Πολεοδομική και κυκλοφοριακή μελέτη της πλατείας Ομονοίας και άλλων πλατειών του κέντρου της Αθήνας - πρόταση ανάπλασης της πλατείας Ομονοίας

Abstract

Οι δημόσιοι υπαίθριοι χώροι, όπως πλατείες, πάρκα, δρόμοι, αποτελούν καθοριστικό παράγοντα της ποιότητας επικοινωνίας στις πόλεις και σημαντική παράμετρο της φυσιογνωμίας τους. Όμως, η εμπορευματοποίηση της γης, η εξάρτηση από το αυτοκίνητο και η κυριαρχία του ιδιωτικού στο συλλογικό αστικό χώρο οδήγησε στη συρρίκνωση και υποβάθμιση των Δημοσίων Χώρων. Ο βέλτιστος τρόπος για την αξιοποίηση των υπαίθριων χώρων και τον εξαθρωπισμό των πόλεων περιλαμβάνει τις εξής διαδικασίες: ανάκτηση του δρόμου ως θεμελιώδους αστικού χώρου, κατάλληλες πολεοδομικές ρυθμίσεις, περιορισμό της κυκλοφορίας αυτοκινήτων, τόνωση των μαζικών και ήπιων μέσων κυκλοφορίας και δημιουργία δικτύων που θα συνδέουν δημόσιους αστικούς χώρους και θα περιλαμβάνουν κύριες διαδρομές πεζών και μέσα κυκλοφορίας φιλικά προς τον άνθρωπο. Στο πλαίσιο αυτής της εργασίας, θα μελετήσουμε τα πολεοδομικά και κυκλοφοριακά στοιχεία της πλατείας Ομονοίας και άλλων πέντε πλατειων του κέντρου, δίνοντας έμφαση στην κίνηση των πεζών. Έπειτα, θα συγκεντρώσουμε τα βασικά συμπεράσματα και θα καταλήξουμε σε προτάσεις ανάπλασης της περιοχής μελέτης, μέσω μίας ολοκληρωμένη κυκλοφοριακής και πολεοδομικής προσέγγισης που προωθεί τη βιώσιμη κινιτικότητα.

The squares always constituted part of urban planning and as a communal piece of land belonged to all citizens. The value of this piece of land is fading away, as it is gradually taken away from citizens in the sake of their urbane movement which is attributed to the transport infrastructures, parking areas and for commercial operations. However, the main characteristic of these open-air zones are: pollution, noise, overcrowding and environmental unpleasant effects. Their protection and upgrade are henceforth imperatively essential in view that they should constitute friendly and functional areas for the citizens. In the scope of this study, we will examine the urban planning and traffic elements, putting emphasis on the movement of pedestrians, as at Omonia and the other five squares in the city centre. The main target, accordind to the observations we note down for the squares and the basic conclusions-problems deriving from their study, is that by the completed traffic and urban planning approach that promotes the viable mobility, we end up with reformation proposals which would upgrade the role of Omonia Square as well as the rest of the squares.