Μεθοδολογικό πλαίσιο χωρικής ανάλυσης και αξιολόγησης της λειτουργικής προσβασιμότητας γειτονιών εμπορικών δραστηριοτήτων: Εφαρμογή στο Δήμο Βύρωνα

Abstract

Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας αποτελεί η δημιουργία ενός μεθοδολογικού πλαισίου ανάλυσης και αξιολόγησης της λειτουργικής προσβασιμότητα δημιουργώντας γειτονιές εμπορικών δραστηριοτήτων στην περιοχή του Δήμου Βύρωνα. Για το σκοπό αυτό προσδιορίστηκαν οι βασικές έννοιες της “γειτονιάς” και της “προσβασιμότητας”. Ακολούθως καταγράφησαν εννέα λειτουργίες εμπορικού χαρακτήρα της περιοχής μελέτης και με τη βοήθεια του χωρικού προτύπου τους και μιας αντικειμενικής συνάρτησης ομαδοποιήθηκαν σε τρεις υποκατηγορίες .Στη συνέχεια προσδιορίστηκε ο δείκτης προσβασιμότητας για τους επιμέρους τομείς. Από τη εξέταση των τομέων ως δίκτυο σημείων υπολογίζεται ο δείκτης ελκυστικότητας και το ισοζύγιο ροών μεταξύ τους. Έπειτα με τη χρήση της χωρικής παρεμβολής υπολογίστηκε η τιμή του δείκτη για όλη την περιοχή μελέτης. Ακολούθως συσχετίστηκε η πληθυσμιακή πυκνότητα με την προσβασιμότητα σε επίπεδο οικοδομικού τετραγώνου μέσω ενός πίνακα αλληλεξάρτησης. Από τους ακραίους συνδυασμούς των δύο μεταβλητών του πίνακα προσδιορίζονται τα Ο.Τ που θεωρούνται κορεσμένα ως προς τη χωροθέτηση εμπορικών δραστηριοτήτων, καθώς και εκείνα που σηματοδοτούν ιδανικές συνθήκες χωροθέτησης. Στη συνέχεια, εντοπίζονται τα Ο.Τ , που ευνοούν την κατοικία και σαν πρώτο κριτήριο τίθεται η γειτνίαση με παρόμοια υψηλής προσβασιμότητας ενώ τα ίδια παρουσιάζουν χαμηλές τιμές. Τέλος γίνεται αναφορά στα θετικά και αρνητικά σημεία της μεθοδολογίας και προτείνονται τρόποι μελλοντικής διερεύνησης και εναλλακτικής προσέγγισης του προβλήματος.

The aim of this dissertation is first of all the assessment of a methodological frame of analysis and evaluation of spatial accessibility through the creation of neighbourhoods of commercial activities in the Municipality of Byron. Primarily the meanings of “neighbourhood” and “accessibility” were defined. Aftermaths, the position of nine activities was recorded and by using spatial pattern information and a certain locational objective they were grouped into three subcategories. Afterwards, the index of spatial accessibility was determined for each separate sector. From the examination of all sectors as a network scheme we calculate the gravity index and the balance of flows among them. With the aid of spatial interpolation the value of the index was calculated for the whole are of interest. Then, population density and accessibility were interconnected on the base of a building block through a correlation table. From the wide differentiated results of the two variables, the building blocks that are considered saturated as regards the allocation of commercial facilities are specified just like the ones that are considered appropriate for optimal allocation. Thereupon, the building blocks that favour residence are selected. These set as a primary criterion the congruity with others of high spatial accessibility value whereas they themselves are characterized by low index value. Finally, the advantages and disadvantages of the methodological issues are outlined in order to conclude in ways of future potential study of the problem and alternative approach.