Στη διπλωματική αυτή ασχολήθηκα με το σχεδιασμό ενός νηπιαγωγείου στα Κάτω Πατήσια. Η επιλογή της περιοχής δεν ήταν τυχαία. Επέλεξα τα Κάτω Πατήσια γιατί πέρα του ότι συνδυάζουν τα δύο χαρακτηριστικά του σημερινού, οικονομικά υποβαθμισμένου, ευρύτερου κέντρου της Αθήνας (τον φοβερά πυκνοδομημένο ιστό και την πολύπολιτισμικότητα), είναι και μία περιοχή κατοικίας, με αρκετή ζωή, και πολλά παιδιά.
Αναζήτησα λοιπόν νέους χώρους οπού θα μπορούσαμε να σχεδιάσω νηπιαγωγεία για να καλύψω τις ανάγκες της περιοχής. Έτσι εντόπισα λανθάνον δυναμικό (κενό κέλυφος, εσωτερικό ακαλύπτου ή κάποιο κενό οικόπεδο) ,κοντά σε ελεύθερους χώρους, ή σχολεία, το οποίο ενώ από μόνο του δε θα επαρκούσε για να καλύψει την ανάγκη χώρου για ένα νηπιαγωγείου, σε συνδυασμό με τον ελεύθερο δημόσιο χώρο θα μπορούσε να δημιουργήσει όχι μόνο ένα σχολείο αλλά και ένα πόλο_ πυκνωτή για την περιοχή. Ένα κομμάτι του πόλου αυτού θα λειτουργούσε ως νηπιαγωγείο τις πρωινές ώρες, και τις ώρες που το νηπιαγωγείο θα ήταν κλειστό μέρος του θα μπορούσε να αποδίδεται στη γειτονιά. Ένας τέτοιος τόπος για ένα νηπιαγωγείο θα βοηθούσε αφενός στην κοινωνικοποίηση του παιδιού και στη σχέση όπου αυτό αναπτύσσει με τη γειτονιά, και αφετέρου θα δινόταν η ευκαιρία σε ένα τόσο πυκνοδομημένο ιστό, το σχολείο να είναι κοντά στο φυσικό περιβάλλον. Επιπλέον η χρήση του σχολείου κοντά στο δημόσιο χώρο θα έδινε ζωή σε αυτόν, θα γινόταν σημείο συνάντησης των παιδιών και των γονέων.
In this thesis, Ι dealt with the design of a kindergarten in Kato Patissia. The area choice was not accidental. I chose Kato Patissia because it combines the two main characteristics of the current, economically depressed, wider center of Athens (the densely built fabric and multiculturalism), but it also stands as a lively residential area with many children playing in its streets.
I looked for spaces for whom I could design kindergartens, meeting the needs of the region. So I identified latent potential (an empty shell of a building, a clean unbuilt site) near open spaces or schools, a site which in itself would not be sufficient to cover the need for space of a kindergarten, but along with free public space could create not only a school but a pole of attraction, for the region. A part of the site would act as a kindergarden during morning hours, and in the afternoon the kindergarten would close and part of it would be attributed to the neighborhood for all sort of activities. Such a kindergarten would promote the socialization of the child and strengthen its bonds with the neighborhood, and would also offer the child the chance to be as close to the natural environment as it can be in such a densely built urban fabric. Furthermore, the function of the school near this public space would give life to him and promote him to become a meeting space for children and parents