αν θα ήταν προτιμότερο οι διαδικασίες τόρνευσης των τροχών να γίνονται συχνότερα. Η διαδικασία συντήρησης περιλαμβάνει τον περιοδικό έλεγχο της φθοράς των τροχών και την τόρνευσή τους, όταν η φθορά ξεπεράσει τα όρια που θέτει ο κατασκευαστής. Στο εισαγωγικό τμήμα της εργασίας παρουσιάζονται τα είδη φθοράς που εμφανίζονται στον τροχό εξαιτίας της κύλισής του στη σιδηροτροχιά. Στη συνέχεια, γίνεται η συλλογή και η επεξεργασία στοιχείων της ΑΜΕΛ (δείγμα: 25 συρμοί), σε μία προσπάθεια εύρεσης της σχέσης που συνδέουν τη μεταβολή του ρυθμού φθοράς του τροχού σε σχέση με τη διανυθείσα απόσταση και τη φορά κίνησης του συρμού. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης έδειξαν ότι ο ρυθμός φθοράς των τροχών των συρμών του Μετρό (απομείωση διαμέτρου τροχών), είναι της τάξεως των 2,8mm/100.000km και δεν επηρεάζεται σημαντικά από τη διάμετρο του τροχού, η οποία μεταβάλλεται μετά από κάθε τόρνευση. Αντίθετα, επηρεάζεται από τη φορά κίνησης των συρμών. Προτείνεται η αλλαγή του μετώπου κίνησης των συρμών σε τακτά διαστήματα, διαδικασία που αν και προβλέπεται, δεν ακολουθείται συστηματικά. Ο υπολογισμός κόστους έδειξε ότι η τρέχουσα πρακτική που τηρείται στο Μετρό (τόρνευση περίπου κάθε 80.000 χιλιόμετρα) είναι σωστή.

Λέξεις Κλειδιά: «σιδηροδρομικός τροχός, φθορά, τόρνος, τόρνευση, σιδηροτροχιά, Μετρό»

This paper is a study in wear and restoration of the running surface of the railway wheel and its purpose is to determine the factors that affect wear rate and to evaluate the pattern used for the restoration of the wheels at the Athens subway. We examine whether the re-profiling procedure of the wheel should be performed more often. Maintenance procedure includes the periodic check of the wheel’s wear and their re-profiling, when the wear breaks the manufacturer’s limitations. In particular, this paper opens with a presentation of the different types of wheel wear, which are caused from its scrolling on the rail. Subsequently, we collect and use AMEL data, to find the connection between the change in wheel’s wear rate to the distance traveled, and the movement direction of the train. The results showed that the wheel’s wear rate on the subway (due to reduction in wheel’s diameter), is at the magnitude of 2,8mm/100.000km and is not severely affected by the wheel’s diameter, which is altered after each re-profiling. However, it is affected by the movement direction of the train. The change in the train’s direction is recommended on regular basis, a procedure which is not followed systematically, even that is planned. The cost analysis showed that the current pattern at the subway (re-profiling every 80.000km) is correct.

Keywords: «railway wheel, wear, leathe, re-profiling, rail, Metro»