Μνήμες του Επινείου

Abstract

Η διπλωματική καταπιάνεται με τον πολυσυζητημένο στόχο της ενοποίησης αρχαιολογικών χώρων στον Πειραιά. Αρχικά, προσεγγίσαμε μακροσκοπικά το θέμα μελετώντας τη σύνδεση με τους γύρω δήμους και την Αθήνα, το κυκλοφοριακό της πόλης, τις χρήσεις γης και παράλληλα εντοπίσαμε, παράλληλα με τους αρχαιολογικούς χώρους, σημεία ιδιαίτερου ενδιαφέροντος. Στη συνέχεια προχωρήσαμε επιλέγοντας ενότητες κτιριακού δυναμικού τις οποίες αναλύσαμε σε μεγαλύτερη κλίμακα ούτως ώστε να κατανοήσουμε και να αξιολογήσουμε το περιβάλλοντα χώρο των αρχαιολογικών ερειπίων. Έχοντας διαμορφώσει εικόνα της υφιστάμενης κατάστασης, συνεχίσαμε διαμορφώνοντας προτάσεις σχετικά με το προβληματικό κυκλοφοριακό, τις χρήσεις γης που δε συνάδουν με τους αρχαιολογικούς χώρους διαμορφώνοντας τελικά ένα δίκτυο πεζοδρόμησης το οποίο κινείται δίπλα στις φρενήρεις αρτηρίες της πόλης κάνοντας τον ίδιο τον Πειραιά ένα τουριστικό ή ηδονοβλεπτικό αξιοθέατο εξυπηρετώντας παράλληλα τις ανάγκες των κατοίκων και των επισκεπτών. Τέλος, στους επιλεγμένους αρχαιολογικούς χώρους προτείνουμε κάποιες κατευθύνσεις που θεωρούμε ότι πρέπει να ακολουθηθούν σχετικά με την ανάδειξη τους ούτως ώστε να γίνουν ενεργό κομμάτι στη ζωή των Πειραιωτών και όχι αστικά κενά σε ζωτικά σημεία της πόλης.

This thesis is about the unification of the archaeological remains in Piraeus. Initially, we approached macroscopically the subject by studying the connection of Piraeus with the surrounding municipalities and Athens, the circulation of the city, the usage of land parallel to the location of archaeological sites, points of interest. To continue, we chose building subunits which we analyzed and evaluated in a larger scale in order to understand the surrounding area of the archaeological sites. After forming an image of the current situation we continued proposing directions that could be established concerning the problems and malfunctions of the circulation, usage of land that don't agree with the archaeological sites. At this point we proposed a pedestrian network that moves alongside the main roads of the city making Piraeus a tourist and central site fulfilling at the same time the needs of the citizens and the visitors. To sum up, in the chosen archaeological sites we proposed some directions that we believe should be followed in order to reveal them so they can become a functioning part of the lives of the citizens of Piraeus and not urban voids.