Η διάλεξη αποσκοπεί στην ανάλυση της έννοιας του μαστορέματος- bricolage όπως αυτή διατυπώθηκε από τον Κλωντ
Λέβι Στρως. Παρ' ότι χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει δομές της κοινωνίας θα διαφανεί πως είναι μια διεργασία της νόησης και της αντίληψης που συσχετίζεται και με την σχεδιαστική διαδικασία. Απώτερος σκοπός, είναι η διερεύνηση της έννοιας, τα όρια και τα αποτελέσματα αυτής της προσέγγισης ως εργαλείο του σχεδιασμού.
Eξετάζουμε σε ποιο βαθμό το μαστόρεμα λειτουργεί ανεξάρτητα
και αυτόνομα ή διαμέσου του σχεδιασμού.
Αρχικά, αναλύεται η επιστήμη του συγκεκριμένου και το bricolage – μαστόρεμα. Ερευνούμε τον τρόπο σχεδιασμού σε πρωτόγονες, παραδοσιακές και σύγχρονες κοινωνίες.
Εντοπίζουμε τα χαρακτηριστικά που καθορίζουν τον σχεδιασμό και τα συσχετίζουμε με τα χαρακτηριστικά της μαστορικής διαδικασίας.
Αναφέρουμε συνοπτικά τις θεωρητικές ιδέες του μοντερνισμού
και την εποχή που ακολούθησε και αναζητούμε την εφαρμογή
του μαστορέματος στη σημερινή εποχή. Διερευνούμε τα όριά του
μέσα στη διαδικασία του σχεδιασμού, επιχειρώντας να βρούμε
υπαρκτά παραδείγματα αρχιτεκτονικής στο επίπεδο της πόλης, το
δημόσιο χώρο και τα κτήρια παρατηρώντας την ενσωμάτωση του.
Προσεγγίζουμε την έννοια του bricolage για να εντοπίσουμε τον
τρόπο που εφαρμόζεται σήμερα μέσα από το σύγχρονο ψηφιακό
περιβάλλον.
This lectures aims to analyse bricolage as it was understood and identified by Claude Levi-Strauss. Although it was used to describe social structures we will try to associate it with the design process and investigate how bricolage can be proposed as a design tool.
Primarily we study the science of the concrete and bricolage. We analyse how design was implemented in first, traditional and move on to modern societies.
The characteristics of the design procedure are related to bricolage as a mental structure.
During the period of modernism and postmodernism we investigate how bricolage was interpreted and again we reassess the implementation of bricolage in design. In this lecture, we tried to transfer the concept of bricolage in real life manifestations of bricolage in buildings and social equipment. We give real life examples and propose bricolage as a tool to preserve the memory of space through structures of reused and controversial elements.
Finally, we make a projection of bricolage in the latest design software programmes and digital techologies. Open source communities offer plans and knowledge on architecture and several other technical and creative professions based on the concept of fellowship and collectivity. Through sharing of codes and techniques, everyone can be a bricoleur.