Στη διπλωματική εργασία αυτή γίνεται μια προσπάθεια ανάλυσης και καταγραφής των κανόνων ορθής πρακτικής συμβατικών επιχρισμάτων έπειτα από διαρελυνιση που έγινε σε βιβλιογραφία, πρότυπα , κανόνες που ισχύουν σε χώρες της Ευρώπης αλλά και από την εμπειρία σε εγχώριο επίπεδο. Εκτός από την ανάλυση των υπαρχουσών τεχνολογιών για τα χρησιμοποιούμενα επιχρίσματα αι τους κανόνες εφαρμογής τους, παρατίθεναι και κριτήρια για την ορθή επιλογή του απαιτούμενου κονιλαματος ανάλογα με τις υπάρχουσες συνθήκες με κοπό τη διερεύνηση των επιθυμητών επιδόσεών τους. Επίσης εξετάζονται προβλήματα που τυχόν εμφανίζονται στα επιχρίσματα αλλά και μέτρα αποκατάστασής τους. Τέλος παρατίθενται ενδεικτικά κάποιες νέες τεχνολογίες επιχρισμάτψν που χρησιμοποιούνται ή βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο και που δεν ειναι ευρύτερα γνωστές και ειδικά τα αυτοκαθαριζόμενα επιχρίσματα.
After thorough investigation, this Diploma Thesis attempts to analyze and record rules of best practice for conventional coating, by using models and rules in effect in European countries along with data drawn from domestic level gained experience. Apart from the analysis of available technologies for the used coats and the rules of application, criteria for the right choise of required mortar depending on the existing conditions, targeting in the investigation of the desirable performances are also mentioned. Problems that may appear in the coats as well as restoration measures are also examined. Finally, new technologies of coating that are either used or are in experimental stage which are not widely known (specifically the photocatalytic lime) are presented.