Εικόνα, ήχος και θεατής στο θέατρο του Robert Wilson: "Οδύσσεια"

Abstract

Ο Robert Wilson είναι ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του 20ου και 21ου αιώνα. Ξεπερνώντας τα όρια του κοινού θεατρικού σκηνοθέτη, σχεδιάζει φως, χώρο, κινησιολογία, ήχο και τελικά δημιουργεί ένα απολύτως γεωμετρικό και αφαιρετικό θέατρο. Παραστάσεις του έχουν παρουσιαστεί σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο. Μια από αυτές είναι και η “Οδύσσεια”, που ανέβηκε με Έλληνες ηθοποιούς τον Οκτώβριο του 2012, στο Εθνικό Θέατρο, στην Αθήνα. Μετά την ευκαιρία που είχα, να παρευρεθώ στο Εθνικό Θέατρο, τις τελευταίες πέντε μέρες των προβών, έγινα ερευνητής της παράστασης, η οποία αποτελεί και εξεταζόμενη περίπτωση της διάλεξης. Συγκεκριμένα, στη διάλεξη γίνεται μελέτη της κάθε πτυχής του θεατρικού έργου του Wilson, συγκρινόμενης με την αντίστοιχη πτυχή στη συγκεκριμένη παράσταση. Δίνεται σημασία στον αφαιρετικό τρόπο με τον οποίο συνθέτει το έργο και στη σχέση αυτής της αντιμετώπισης με την αρχιτεκτονική σύνθεση. Αρχικά, αναλύεται λεπτομερώς το οπτικό μέρος των παραστάσεων με όλες τις πτυχές του (δομή, χώρος, φως, κίνηση, συμπληρωματικά στοιχεία), ύστερα γίνεται έρευνα στο ακουστικό μέρος και τέλος παρουσιάζεται η σχέση των δύο μερών με την αντίληψη του θεατή και η σημασία του στην ολοκλήρωση του έργου. Παρουσιάζονται σχέσεις μεταξύ Wilson και αρχιτεκτονικής σύνθεσης, ζωγραφικής, θεάτρου Ανατολής, Antonin Artaud, Bauhaus, Samuel Beckett, Bertolt Brecht κ.α.

Robert Wilson is one of the most important artists of the 20th and 21st century. Breaking the limits of the common theatrical director, he designs light, space, movement, sound and eventually creates a completely geometric and abstract theatre. His work has been performed in many countries around the world. One of his performances is “Odyssey”, staged with Greek actors, in October 2012, at the National Theatre of Greece, in Athens. Having had the opportunity to attend the last five days of the rehearsals, I become a researcher of this play, which is also considered the case study of this lecture. Specifically, I study every aspect of the work of Wilson, comparing it with the corresponding aspect in this play and giving emphasis to his abstract composition and its relevance to the architectural composition. Firstly, I analyze the visual part of his performances with all its aspects (structure, space, light, movement, additional elements). After, I research the sound part and finally I display the relationship between these two parts and the perception of the spectator, as well as his importance for the completion of the work.