Τη χρονική περίοδο από τη Βιομηχανική Επανάσταση έως και σήμερα, οι σύγχρονες κοινωνίες θεμελίωσαν την ανάπτυξη τους στην αξιοποίηση των ορυκτών καυσίμων. Η πρωτοφανής υποβάθμιση της ατμόσφαιρας και των φυσικών οικοσυστημάτων που σημειώνεται έως και σήμερα, καθιστά επιτακτική την εξεύρεση νέων μεθόδων ικανοποίησης των ενεργειακών μας αναγκών, συμβατών με το φυσικό περιβάλλον. Όλα δείχνουν πως οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (Α.Π.Ε) μπορούν να αποτελέσουν το θεμέλιο λίθο, πάνω στον οποίο θα στηριχθεί μία εκσυγχρονισμένη βιώσιμη ενεργειακή πολιτική.
Οι ορεινές περιοχές της Ελλάδας και του κόσμου, λόγω του δυσπρόσιτου χαρακτήρα και άλλων ιδιαίτερων γνωρισμάτων τους, καθιστούσαν πάντα δύσκολη την όποια αναπτυξιακή δραστηριότητα, συγκριτικά με τις προοπτικές που ξεδιπλώθηκαν στις πεδινές περιοχές. Από μία πλευρά, αυτό είχε ως αποτέλεσμα την παρακμή και την περιθωριοποίηση της πλειοψηφίας των οικισμών τους. Από την άλλη, τα φυσικά οικοσυστήματα τους παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό ανέπαφα από την ανθρωπογενή εκμετάλλευση.
Η μεγάλη τεχνική/ τεχνολογική πρόοδος που σημειώθηκε τα τελευταία χρόνια στον κλάδο των Α.Π.Ε, σε συνδυασμό με το γενικά πλούσιο ενεργειακό δυναμικό των ορεινών περιοχών καθιστούν σαφές πως οι συνθήκες είναι πλέον αρκετά ώριμες ώστε να κάνουμε λόγο τόσο για μία εφικτή και σημαντική αποδέσμευση των ορεινών κοινωνιών από τα συμβατικά καύσιμα και το κεντρικό δίκτυο, όσο και για τη διατήρηση του φυσικού ορεινού περιβάλλοντος, μέσω ένταξης Α.Π.Ε και μεθόδων ενεργειακής εξοικονόμησης στον ενεργειακό τους σχεδιασμό. Επίσης, η αξιοποίηση του ορεινού ενεργειακού δυναμικού αποτελεί σημαντική διέξοδο για την αντιμετώπιση του φαινομένου της ενεργειακής φτώχειας εξαιτίας των ανοδικών τιμών των συμβατικών καυσίμων, ένα οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα που μαστίζει τους ορεινούς οικισμούς.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν το αντικείμενο της παρούσας εργασίας, όπου η ένταξη των Α.Π.Ε στο ενεργειακό σύστημα του Μετσόβου Ιωαννίνων πραγματοποιείται με την εφαρμογή ενός μοντέλου βασισμένου στις αρχές του Γραμμικού Προγραμματισμού.
Since the Industrial Revolution modern societies have based their economic development on the utilization of fossil fuels. The ongoing, unprecedented degradation of the atmosphere and the natural ecosystems, makes research for new and compatible with the natural environment methods, in order to satisfy energy needs an urgent task. It seems that Renewable Energy Sources (RES) can become the cornerstone on which a modern and viable energy policy can be based on.
In contrast with plain areas, the remote and inaccessible nature of mountainous areas in Greece and general, have always made developmental actions difficult. On one hand, this led the majority of their settlements on the margin and into general decay. On the other hand, mountainous ecosystems have been kept away from human exploitation.
The great technical and technological development of the RES in the past years, in combination with the generally rich energy potential of mountainous areas, makes clear that the right time to plan a feasible and important release of mountainous settlements from conventional fuels and the central electricity grid, as well as the conservation of natural mountainous environments, is now. Moreover, the utilization of the mountainous energy potential constitutes an important way out in confronting energy poverty, a crucial socioeconomic problem on these areas, because of the increasing prices of conventional fuels.
All the above constitute the subject of this essay, where the participation of RES on the energy system of the mountainous settlement of Metsovo, in Greece, is being approached, through the application of an energy planning model, based on the principles of Linear Programming.