Αντικείμενο της παρούσας μεταπτυχιακής εργασίας είναι η αποτίμηση της φέρουσας ικανότητας ενός υφιστάμενου πολυώροφου κτιρίου και η διερεύνηση της ανάγκης ή όχι για επέμβαση και ενίσχυση αυτού. Το κτίριο που μελετάται είναι μια πενταόροφη πολυκατοικία στην περιοχή του Γκύζη που μελετήθηκε και οικοδομήθηκε το 1971. Τα φέροντα δομικά στοιχεία του κτιρίου είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα και σχεδιάστηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού Οπλισμένου Σκυροδέματος (1954) και του Αντισεισμικού Κανονισμού (1959), οι οποίες στερούνταν την αυστηρότητα των σύγχρονων οδηγιών ως προς τη μελέτη και την επίβλεψη. Για την αποτίμηση της φέρουσας ικανότητας του φορέα εφαρμόστηκαν τόσο ελαστικές όσο και ανελαστικές μέθοδοι ανάλυσης οι οποίες και συγκρίνονται μεταξύ τους. Τέλος, προτείνονται κάποιοι τρόποι επέμβασης ώστε να βελτιωθεί η σεισμική συμπεριφορά του κτιρίου, η οποία κρίθηκε ανεπαρκής στη φάση της αποτίμησης.
Greece is a country of high seismicity. Most of the concrete framed buildings in Greek urban areas were constructed until the early 80’s. These buildings were erected under the provisions of the existing National Codes for design of concrete structures (1954) and design of earthquake resistant structures (1959). These codes were replaced in 1984 by more modern approaches with stricter design laws under seismic loading. The aim of this master thesis is the safety assessment of an existing multistory building and the examination of different reinforcing scenarios of its concrete frame. Linear as well as nonlinear analyses were used for the capacity assessment of the structure. These two different techniques were compared, giving an insight to the pros and cons of each method. Analysis of the structure showed the need for additional reinforcements to the original concrete frame, in order to improve its seismic behavior.