Η κατανάλωση ενέργειας παρουσιάζει συνεχή αύξηση με σοβαρές επιπτώσεις στην οικονομία και στην ποιότητα ζωής. Για την αντιμετώπιση αυτών των επιπτώσεων, προτεραιότητας κάθε ενεργειακής πολιτικής πρέπει να αποτελέι η εξοικονόμηση ενέργειας. Η μείωση των ενεργειακών απωλειών και συνακόλουθα η εξοικονόμηση ενέργειας συνδέεται άμεσα με τον προσδιορισμό της ενεργειακής ταυτότητας των κτιρίων. Ο έλεγχος της θερμικής επάρκειας ενός κτιρίου αποσκοπεί στην μείωση των απαιτήσεων για θέρμανση και ψύξη συμβάλλοντας αποτελεσματικά στην οικονομία. Στα πλαίσια αυτής της διπλωματικής αναλύθηκαν μέθοδοι για τον έλεγχο της θερμικής επάρκειας ενός κτιριακού κελύφους , μέσω του προσδιορισμού του συντελεστή θερμοπερατότητάς του. Πιο συγκεκριμένα, αναλύθηκε ο θεωρητικός προσδιορισμός του συντελεστή θερμοπερατότητας , ο οποίος βασίζεται στη δομή και τις θερμοφυσικές ιδιότητες των υλικών και των δομικών στοιχείων όπως περιγράφεται στο ISO 6946. Στη συνέχεια καθορίστηκαν πειραματικές μέθοδοι βασιζόμενες σε μετρητικές διατάξεις. Με βάση τα αποτελέσματα ερευνών, η μέθοδος με τη χρήση θερμοκάμερας προτείνεται ως μη καταστρεπτική, γρήγορη μέοθοδος για την εκτίμηση ποσοτικών δεδομένων σχετικά με τη θεροροή μέσω ενς κτιριακού κελύφους και σχετικά με τα επίπεδα θερμοπερατότητας που το χαρακτηρίζουν. Αν και η θερμοκάμερα είναι το όργανο που χρησιμοποιείται πιο συχνά για την εκτέλση ελέγχου των δομικών στοιχείων η χρήση της συνεπάγεται αβεβαιότητα στις μετρήσεις. Για τον προσδιορισμό της αναπτύχθηκε η κατάλληλη μεθοδολογία με βάση τις έννοιες της μετρολογίας και της στατιστικής όπως περιγράφονται στα διεθνή πρότυπα.Τέλος διερευνήθηκε η επίδραση ιας σιεράς παραγόντων που επηρρεάζουν την ακρίβεια των μετρήσεων για τον προσδιορισμό του συντελεστή θερμοπερατότητας τοιχοποιίας.
The consumption of energy presents continuous increase with serious consequences in the economyy and quality of life. For the confontration of these consequences priority of each energy policy should be the saving of energy. The reduction of energy losses and the saving of energy is consecutively connected with the determination of energy identity of buildings. The control of thermic sufficiency of a building aims in the reduction of requirements for heating and refrigeration contributing effectively in the economy. The scope of the present thesis is to analyze methods for the control of thermic sufficiency of building envelope by the determination of the thermal transmittance. Concretely, the calculated value , based on the structure of the element, and obtained in ISO6946, was analyzed. Furthemore, experimental methods were determines, based on provisions. Thermal camera is the most commonly used tool in order to carry out energy audits, but her use involves uncertainty in the measurements. For the determination of this uncertainty the suitable methodology was developes based on the significances of statistics aw they are described in the international standards. Finally, the effect of some factors were investigated that influence the accuracy of the measurements.