Ο χρόνος στον Αριστοτέλη

Δημητράτος, Μελέτιος; Dimitratos, Meletios

dc.contributor.author	Δημητράτος, Μελέτιος	el
dc.contributor.author	Dimitratos, Meletios	en
dc.date.accessioned	2018-02-08T10:41:06Z
dc.date.available	2018-02-08T10:41:06Z
dc.date.issued	2018-02-08
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/46420
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.14449
dc.rights	Default License
dc.subject	Χρόνος	el
dc.subject	Αριστοτέλης	el
dc.subject	Φιλοσοφία	el
dc.title	Ο χρόνος στον Αριστοτέλη	el
heal.type	bachelorThesis
heal.classification	Φιλοσοφία των φυσικών επιστημών	el
heal.classificationURI	http://data.seab.gr/concepts/ecf3b95f7ac0cb1ef0f66a84ae04e486cf9893d6
heal.language	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2017-11-14
heal.abstract	Στην παρούσα εργασία παρουσιάζω και αναπτύσσω κάποιες πτυχές της αριστοτελικής έννοιας του χρόνου και επεξεργάζομαι ζητήματα που εγείρονται για αυτή βάσει του έργου του Αριστοτέλη, Φυσικά. Αφού πρώτα εισάγω τις βασικές θέσεις της αριστοτελικής φυσικής φιλοσοφίας για τη φύση των όντων και τη μεταβολή, εξετάζω τον ορισμό του χρόνου ως «αριθμό της κίνησης κατά το πρότερο και το ύστερο». Αναπτύσσω την ιδέα ότι ο χρόνος δε θα μπορούσε να εννοηθεί ως αριθμός που απαριθμεί στιγμές της κίνησης, γιατί κάτι τέτοιο δεν ταιριάζει με τη βασική αριστοτελική θέση ότι τόσο ο χρόνος όσο και η κίνηση είναι συνεχή. Προτείνω ότι η έννοια αριθμού που υπεισέρχεται στον ορισμό του χρόνου από τον Αριστοτέλη, είναι μια έννοια αριθμού ως «μέτρο». Αναπτύσσω περαιτέρω στοιχεία του ορισμού του χρόνου από τον Αριστοτέλη, όπως η βαρύτητα που φέρει το «κατά το πρότερα και το ύστερα» του ορισμού. Επεξεργάζομαι την ιδέα ότι αυτή η τροποποίηση του ορισμού τον καθιστά κυκλικό και απορρίπτω τον κίνδυνο κυκλικότητας βάσει της άρρηκτης και αμφίδρομης εξάρτησης που φέρουν στο έργο του Αριστοτέλη η κίνηση και ο χρόνος. Αναπτύσσω ακόμη τη σχέση που αποδίδει ο Αριστοτέλης μεταξύ του χρόνου και της ψυχής. Υποστηρίζω ότι, σε αντίθεση με διατυπώσεις κάποιων σχολιαστών της αριστοτελικής φυσικής φιλοσοφίας, θα πρέπει να αποδώσουμε στην αριστοτελική έννοια του χρόνου κάποια εξάρτηση από την ψυχή ή τον νου του υποκειμένου. Τέλος, παρουσιάζω και την προβληματική που θέτει ο Αριστοτέλης για το αν υπάρχει ή όχι ο χρόνος. Προκρίνω έναν τρόπο επίλυσης του γρίφου της ύπαρξης του χρόνου ο οποίος μας καλεί να διακρίνουμε μεταξύ «ενεργεία» και «δυνάμει» ύπαρξης των στιγμών του χρόνου. Αυτός ο τρόπος επίλυσης εισάγει θέσεις συμβατές με την κύρια θέση της εργασίας, ότι ο χρόνος αποτελεί «μέτρο» του μεγέθους «πρότερο-ύστερο» της κίνησης και ότι είναι εξαρτημένος από την ψυχή-νου του υποκειμένου.	el
heal.advisorName	Καρασμάνης, Βασίλης	el
heal.committeeMemberName	Θεολόγου, Κωνσταντίνος	el
heal.committeeMemberName	Καλδής, Βύρων	el
heal.committeeMemberName	Παπαδόπουλος, Βησσαρίων	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών. Τομέας Ανθρωπιστικών Κοινωνικών Επιστημών και Δικαίου	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	61 σ.
heal.fullTextAvailability	true