Αναλυτική και αριθμητική μοντελοποίηση της χρήσης επιθεμάτων από σύνθετα υλικά για την ενίσχυση και επισκευή χαλύβδινων κατασκευών

Abstract

Η διπλωματική αυτή εργασία αχολείται με τη χρήση αναλυτικών εξισώσεων και κυρίως της μεθόδου πεπερασμένων στοιχείων για τον υπολογισμό της αποτελεσματικότητας της ενίσχυσης που μπορεί να προσφέρει η επικόλληση, με χρήση κόλλας υψηλού μέτρου διάτμησης, επιθεμάτων από σύνθετα υλικά (με ίνες συνήθως γυαλιού, βορίου και άνθρακα) σε ναυπηγικές κατασκευές από χάλυβα που εμπεριέχουν κάποια μορφή αστοχίας (διάβρωση, λυγισμός, ρωγμή, κτλ). Η αποτελεσματικότητα υπολογίζεται με τη μορφή του Συντελεστή Έντασης Τάσης στο άκρο της ρωγμής (αν αυτή υπάρχει) καθώς και με τον υπολογισμό του τασικού και εντατικού πεδίου τόσο στη μεταλλική κατασκευή όσο και στην επισκευή.

This assingment describes the calculation of effectivity that a composite patch (i.e. glass/ boron/ carbon-epoxy) could produce when attached on a deffective steel structure (i.e. cracked plate). The reinforcement of the structure is measured by the calculation of Stress Intensity Factor (if there is a crack) and the calculation of stresses and tensions around the region of the defect on the plate as well as on the repair.