Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η δημιουργία ενός Μεθοδολογικού Πλαισίου αξιολόγησης και προσδιορισμού διοικητικών ενοτήτων με χρήση μοντέλων χωροθετήσεων-κατανομών. Αφού μελετήθηκαν αντίστοιχες ερευνητικές εργασίες σχετικά με την έννοια της περιφερειοποί¬ησης και τους τρόπους αναδιοργάνωσης διοικητικών ενοτήτων, επιλέχτηκαν τα εργαλεία και οι τεχνικές μέθοδοι που κρίθηκαν κατάλληλα για την εξαγωγή των συμπερασμάτων. Συγκεκριμένα, η αντιμετώπιση του προβλήματος γίνεται με χρήση Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών και εφαρμόζονται τα προβλήματα προέλευσης-προορισμού και χωροθέτησης-κατανομής με χρήση των μοντέλων ελαχιστοποίησης της αντίστασης και μεγιστοποίησης της κάλυψης. Αρχικά, ελέγχεται η παρούσα κατάσταση των διοικητικών ενοτήτων και στη συνέχεια, έπειτα από πολλαπλές δοκιμές, προτείνονται εναλλακτικές λύσεις βελτίωσης. Η προσέγγιση γίνεται χωριστά για την ηπειρωτική και τη νησιωτική χώρα τόσο ανά νομό όσο και συνολικά με ή χωρίς τα όρια των νομών. Η εφαρμογή του προτεινόμενου μεθοδολογικού πλαισίου καταλήγει στην παρουσίαση εναλλακτικών προτάσεων αναδιοργάνωσης των διοικητι¬κών ενοτήτων της Ελλάδας που βελτιώνουν το σχέδιο Καλλικράτης. Τέλος, σχολιάζονται τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της προσέγγισης που ακολουθήθηκε και παρουσιάζονται προτάσεις για περαιτέρω έρευνα και διεύρυνση του προβλήματος.
Scope of this thesis is to create a methodological framework for evaluation and determination of administrative units, with the use of location-allocation models. After having studied relevant research on the concept of regionalization and how restructuring of local authorities, we selected the tools and techniques that were suitable for the extraction of conclusions. Specifically, the matter was dealt with the use of GIS and in particular, we applied the “origin-destination” and “location-allocation” problems, using the “minimization of the resistance” and the “maximization of the coverage” models. Initially, we verify the current situation of administrative units under “Kallikratis”, and then, after multiple trials, we propose alternatives for improvement. The approach is performed separately for the mainland Greece and the island Greece respectively, per prefecture as well as a whole, with or without the boundaries of the prefectures. The application of the proposed methodological framework, results in the presentation of alternative proposals about restructuring local administrative units in Greece, that improve the “Kallikratis” project. In the end we comment on the advantages and drawbacks of the approach that was followed and present recommendations for further research and exploration of the problem.