Αντικείμενο διερεύνησης της παρούσας εργασίας είναι η δυνατότητα
αξιοποίησης ενός ανενεργού λατομικού χώρου μέσα από την
ολοκληρωμένη αποκατάστασή του, χρησιμοποιώντας ως μελέτη
περίπτωσης έναν τέτοιο χώρο στην περιοχή των Μεσογείων Αττικής.
Μελετώντας την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα σχετικά με τα
ανενεργά λατομεία και το θεσμικό πλαίσιο και στη συνέχεια εστιάζοντας σε
κάθε περιοχή που εντάσσεται ο υπό μελέτη χώρος, η πρόταση
διαμορφώνεται από τα χαρακτηριστικά και τους περιορισμούς που
εντοπίζονται για κάθε περιοχή. Αξιοποιώντας επίσης την έρευνα και την
πρόταση υπάρχουσας και εγκεκριμένης μελέτης για το συγκεκριμένο χώρο,
η εργασία προτείνει τη δημιουργία ενός νέου αναγλύφου στο μη
αποκατεστημένο τμήμα, το οποίο βασίζεται στην υπάρχουσα μορφή του
χώρου και φιλοξενεί μια νέα σύνθεση τμημάτων γης. Η προτεινόμενη
διαμόρφωση αποτελεί ένα υπερτοπικό πάρκο καλλιέργειας, πρασίνου και
αναψυχής που θα ενεργοποιήσει και θα κάνει ξανά το τοπίο ζωντανό και
παραγωγικό μέσα από την κοινωνική δυναμική των κατοίκων. Σκοπός είναι
να συγκροτηθεί ένα πρότυπο σύστημα χώρου και χρήσεων που θα γίνει
ουσιαστικά δημόσιο και θα τροφοδοτεί τους κατοίκους και τις
συλλογικότητές τους, αναδεικνύοντας τα εντόπια χαρακτηριστικά. Ιδανικά
ο χώρος θα μπορούσε να αποτελέσει μέρος ενός δικτύου αναγεννημένων
αδρανών εκτάσεων που θα δώσουν ζωτικές και πολυεπίπεδες λύσεις για
νέους ανοιχτούς δημόσιους χώρους. Μέσα από την ανάλυση της υπό
μελέτη περιοχής και την παρουσίαση μιας ρεαλιστικής λύσης, φαίνεται ότι
τα ανενεργά λατομεία μπορούν να αποτελέσουν ένα πεδίο προς αξιοποίηση
για την αναζήτηση και τη δυναμική χρήση του δημόσιου χώρου.
The subject of this paper is to investigate the potential modification of an
inactive quarry for use of human recreation throughout its integral
restoration, using the example in Mesogeia Attica as a case study. The
proposal is shaped considering the situation of the inactive quarries
across the country, the institutional framework and the characteristics
and constraints identified for each individual region in which the quarry is
situated. By utilising previous research and existing proposed and
approved designs for the site in question, the paper proposes the creation
of a new approach in the restoration of inactive quarries which is based
on the existing layout of the site and hosts a new synthesis of parcels.
The proposed configuration consists of a supralocal cultivated, green and
recreational park which shall activate and revive the landscape through
the social dynamic of the citizens. The aim is to establish a model system
of space with uses that will become substantially public and will feed the
residents and their collectives, highlighting the native characteristics.
Ideally, the space could be part of a network of regenerated inactive lands
which will give vital and multifaceted solutions for new open public
spaces. Through the analysis of the study area and the presentation of a
realistic solution, it is apparent that the inactive quarries can be a field of
use for the search and the dynamic use of public space.