Η διπλωματική αυτή εργασία αφορά στη μελέτη ενός κέντρου εκθέσεων και ενημέρωσης για θαλάσσια οικοσυστήματα, στα Λεγραινά του Σουνίου. Κύριος στόχος του οργανισμού είναι η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού για θέματα σχετικά με τα εντόπια θαλάσσια οικοσυστήματα. Χωροθετείται στα Λεγραινά, στη νοητή συνέχεια ενός δικτύου που σχηματίζεται από αντίστοιχους φορείς στην Νοτιοανατολική Αττική. Με την παραδοχή ότι η θέα του ορίζοντα είναι αδιάλλειπτη από οποιοδήποτε σημείο προσεγγίσει κανείς το οικόπεδο, αποφασίστηκε το κτίριο να βιώνεται σαν μια παρεμβολή στη συνεχή αυτή ενατένιση. Πρώτη συνθετική χειρονομία ήταν η χάραξη ενός αναλληματικού τοίχου, στο ίχνος μιας τεθλασμένης γραμμής, παράλληλης στην κατεύθυνση των υψομετρικών καμπύλων. Το πρώτο σκέλος του αναλληματικού αυτού τοίχου ορίζει την (καθοδική) πορεία προς το κτίριο, ενώ το δεύτερο στοιχειοθετεί το πίσω όριο του κτιρίου και είναι παράλληλο στην ακτογραμμή. Οι χώροι αναπτύσσονται γραμμικά μπροστά απ’τον αναλληματικό τοίχο και οριοθετούνται απ’τη μεριά της θάλασσας με ένα τοίχος, διάτρητο μόνο στα σημεία που επιδιώκεται η επαναφορά του ορίζοντα ως οπτικό σημείο αναφοράς. Η περιπατητική διάσταση που ενέχει η περιήγηση στο τοπίο, αναζητήθηκε και στην κίνηση εσωτερικά του κτιρίου. Η εσωτερική πορεία εξασφαλίζεται από την αλληλοδιαδοχή ραμπόσκαλων γύρω από ένα μεγάλο κενό. Οι ξενώνες οργανώνονται αυτόνομα, λειτουργώντας αντιστικτικά στην οριζόντια ανάπτυξη του κτιρίου.
The main objective of the “Exhibitions and Training Center for Marine Ecosystems in the Bay of Legrena, Attica” is to raise awareness for the indigenous marine ecosystems. As one approaches the site from the seaside highway, he or she is constantly faced with the view of the horizon. The experience of the building is to be perceived as a loss of that view, aiming to create a strongly introverted space of contemplation. Two large, oblong, retaining walls constitute the backbone of the composition. The first one defines the descending pathway towards the entrance of the building, whereas the second, parallel to the coastline, forms the rear part of the building. Wandering through the site, one follows the downward path leading to the entrance, only to find out that the course continues itself in a clear, uninterrupted manner inside the building, through a series of slightly inclined ramps winding through a central hall. The exhibition and various educational spaces are situated around this central hall. Light beams traverse the interior space through either slits or big openings on the front wall. The student housing is an autonomous, upright structure, a necessary counterpoint to the linearity of the main building.