Πολιτική Προστασία της χώρας έναντι φυσικών καταστροφών κατά τη διάρκεια ειρηνικής περιόδου. Ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των Εθελοντικών Οργανώσεων

Abstract

Η ανάπτυξη της παρούσης διδακτορικής διατριβής αποτελείται από δύο μέρη. Το Α Μέρος το οποίο δομείται σε επτά κεφάλαια, προσανατολίστηκε στη μελέτη και τη συστηματική αξιολόγηση του υφισταμένου ερευνητικού και θεσμικού πλαισίου σ’ ένα πεδίο διεπιστημονικής γνώσης, αλλά και ανθρώπινης εμπειρίας σε ότι αφορά στη διαχείριση των φυσικών καταστροφών, οι οποίες επιφέρουν εξαιρετικά δυσμενείς επιπτώσεις στο ανθρωπογενές σύστημα, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην εφαρμογή και τη βελτίωση της αποδοτικότητας των οργανωμένων συστημάτων Πολιτικής Προστασίας. Η έρευνα του Α μέρους της παρούσης εργασίας έχει ως αντικείμενο τη βελτιστοποίηση των διαδικασιών που άπτονται της διαχείρισης των φυσικών καταστροφών με την ανάπτυξη μιας συνθετικής μεθοδολογικής προσέγγισης, που προκύπτει από το «συγκερασμό» των γνωστικών αντικειμένων διαφόρων επιστημών. Βασικό στόχο αποτελεί η διαμόρφωση του θεωρητικού και λειτουργικού πλαισίου των φυσικών καταστροφών, συμβάλλοντας στην προαγωγή της γνώσης. Τα συμπεράσματα που εξάγονται και οι προτάσεις που δίνονται αποτελούν στην ουσία έναν οδηγό για περαιτέρω ανάπτυξη και συνεχή διάλογο των ερευνητικών ιδεών. Το Β Μέρος προσανατολίστηκε στην κατάρτιση ειδικών προδιαγραφών για την επιχειρησιακή οργάνωση και το σχεδιασμό ετοιμότητας σε τοπικό επίπεδο, όπως αυτές απορρέουν από τα ερευνητικά πορίσματα της διεθνούς βιβλιογραφίας και τις επιταγές του Ελληνικού θεσμικού πλαισίου. Εν συνεχεία, με βάση αυτές τις προδιαγραφές, εκπονήθηκε ένα ολοκληρωμένο γεωγραφικό σύστημα πληροφοριών, με στόχο την υποστήριξη του σχεδιασμού και της λήψης των αποφάσεων των τοπικών αρχών. Έναυσμα γι’ αυτήν την προσπάθεια αποτέλεσαν τo έντονο ερευνητικό ενδιαφέρον που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια και οι συστάσεις της διεθνούς βιβλιογραφίας για τη διαχείριση της πολυθεματικής πληροφορίας και της πολυπλοκότητας των συσχετισμών που παράγεται στη διαχείριση των φυσικών καταστροφών, με τη χρήση των πληροφοριακών συστημάτων.

The development of this thesis consists of two parts. Part A is structured into seven chapters, oriented in the study and systematic evaluation of existing research and institutional framework in an interdisciplinary field of knowledge and human experience regarding in the management of natural disasters, which cause extremely unfavourable impact in the anthropogenic system, with particular emphasis on implementing and improving the efficiency of organized systems of Civil Protection. The survey of the first part of this paper is intended to optimize processes related to the management of natural disasters by developing a synthetic methodology approach, derived from the "blending" of different science subjects. Basic objective is the formulation of the theoretical and operational framework of natural disasters, contributing to the advancement of knowledge. The conclusions which are reached and recommendations which are given are essentially a guide for further development and continuous dialogue between research ideas. Part B oriented in the preparation of specific requirements for the operational organization and preparedness at the local level, such as they are resulted from the research findings of international literature and the requirements of the Greek legal framework. Subsequently, based on these specifications, is developed an geographic information system to support planning and decision-making by local authorities. Trigger for this effort was the intense research interest over the last years and the recommendations of the international literature about the management of multidisciplinary information and complexity of the correlations which are produced in managing natural disasters.