heal.abstract |
Στην παρούσα διπλωματική εργασία μελετήθηκε το ενζυμικό δυναμικό τριών λιγνινολυτικών
μυκήτων, των Pleurotus citrinopileatus, Abortiporus biennis και Ganoderma resinaceum. Οι εν
λόγω μύκητες λευκής σήψης αναπτύχθηκαν σε τρία διαφορετικά υποστρώματα, σε δύο
λιγνινοκυτταρινούχα απόβλητα γεωργικών διεργασιών, συγκεκριμένα υγρό απόβλητο ελαιουργείου
και σπάδικα αραβοσίτου, και σε μικροκρυσταλλική κυτταρίνη (avicel). Οι μύκητες λευκής σήψης
είναι γνωστοί για τη λιγνινολυτική τους ικανότητα, μέσω της παραγωγής οξειδωτικών ενζύμων,
όπως η λακκάση και οι υπεροξειδάσες. Κατά την ανάπτυξή τους σε υγρό απόβλητο ελαιουργείου τα
τρία στελέχη πραγματοποίησαν αποχρωματισμό αυτού σε ποσοστό άνω του 70%, με το μέγιστο
αποχρωματισμό να επιτυγχάνεται από το στέλεχος P. citrinopileatus σε ποσοστό 86.08%. Ιδιαίτερα
αποτελεσματική ήταν και η απομάκρυνση φαινολικών ενώσεων από το απόβλητο, όπου για το
σύνολο των μυκήτων πραγματοποιήθηκε σε ποσοστό άνω του 85%, ενώ μέγιστη απομάκρυνση
πραγματοποιήθηκε από το στέλεχος P. citrinopileatus σε ποσοστό 94.27%. Η λιγνινολυτική δράση
των τριών στελεχών διαπιστώθηκε ότι οφείλεται κυρίως στη λακκάση, για την οποία σημειώθηκαν
υψηλότερες ενεργότητες σε σχέση με τις υπεροξειδάσες τόσο στο υγρό απόβλητο ελαιουργείου
αλλά και στο σπάδικα αραβοσίτου. Στο υγρό απόβλητο ελαιουργείου μέγιστη ενεργότητα
λακκάσης και υπεροξειδάσης ανεξάρτητης του μαγγανίου σημειώθηκε για το στέλεχος G.
resinaceum, όπου βρέθηκαν 1991.08 Units/L και 92.85 Units/L, αντίστοιχα. Ενζυμική ενεργότητα
υπεροξειδασών εξαρτώμενων του μαγγανίου ανιχνεύθηκε μόνο για το στέλεχος P. citrinopileatus
και μόνο μία ημέρα. Στο σπάδικα αραβοσίτου μέγιστη ενζυμική ενεργότητα λακκάσης σημειώθηκε
για το στέλεχος G. resinaceum ίση με 845.77 Units/L ενώ μέγιστη ενεργότητα υπεροξειδάσης
ανεξάρτητης του μαγγανίου εντοπίστηκε στο στέλεχος A. biennis ίση με 20.93 Units/L. Ενζυμική
ενεργότητα υπεροξειδασών εξαρτώμενων του μαγγανίου ανιχνεύθηκε μόνο για το στέλεχος P.
citrinopileatus και μόνο δύο ημέρες. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι κατά την ανάπτυξη σε
σπάδικα αραβοσίτου δεν ανιχνεύθηκε ενεργότητα ενδοκυτταρινασών για κανένα από τα τρία
στελέχη. Κατά την ανάπτυξη των μυκήτων σε avicel έγινε εντοπισμός ενεργότητας λυτικών
μονοοξυγενασών πολυσακχαριτών, το οποίο σε συνδυασμό με την αμελητέα ενεργότητα
ενδοκυτταρινασών, παραπέμπει στην παραγωγή οξειδωτικών ενζύμων για τη διάσπαση της
κυτταρίνης. Ακόμη διεξήχθη βιοπληροφορική ανάλυση του γονιδιώματος των στελεχών P.
citrinopileatus και A. biennis για την πρόβλεψη των ενζύμων του γονιδιώματος, με στόχο την
περαιτέρω διερεύνηση του ενζυμικού δυναμικού αυτών. Τέλος πραγματοποιήθηκε ενζυμική
σύνθεση φαινολικού ολιγομερούς με υπόστρωμα τη φαινολική ένωση ακετοσυριγκόνη και χρήση
μιας εμπορικής λακκάσης, όπου διαπιστώθηκε ότι το προϊόν της αντίδρασης είχε μερικώς
βελτιωμένες θερμικές ιδιότητες. |
el |