Η παρούσα διπλωματική εργασία αφορά μία παρέμβαση τοπίου που τοποθετείται στην περιαστική ζώνη πρασίνου της πόλης της Άρτας, με στόχο τον επαναπροσδιορισμό της σχέσης της πόλης με τον ποταμό Άραχθο που την περιβάλει. Επιχειρείται μία ανάλυση των παραγόντων που διαμορφώνουν τη σχέση των δύο αυτών πόλων, η οποία βρίσκει τη χωρική της έκφραση στην παρόχθια ζώνη του ποταμού. Προτείνεται η σύνδεση της πόλης με τον ποταμό μέσω μιας ξύλινης γέφυρας που υλοποιεί και την πρόσβαση στην παρόχθια ζώνη. Παράλληλα προτείνονται κάποιες ξύλινες κατασκευές που υποστηρίζουν λειτουργικά τις πειραματικές καλλιέργειες που σχεδιάζουμε στα πλαίσια της διαμόρφωσης του τοπίου, χωρίς να παρεμβαίνουμε στην αυτοφυή βλάστηση της περιοχής. Η επιλογή του ξύλου ως βασικό υλικό έγκειται στην πρόθεσή μας να προτείνουμε μια γέφυρα εφήμερου χαρακτήρα που σε ενδεχόμενη πλημμύρα δεν θα αλλοιώσει το ανάγλυφο του εδάφους.
The present dissertation refers to a landscape intervention that takes place at the suburban area of Arta, having the aim to redefine the relationship between the city and the surrounding river of Araxthos. We attempt to make an analysis of the factors that form the relationship between these two poles, which is expressed spatially at the riparian zone of the river. There is made a proposal of the connection of the city with the river through a wooden bridge that implements the access at the riparian zone. In addition there are suggested some wooden constructions that support functionally the experimental crops we design as a part of the landscape configuration. The choice of wood as basic material lies in our intention to propose a bridge with ephemeral character that in case of a flood won’t leave traces on the ground.