Κινητικές Διαδραστικές Κατασκευές

Abstract

Αφετηρία για την παρούσα δουλειά ήταν ένας βασικός προβληματισμός : πως θα μπορούσαμε να μετατρέψουμε το αντικείμενο της δουλειάς μας από το σχεδιασμό του ορισμένου στο σχεδιασμό του απρόβλεπτου; Αποδεχόμενοι τα προτερήματα του παραμετρικού σχεδιασμού, πρόθεσή μας ήταν να προσπαθήσουμε να ξεπεράσουμε τα όρια του. Να βρούμε ένα νέο παράδειγμα όπου η μεταβλητότητα θα μπορούσε πέρα από την οθόνη του αρχιτέκτονα, να διατηρηθεί και κατά τη διάρκεια ζωής της κατασκευής· φτιάχνοντας έτσι ένα εύκαμπτο αρχιτεκτονικό αντικείμενο το οποίο να έχει την ικανότητα μεταβληθεί για να παραλάβει ένα εύρος λειτουργιών. Χώρος πειραματικής εγκατάστασης ορίζεται η πλατεία Ομονοίας, όπου τοποθετούνται τρεις πανομοιότυπες κατασκευές με διαφορετικές χρήσεις. Η πρώτη κινείται ανάλογα με τη θέση του ήλιου για να σκιάσει το μέγιστο δυνατό εμβαδόν. Η δεύτερη δημιουργεί το χώρο για υπαίθριες συγκεντρώσεις, και η τρίτη αντιδρά στις κινήσεις των περαστικών. Η επιδίωξη της παρούσας εργασίας είναι να σχεδιάσει για ένα τοπίο, όπου εμφανίζονται οι διαστάσεις του χώρου, του χρόνου και της πληροφορίας. Η κατασκευή που προτείνεται προσπαθεί να συνάψει σε πραγματικό χρόνο τη σχέση χρήστη και αρχιτεκτονικού αντικειμένου καθώς και να αποκαταστήσει την αντίστροφη ροή μέσω ενός αμφίδρομου βρόγχου. Αντίστοιχα, η ουσιαστική λειτουργία ενός μεταβαλλόμενου αρχιτεκτονικού αντικειμένου είναι να παίζει το ρόλο του μεσάζοντα και καταλύτη κοινωνικών σχέσεων στο δημόσιο χώρο.

Beginning from the parametric paradigm -where the architect instead of geometries designs relationships between objects- our intention was to maintain such capabilities, not only for the short period of the design process, but also for the lifetime of the structure; producing in this way a flexible architectural object, that has the capability to transform so as to undertake a range of functions. Omonoia square is selected as the place of the experimental installation of three structures. The first moves according to the sun's position to produce the maximum shadow. The second moves to produce space for outdoor gatherings, and the third interacts with the movement of the people. The intention of this project is to design for a landscape where the dimensions of space, time and information are visible. The proposed structure, wants to produce in real time the bond between the user and architectural object, through a bidirectional loop. Furthermore, and more importantly, it functions as the mediator and catalyst of social relationships in public space.