Ως περιοχή μελέτης επιλέχθηκε η πλατεία του Κεραμεικού λόγω της σπουδαιότητας της και του προσωρινού χαρακτήρα της τωρινής της σχεδίασης.
Στην περιοχή εντοπίστηκαν προβλήματα όπως:
-Η Πειραιώς ως δρόμος ταχείας κυκλοφορίας προκαλεί θόρυβο και όχληση, δημιουργείται λοιπόν δυσάρεστο περιβάλλον και αποτρέπεται η λειτουργία της περιοχής ως κοινωνικός χώρος.
-Η οδός Ερμού, καταλήγει αμήχανα στην πλατεία και αποκόβεται απότομα από την οδό Πειραιώς.
-Τα Πετράλωνα αποκόβονται από τη πλατεία Κεραμεικού από τις γραμμές του τρένου. -η έλλειψη λειτουργιών που να εκτονώνονται στην πλατεία αφήνει την περιοχή νεκρή.
Έτσι προτείνεται αρχικά η επέκταση του αρχαιολογικού χώρου ώστε να ‘αγγίξει’ οργανικά την πλατεία. Έπειτα σχεδιάζεται η κύρια συνθετική γραμμή η οποία θα καθορίζει τους όγκους και τις λειτουργίες. Δημιουργούμε 2 κτίρια πυλώνες ώστε η γενική σύνθεση να λειτουργεί ως μια πύλη από και προς την Ερμού, για την επίσκεψη των αρχαιολογικών χώρων και του ιστορικού κέντρου. Ταυτόχρονα αυτή η γραμμή θα προστατεύει από την όχληση της οδού Πειραιώς μέσω των δυο ψηλών τοιχίων και θα οριοθετεί την πλατεία, η οποία προφυλαγμένη πλέον, ενδυναμώνεται από τις λειτουργίες, έχοντας δημιουργήσει δηλαδή την απαραίτητη εκτόνωση που χρειάζεται ένας κοινωνικός χώρος για να αποκτήσει ζωή. Η θέση αυτή της συνθετικής γραμμής έχει επίσης το πλεονέκτημα ότι προφυλάσσει -χωρίς όμως να εμποδίζει- την είσοδο από την οδό Πειραιώς.
Οι λειτουργίες που αποφασίσαμε για κάθε ένα από τα δυο κτίρια εξαρτώνται άμεσα από τον χώρο στον οποίο εκτονώνονται. Άρα το κτίριο που βρίσκεται μέσα στον αρχαιολογικό χώρο αποκτά χρήσεις αρχαιολογικών εργαστηρίων. Με τον τρόπο αυτό ενεργοποιείται η περιοχή του αρχαιολογικού χώρου που γειτνιάζει με την πλατεία και αναδεικνύεται ο αρχαιολογικός χώρος. Το άλλο κτίριο που βρίσκεται πάνω στην πλατεία αποκτά χρήσεις πολιτιστικές που αναφέρονται και τροφοδοτούν άμεσα τον δημόσιο χώρο της πλατείας.
Kerameikos Square was chosen as study area, because of its importance and the temporary nature of the current state.
In the area we identified problems such as:
-Piraeus as a highway, causes noise and nuisance creating therefore unpleasant environment and preventing the functioning of the site as a social space.
-Ermou Street, ends abruptly at the bottom of the Kerameikos Square to the Demofontos Street. -Petralona is cut off from the square of Kerameikos from the train tracks.
-The lack of functions in the square leaves the area dead.
So initially we propose the expansion of the archaeological site so as to ‘touch’ organically the Square. Then, the main synthetic line is drawn which defines the volumes and also the functions. We create two buildings-pillars so that the overall composition functions as a gateway to, and from Ermou ∙ a gateway to the archaeological sites and the historical center. At the same time this line will protect from the nuisance of Piraeus Street through two high walls and will define the square, which is now protected and strengthened by the functions, creating the necessary qualities that a social space requires to acquire life. The position of the synthetic line also has the advantage of protecting-but not preventing- the entrance from the street Piraeus.
The functions that we decided for each of the two buildings depend directly on the space on which they are located. So the building located inside the archaeological site acquires uses of archaeological laboratories. Thereby activates the area of the site adjacent to the square and highlights the archaeological site. The other building located on the Square acquires cultural uses which refer to, and supply directly the public space of the square.