Περίληψη:
Η απόρριψη των βαρέων μετάλλων στο περιβάλλον, αποτελεί σοβαρή απειλή, τόσο για το θαλάσσιο, όσο και για το χερσαίο οικοσύστημα. Για την αντιμετώπιση της ρύπανσης από τα βαρέα μέταλλα, έχουν αναπτυχθεί διάφορες μέθοδοι εξυγίανσης.
Στην παρούσα εργασία, πραγματοποιείται μελέτη μιας από αυτές τις μεθόδους και συγκεκριμένα της προσρόφησης των βαρέων μετάλλων σε ανόργανα υλικά και πιο ειδικά, της προσρόφησης χαλκού σε σκωρία παραγόμενη σε χαλυβουργία.
Πιο αναλυτικά, αφού πρώτα λαμβάνει χώρα ο ορυκτολογικός και φυσικοχημικός χαρακτηρισμός κάθε δείγματος σκωρίας, με τον προσδιορισμό της κοκκομετρίας, του pH, του ειδικού βάρους, της υγρασίας, στη συνέχεια μελετάται η προσροφητική ικανότητα τεσσάρων διαφορετικών δειγμάτων σκωρίας ηλεκτρικής καμίνου, σε διαλύματα χαλκού, σε συνάρτηση με παραμέτρους που χαρακτηρίζουν την προσροφητικότητα.
Οι παράμετροι οι οποίες εξετάζονται, είναι το pH του διαλύματος χαλκού, ο χρόνος ανάδευσης των συστημάτων χαλκού-σκωρίας, η αναλογία σκωρίας-διαλύματος χαλκού και η συγκέντρωση του διαλύματος χαλκού. Για τον προσδιορισμό του μηχανισμού προσρόφησης μελετώνται, αφενός η εκπλυσιμότητα καθενός από τα τέσσερα δείγματα σκωρίας, αφετέρου οι ισόθερμες καμπύλες ρόφησης για κάθε μία από τις τέσσερις σκωρίες χάλυβα.
Στόχος αυτής της μελέτης, είναι η εύρεση των βέλτιστων παραγόντων, οι οποίοι ευνοούν την μέγιστη και κατά το δυνατό πιο συμφέρουσα, χρήση της σκωρίας προς αυτή την κατεύθυνση.