Η παρούσα εργασία επιχειρεί να αποτυπώσει μία συνολική εικόνα των χώρων που έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια ως ‘έργο συλλογικό’ και ‘από τα κάτω προς τα πάνω’ με έμφαση στους χώρους πρασίνου, τόσο μικρού όσο και μεγαλύτερου μεγέθους, οι οποίοι είτε δημιουργήθηκαν είτε διασώθηκαν και επανενεργοποιήθηκαν από πρωτοβουλίες και πολιτών και συλλογικότητες. Μέσα από μία παρουσίαση διαφορετικών περιπτώσεων αυτοδιαχειριζόμενων χώρων πρασίνου (πάρκα τσέπης, αστικά πάρκα, κτήματα) αναλύονται τόσο οι αρχές σχεδιασμού και υλοποίησης όσο και το ιδεολογικό και κοινωνικό νόημα των αρχιτεκτονικών παρεμβάσεων.
The project attempts a general overview of spaces having emerged till present as a result of collective effort and bottom-up procedures and focuses specifically on small and large scale green spaces either created or reactivated by citizens’ initiatives and collectivities. The study presents various self-managed green spaces (pocket parks, urban parks etc.) and analyzes the design principles as well as the ideological and social meaning of the architectural interventions.