Μουσείο υδάτινου περιβάλλοντος στον υδροβιότοπο του Μουστού

Abstract

Αντικείμενο της διπλωματικής μας είναι ο σχεδιασμός μουσείου υδάτινου περιβάλλοντος στον υδροβιότοπο του Μουστού. Πρόκειται για έναν σημαντικής αξίας υδροβιότοπο του Νομού Αρκαδίας, αφού τροφοδοτεί τα υπόγεια αποθέματα νερού της περιοχής και φιλοξενεί πολλά είδη χλωρίδας και πανίδας.Όμως με το πέρασμα των χρόνων έχει συρρικνωθεί λόγω της ανθρώπινης επέμβασης και αδιαφορίας.Για την προστασία του έχουν οριστεί χρήσεις γης από την Ευρωπαική Ένωση και ζώνες προστασίας από το Φορέα Διαχείρησης του Πάρνωνα. Ο χώρος που επιλέξαμε βρίσκεται εκτός προστατευόμενης ζώνης. Η πρόταση για το σχεδιασμό μουσείου στοχεύει να δώσει στον επισκέπτη τη δυνατότητα προσέγγισης και οπτικής επαφής με τον υδροβιότοπο και ταυτόχρονα ευαισθητοποίησης για την αξία του.Ένα κτίσμα φυσική προέκταση του τοπίου μέσω του οποίου ο επισκέπτης θα βιώσει τη διαδρομή στον υδροβιότοπο που δεν θα μπορούσε διαφορετικά.Ο χώρος κατασκευής του μουσείου βρίσκεται στη ραχοκοκκαλιά του βουνού με δυο βράχους να τον οριοθετούν εκκατέρωθεν πάνω κάτω και αναλειμματικούς τοίχους που δημιουργούν τεχνητές πεζούλες.Ο χώρος διαθέτει πανοραμική θέα στον υδροβιότοπο.Αξιολογώντας τα παραπάνω συνθέσαμε ένα κτίσμα που αφηγείται τα στοιχεία του υδροβιότοπου στο περιβάλλον του βουνού.Μέσω μιας γραμμικής καθοδικής πορείας ο επισκέπτης παρακολουθεί τα εκθέματα μέσα από πυκνώματα και αραιώματα της θέας καταλήγοντας στην έκθεση του περιβάλλοντος της λίμνης.

The subject of this diplomatic essay is the planning of a water museum at the wetland habitat of Moustos. It’s a place of great value at the department of Arcadia, as long as it feeds the underground water stocks of the area and gives home to many species of plants and animals. During time it has been weakened due to human abusing it and indifference. In order to protect it there have been set codes for its land use from the European Union, along with protection lines from the Management Agency of Parnonas. The selected area for the planning is outside the protected area. The proposition for the museum planning intends to offer the visitor the option of coming closer to this environment and have more visual contact with it, along with pointing at its value. The building is the physical long arm of the area where the visitor can live the wandering to the wetland. The place where the museum is being planned has two rocks upside down and retaining walls that hold the grounds. This place offers panoramic viewpoint to the wetland. Gathering all those thoughts we tried to compose a building that would narrate the elements of the wetland into the mountain. By way of a linear falling route, the visitor watches the exhibits during the changing of the view, pointing at the exhibition of the water environment and concluding there.