Η διπλωματική εργασία αυτή πραγματεύεται τη δημιουργία ενός σταθμού προαστιακού στην περιοχή του Ρουφ. Η βασική χειρονομία είναι η ανύψωση των σιδηροδρομικών τροχιοδρόμων ώστε να μην αποτελούν σκληρό όριο όπως συμβαίνει σήμερα. Επιλέγεται η ανύψωση και όχι η υπογειοποίηση της γραμμής, ώστε αυτή να αποτελεί τοπόσημο της πόλης, αλλά ταυτόχρονα να δίνει και στον επιβάτη του τραίνου τη δυνατότητα να έχει μια συνοπτική εμπειρία της πόλης κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του. Επιτρέπεται έτσι και η δημιουργία και αναδιάταξη μίας σειράς οδικών αξόνων, καθώς και αξόνων πεζών και ποδηλάτων, κάτω από τις υπερυψωμένες γραμμές, επανενώνοντας τις σήμερα αποκομμένες περιοχές από το τραίνο. Επιπλέον, επιχειρείται η ενοποίηση των πράσινων ζωνών του Ελαιώνα με τους αρχαιολογικούς χώρους του Κέντρου, καθιστώντας το σταθμό κομβικό σημείο μεταξύ πράσινων χώρων. Ο σταθμός αποτελείται από 4 σκέλη. Ένα τεχνητό λόφο ήπιας κλίσης που οδηγεί τον επιβάτη/επισκέπτη στο κεντρικό αίθριο του σταθμού, 2 υπερυψωμένες γραμμές με τις πλατφόρμες τους, 2 εξώστες-καφετέριες με θέα στα τοπόσημα της πόλης, κι ένα στέγαστρο με μεταλλικά δικτυώματα, που φαίνεται σα να ίπταται, και που από κάτω του βρίσκεται μηχανισμός πανιών που ελέγχουν το φυσικό φως ανάλογα με την ηλιακή πρόσπτωση, επιτρέποντας ένα παιχνίδι φωτός-σκιάς, που είναι το βασικό χαρακτηριστικό του κτηρίου.
This thesis project is about a suburban railway station in the area of Rouf. The main strategy is the lifting of the rail lines so that they won’t function as impassable limits as happens nowadays. The solution of lifting the lines instead of putting them underground is chosen aiming to make them a landmark for the city, as well as providing the passengers of the train with a synopsis of the city during their voyage by train. Thus, the creation and rearrangement of the streets and pedestrian/bicycle ways is enabled under the lifted rail lines, reuniting the nowadays separated neighborhoods. In addition, the union of green spaces between Elaionas and the archeological sites of the Centre is planned, making the station a node among green areas. The station is comprised of 4 parts. A smooth artificial hill that leads the passenger/visitor towards its central atrium, the 2 lifted rail lines and their platforms, 2 cafeterias-balconies with a view to the city landmarks, and a canopy which seems to hover over the construction, and which has a mechanism of sails underneath serving to the controlling of the natural light, enabling a game of light and shade, which is the characteristic element of the building.