Μορφολογία στεγάτρων μεγάλων χώρων (αθλητικών εγκαταστάσεων)

Abstract

Η παρούσα διπλωματική στοχεύει στην διερεύνηση της σχέσης μεταξύ της μορφολογίας των στεγάστρων που κατασκευάζονται για την στέγαση μεγάλων χώρων και της βιοκλιματικής τους συμπεριφοράς. Για την βέλτιστη κατανόηση της αλληλεξάρτησης των δύο αυτών παραμέτρων και την εξαγωγή ασφαλέστερων συμπερασμάτων, η έρευνα επικεντρώθηκε στη μελέτη αθλητικών εγκαταστάσεων και πιο συγκεκριμένα σταδίων και γηπέδων, λόγω της ομοιγένειας του δείγματος ως προς την χρηστικότητα και την επιφάνεια κάλυψης. Η ταξινόμηση των σταδίων ξεκίνησε ως χρονολογική, επιχειρώντας να αιτιολογήσει πότε και πως εμφανίστηκε η τάση για εφαρμογή του βιοκλιματικού σχεδιασμού στους χώρους αυτούς και συνεχίστηκε ως μορφολογική, σε μια προσπάθεια αναζήτησης των δεσμών μεταξύ της μορφολογίας των στεγάστρων και της επίδρασης των κλιματικών συνθηκών σε αυτά, ανάλογα με τη δομή τους. Επιδιώκοντας την βέλτιστη εξισορρόπηση μεταξύ των αντικρουόμενων απαιτήσεων θεατών και αγωνιστικου χώρου, οι μορφές, τα σχήματα, τα υλικά στήριξης και επιστέγασης, αλλά και οι τρόποι κατασκευής των στεγάστρων διαφέρουν ανάλογα με το χρόνο, τον τόπο, το κλίμα, τους διαθέσιμους φυσικούς και οικονομικούς πόρους, την υπάρχουσα τεχνολογία. Αυτό που αξίζει ίσως να τονισθεί περισσότερο είναι ότι η λογική του βιοκλιματικού σχεδιασμού δεν είναι μονοδιάστατη και η εφαρμογή της μπορεί να επιτευχθεί ποικιλοτρόπως. Το πλήθος των παραμέτρων και η πολυπλοκότητα των σχέσεων που διαμορφώνονται μεταξύ τους, δυσχεραίνουν την εφαρμογή ενός αυστηρού πλαισίου που θα ορίζει τις αρχές του "βέλτιστου" βιοκλιματικού στεγάστρου και θα αξιολογεί τα ήδη υπάρχοντα με βάση αυτό, ανάγοντας μια προσπάθεια "βιοκλιματικής" κατάταξής τους σε ένα αρκετά επισφαλές εγχείρημα.

This thesis aims to investigate the relationship between the morphology of the shelters built for the accommodation of large spaces and their bioclimatic behavior. For the best understanding of the interdependence of these two parameters and the export of safer conclusions, the research focused on the study of sports facilities and more specifically stadiums because of the homogeneity of the sample in terms of usability and surface coverage. The classification of stadiums began as chronological, attempting to explain how and when appeared the trend of bioclimatic design in these buildings and continued as morphological in an attempt to find links between the morphology of the shelters and the influence of climatic conditions on them, depending on their structure. In seeking the optimal balance between conflicting requirements of spectators and pitch, forms, shapes, materials and methods of shelters construction vary with time, place, climate, available physical and financial resources , the existing technology. What it might needs to be emphasized more is that the logic of bioclimatic design is not one-dimensional, and its implementation can be achieved in many ways. The number of parameters and the complexity of the relationships formed between them, impede the application of a rigorous framework that defines the principles of "optimal" bioclimatic shelter and evaluate existing thereunder, converting an effort of a "bioclimatic" ranking in a fairly risky endeavor.