Μεταβολή(ζωντας) στην κατοικία

Abstract

Η κατοικία του ανθρώπου αν και αποτελεί μια αρχετυπική μορφή υπόκειται σε διαρκείς μεταβολές. Είτε μεταφορικά ως φορέας αξιών, προτύπων, πεποιθήσεων είτε κυριολεκτικά αν αναλογιστεί κανείς τις ποικίλες μεταβολές τις οποίες υφίσταται σε επίπεδο χρηστών. Συνιστώντας ένα σύστημα με τον χρήστη της οφείλει να παρακολουθεί τις μεταβολές των αναγκών και των επιθυμιών του και για να το καταφέρει αυτό θα πρέπει να ενσωματώνει αυτή τη μεταβλητότητα και σε επίπεδο κατασκευής. Βασικός σκοπός της παρούσας μελέτης λοιπόν είναι η ανάδειξη των µεταβαλλόµενων κατασκευών εν γένει και της κατοικίας ειδικότερα. Σε συσχετισµό µε τα παραπάνω όμως, επιχειρείται και ο τονισµός της σχέσης των ανθρώπινων αναγκών, µε το κοινωνικό και πολιτιστικό πλαίσιο της εκάστοτε εποχής. Επιπλέον τονίζεται η εξάρτηση των αντίστοιχων µοντέλων κατοίκησης από την αρχιτεκτονική της εποχής και το κοινωνικό της υπόβαθρο και εποµένως η επιρροή αυτής στον τρόπο ζωής των ανθρώπων. Τέλος, απώτερος στόχος είναι η προσπάθεια για ανάδειξη της ουσίας της αρχιτεκτονικής, η οποία οφείλει να είναι ανθρωποκεντρική και να ικανοποιεί τις ανάγκες και τις επιθυµίες του κάθε χρήστη ξεχωριστά αντιµετωπίζοντας τον ως ξεχωριστή οντότητα και όχι διαµορφώνοντας πρότυπα κατοικιών, προσπαθώντας να συµµορφώσει το χρήστη µέσα σε αυτά. Έτσι ο ισχυρισμός του Bachelard ότι “Μπορούµε να πάρουµε το σπίτι σαν ένα εργαλείο ανάλυσης για την ανθρώπινη ψυχή” θα καταφέρει να βρει την ιδανική έκφρασή του.

Although the house of the man is an archetypal form, is subject to constant changes. Whether metaphorically as a vector of values, standards, beliefs or literally considering the various changes which exist at user level. Consisting a system with its user, is required to monitor the changes in the needs and wants and in order to do that it should incorporate this transformability in the level construction also. The main purpose of this study therefore is to highlight the transformable structures in general and housing in particular. However, in connection with the above, an intonation of the relationship of human needs with the social and cultural context of each era is attempted. Further, we highlight the dependence of the settlement model from the architecture of its period and its social background and therefore the influence of this on people's lifestyles. Finally, the ultimate goal is to try to emphasize the essence of architecture, which must be anthropocentric and meet the needs and desires of each user separately, by treating it as a separate entity rather than shaping residential patterns, trying, to adapt the user to them. So Bachelard’s assertion that " We can take home as a tool for analyzing the human soul " will be able to find its perfect expression.