Πολεοδομικές Ουτοπίες από τον Πλάτωνα εώς σήμερα

Τσούκλας, Αινείας Εμμανουήλ; Tsouklas, Aineias-Emmanouil

dc.contributor.author	Τσούκλας, Αινείας Εμμανουήλ	el
dc.contributor.author	Tsouklas, Aineias-Emmanouil	en
dc.date.accessioned	2020-04-01T17:01:16Z
dc.date.available	2020-04-01T17:01:16Z
dc.identifier.uri	https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/handle/123456789/50022
dc.identifier.uri	http://dx.doi.org/10.26240/heal.ntua.17720
dc.description	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Μεταπτυχιακή εργασία. Διεπιστημονικό - Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) "Αρχιτεκτονική - Σχεδιασμός του Χώρου : Πολεοδομία - Χωροταξία (Κατ. Β')"	el
dc.rights	Default License
dc.subject	Ουτοπία	el
dc.subject	Situation	en
dc.subject	Utopia	en
dc.subject	City planning	en
dc.subject	Societies	en
dc.subject	Philosophy	en
dc.subject	Πολεοδομία	el
dc.subject	Καταστασιακοί	el
dc.subject	Κοινωνία	el
dc.subject	Φιλοσοφία	en
dc.title	Πολεοδομικές Ουτοπίες από τον Πλάτωνα εώς σήμερα	el
heal.type	masterThesis
heal.classification	Πολεοδομία	el
heal.access	free
heal.recordProvider	ntua	el
heal.publicationDate	2019-10-09
heal.abstract	Στην παρούσα εργασία θα μελετηθούν ουτοπικές θεωρίες που σχετίζονται με την ιστορία της πολεοδομίας και της αρχιτεκτονικής. Οι ουτοπικές θεωρίες αποτέλεσαν κομμάτι κάθε εποχής, η απόδραση σε έναν ιδανικό κόσμο καλύτερο από αυτόν που το μυαλό γνωρίζει και η κοινωνία βιώνει, διατυπώνονταν ανά τους αιώνες, έδιναν τροφή για σκέψη και διαμόρφωναν νέες ριζοσπαστικές θεωρίες για την κοινωνία και την πόλη του μέλλοντος. Μελετώντας τους ουτοπιστές είναι αδύνατο να μη μελετηθεί η βάση της θεωρίας τους, που βρίσκεται, κυρίως, στην Ιδανική Πολιτεία του Πλάτωνα. Με αφετηριακή αρχή την «Ιδανική Πολιτεία» αναπτύσσουν τις πολεοδομικές θεωρίες τους το 18ο αιώνα, για να ακολουθήσουν, τον 20ο αιώνα, οι καταστασιακοί. Το κρίσιμο μεσοδιάστημα μεταξύ μοντερνισμού και μεταμοντερνισμού (1945-1968), σε μία περίοδο που ένα νέο φιλοσοφικό ρεύμα, που αγγίζει όλα τα κομμάτια της κοινωνικής ζωής, προσπαθούσε να βρει την ταυτότητά του, η πραγματικότητα της αρχιτεκτονικής διευρύνθηκε σε διάσπαρτες μεθοδολογίες και θεωρήσεις σχεδίασης (μανιφέστο) βασισμένη στις οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές ανακατατάξεις της εποχής. Οι αρχιτέκτονες άλλοτε παρήγαγαν οι ίδιοι και άλλοτε ιδιοποιήθηκαν, από φιλόσοφους και ιστορικούς, θεωρήσεις για να πλαισιώσουν προτάσεις και νέες θεωρίες. Η θεωρία προσπάθησε να αποκτήσει υπόσταση, αναζητήθηκαν οι αρθρώσεις θεωρητικού λόγου και αρχιτεκτονικής πρακτικής, η μεταφορά εικόνων της φαντασίας στον υλικό κόσμο. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ουτοπία είναι ένα ιδεατό σχεδίασμα ενός «άπιαστου» χώρου. Το ουτοπικό σχέδιο μπορεί είναι να πραγματοποιήσιμο αφού επιδιώκει την υπέρβαση του παρόντος και του «λογικού»? Ακόμα και οι θεωρίες που τράβηξαν το δρόμο της πραγμάτωσης δεν ολοκλήρωσαν πότε αλώβητες το ταξίδι τους στον κόσμο της λογικής, στον πραγματικό χώρο και χρόνο.	el
heal.advisorName	Σαρηγιάννης, Γεώργιος	el
heal.committeeMemberName	Κουτρολίκου Πέννυ, Μάρκου Μαρία	el
heal.academicPublisher	Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών	el
heal.academicPublisherID	ntua
heal.numberOfPages	78
heal.fullTextAvailability	false