Ο χορός και η αρχιτεκτονική είναι δύο επιστημονικά κι εκφραστικά πεδία που μελετούν και εκλογικεύουν την κίνηση του ανθρώπου στο χώρο. Αναπτύσσονται σε διαφορετικά επίπεδα , με διαφορετικά μέσα και οπτικές, κι έχουν ως σκοπό το καθένα να ανασυγκροτήσει τη φύση του αντικειμένου αναφοράς ( τον άνθρωπο,την κίνηση, το χώρο και την συνάρθρωσή τους). Πρόκειται για δύο πεδία που υπερβαίνουν τη σφαίρα της αναγκαιότητας, της λειτουργικότητας, τα όρια και τις παραδοχές και διευρύνουν την εποπτεία και τα μέσα τους. Η εργασία αναφέρεται τόσο σε μορφολογικές και συνθετικές αρχές που συνδέουν τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό και τη διαδικασία παραγωγής χορογραφιών, όσο και στο ιδεολογικό, κοινωνικό και πολιτιστικό υπόβαθρο που τα συνδέει. Ο χορός δρόμου αποτελεί εκφραστικό και καλλιτεχνικό μέσο του ανθρώπου στο χώρο, που εξυπηρετούν προθέσεις και σκοπούς , ατομικού ή συλλογικού χαρακτήρα.
Dance and architecture are two scientific and expressive fields that study and rationalize the movement of man in space. They grow at different levels, with different media and visual, and have each designed to reconstruct the nature of the object reference (man, motion, space and their coordination). These two fields expand the authority and their means, beyond the realm of necessity, functionality, limits and assumptions. The project refers to both morphological-synthetic principles related to architectural design and production choreographies, and the ideological, social and cultural background that links them. The street dance is expressive and artistic medium of man in space, serving intents and purposes, individual or collective.