Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα ανάλυσης συγκοινωνιακών συστημάτων είναι το πρόβλημα του καταμερισμού. Κατά την εφαρμογή των μοντέλων επίλυσης του προβλήματος του καταμερισμού χρησιμοποιείται η αξία του χρόνου που προκύπτει από τα μοντέλα διακριτών επιλογών και τη μέθοδο των δεδηλωμένων προτιμήσεων. Ωστόσο, για τον προσδιορισμό της αξίας του χρόνου γίνονται ορισμένες παραδοχές οι οποίες δε λαμβάνονται υπ’ όψη από τα μοντέλα καταμερισμού. Παρατηρείται επομένως μία ασυμβατότητα στις παραδοχές που γίνονται για τον προσδιορισμό της αξίας του χρόνου και στις παραδοχές που γίνονται κατά την ενσωμάτωσή της στα μοντέλα του καταμερισμού. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η διερεύνηση και ανάδειξη των προβλημάτων που προκύπτουν από αυτή την ασυμβατότητα, καθώς επίσης και η ανάπτυξη μιας εμπειρικής μεθοδολογίας για την αντιμετώπιση τους. Αρχικά παρουσιάζονται και αναλύονται τα μοντέλα διακριτών επιλογών καθώς επίσης και τα μοντέλα καταμερισμού. Στη συνέχεια εφαρμόζονται τα μοντέλα καταμερισμού σε ένα υπαρκτό συγκοινωνιακό δίκτυο, αναδεικνύονται τα προβλήματα ενσωμάτωσης της αξίας του χρόνου στα μοντέλα καταμερισμού και αναπτύσσεται μία εμπειρική μεθοδολογία για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων.
One of the most important problems in the transportation planning process is the assignment problem. In order to solve the assignment problem, assignment models use the value of time which results form discrete choice models and stated preference methods. However, when determining the value of time, certain assumptions are made, which are not taken into account by the assignment models. Thus, there seems to be an inconsistency in assumptions made when determining the value of time and in assumptions made when integrating the value of time in assignment models. The objective of this paper is to determine and present any problems that might occur from this inconsistency, as well as to develop and apply a heuristic method to solve these problems. This paper describes, firstly, the discrete choice models and assignment models. It then goes on to applying the assignment models in a real network scheme in order to determine and present the problems that occur from integrating the value of time in assignment models and a heuristic method is developed and applied so as to solve these problems.