Η παρούσα διάλεξη έχει κυρίως ερευνητικό και όχι περιγραφικό χαρακτήρα. Θα μελετήσουμε 3 διαφορετικές μεθοδολογίες αρχιτεκτονικού σχεδιασμού των οποίων η διαφορά έγκειται όχι μόνο στα επιμέρους σχεδιαστικά βήματα που ακολουθούνται αλλά κυρίως στη διαφορετική αντίληψη θεώρησης των πραγμάτων και των φιλοσοφικών εννοιών που τις διέπουν.Για τον λόγο αυτό μπορούμε να τα αναφέρουμε ως παραδείγματα σχεδιασμού, του συμβατικού, του παραμετρικού και του αλγοριθμικού.
Οι διαφορές τους εντοπίζονται :
1. Στην έννοια του ελέγχου: δηλαδή το θέμα που προκύπτει είναι το πώς ελέγχεται η διαδικασία σχεδιασμού σε κάθε παράδειγμα και με ποιον τρόπο μεταβαίνουμε από την πρόθεση και τη γνώμη στο τελικό αντικείμενο.
2. Στην έννοια του χρόνου. Το ερώτημα είναι το κατά πόσο μπορούμε να τον εντάξουμε σε καθεμια από τις 3 μεθόδους που μελετάμε ώστε να μην αποτελεί μόνο θεάτη των δικών μας αποφάσεων αλλά συνδημιουργό, δηλαδή το πώς μια διαφορετική αντιμετώπιση του χρόνου μπορεί να επιδράσει στην αντίληψή μας για τη σχέση αιτίου και αιτιατού και επομένως να κλονίσει ως ένα βαθμό τη δυνατότητα ελέγχου της δημιουργικής διαδικασίας από το δημιουργικό υποκείμενο.
3. Στις έννοιες της πιθανότητας και της πραγματικότητας, δηλαδή μελετάμε τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται το κάθε σχεδιαστικό παράδειγμα τις έννοιες αυτές. Πιο συγκεκριμένα εδώ θα δούμε την διαφορετική αντίληψη ως προς την έννοια του διαγράμματος και της πραγματικότητας σε κάθε μέθοδο. Τίθεται επίσης το θέμα του ελέγχου μετάβασης από την πιθανότητα να γίνει (possible) κάτι στην πραγματικότητα (real) που τελικά προκύπτει.
Σε κάθε ένα από τα παραπάνω κεφάλαια προσπαθούμε να αναγνωρίσουμε το βαθμό ελέγχου του αρχιτέκτονα, δηλαδή το κατά πόσο είναι σε θέση να τεκμηριώσει τις επιλογές του, οι οποίες τον οδηγούν από την αρχική του γνώμη στο τελικό αντικείμενο.
This lecture is mainly a research and not a description. We are going to study three different methodologies of architectural design process, which differ, not only in the individual designing steps, but mainly in the different view of perceiving things and in the philosophical significances they have. We will refer to three architectural design paradigms, which are: the conventional, the parametric and the algorithmic designing method.
Their main differences are recognized in:
1/ the notion of control: how the designing process can be controlled by the architect and in which way he returns from his intention and opinion in the final object.
2/the notion of time : the question is how can time be included in the designing process in each of these methods, in a way that it doesn't constitute only a spectator of the architect's decisions but also a creator itself. In which way a different confrontation of time can affect the architect's perception of the relation between the reason and the result and consequently affect the possibility of the architect's control of the creative process.
3/ the notions of probability and reality. We study the different perception of diagrams and reality in each method. Also we deal with the ability of control of the transition from possibility to create something to the actual creation which is reality.
In each of the sections above, we try to recognize the ability of the architect's control of the final result, that is to say how much the architect is capable of justifying his choices, which lead him from his initial opinion to the final object.