Virtual reality: οραματισμός για μία παράλληλη αρχιτεκτονική

Abstract

Στη ζωή μας σπάνια αμφισβητούμε αυτό που θεωρούμε πραγματικότητα. Ο κόσμος μας είναι τόσο άρρηκτα συνδεδεμένος με την ύλη που βασιζόμαστε πλήρως στις αισθήσεις μας για να καθορίσουμε το αληθινό και το ψεύτικο. Η εμφάνιση όμως των Virtual Environments έρχεται να ανατρέψει πολλές από τις πεποιηθήσεις μας καθώς και τη δυνατότητά μας να βασιζόμαστε στις αισθήσεις μας για να κρίνουμε την υπόσταση του πραγματικού, εγείρωντας έτσι πολλά ερωτήματα, φιλοσοφικού και πρακτικού ενδιαφέροντος. Στους αρχιτέκτονες, όπως και γενικότερα στους ανθρώπους, η ψηφιακή εποχή ανοίγει απειράριθμα παράθυρα δυνατοτήτων και πειραματισμών. Παρατηρούμε λοιπόν ότι η αρχιτεκτονική επεκτείνεται σε κάτι νέο, διαφορετικό αλλά ταυτόχρονα με πολλές συνδέσεις με το προϋπάρχον υπόβαθρο, σε μία παράλληλη διάσταση. Η εργασία αυτή μιλάει για την Virtual Reality (Οιονεί Πραγματικότητα), για τα τεχνολογικά μέσα που χρησιμοποιούνται σε αυτή και για ερωτήματα σε σχέση με τις ανεξάρτητες ιδιότητες της νέας αυτής αρχιτεκτονικής, που θα μας οδηγήσουν στην εκμετάλλευση ενός δεύτερου κόσμου και στην παράλληλη επέκταση του δικού μας. Μέσα από τα τεχνολογικά επιτεύγματα και την ανθρώπινη φαντασία που ωθεί σε νέες προσπάθειες την ανθρωπότητα, προσεγγίζεται ένας οραματισμός για μία δυϊκή πραγματικότητα, που θα αποτελείται από τον φυσικό κόσμο και τον ψηφιακό κόσμο της πληροφορίας. Ο αναλογισμός αυτός και τα νέα ερωτήματα είναι η δημιουργική βάση του οραματισμού του μέλλοντος, που οδηγεί την ανθρωπότητα στην εξερεύνηση μίας νέας παράλληλης αρχιτεκτονικής.

In our lives we rarely question what we perceive as reality. Our world is so deeply connected with matter that we rely thoroughly on our senses to define what is real and what is not. With the appearance of Virtual Environments, many of our belief are overturned, as well as our ability to rely on our senses in order to define reality, thus raising many questions of philosophical as well as practical interest. For the architect, as well as humanity in general, the digital era opens numerous posibilities for experimentation. We can see architecture evolving into something new, which is both different from and closely connected to the existing architecture, constructed in a parallel dimension. This thesis explores Virtual Reality, the technological means that make it possible, as well as questions that arise over the independent qualities of this new architecture, which could lead us to the exploitation of a second world and to the expansion of the existing one. Through technological breakthroughs and human imagination, we can portray a vision of a dual reality, which consists of a physical and a digital world. This vision and questioning will be the creative base of a future where human kind will explore a new, parallel architecture.