Στοχός της παρούσας διπλωματική εργασίας είναι η πειραματική διερεύνηση της συμπεριφοράς έξι ραβδωτών πρισματικών φορέων , που είχαν σχεδιαστεί με βάση τη μεθοδολογία της τροχιάς της θλιπτικής δύναμης (ΤΘΔ) και τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό EC8. Τα δοκίμια είναι ορθογωνικής διατομής, το ενδιάμεσο τμήμα του δοκιμίου είναι μονολιθικά συνδεδεμένο με ορθογωνικό πρισματικό στοιχείο (με πλάτος ίσο με το πλάτος του δοκιμίου), το οποίο είναι υπερ-ενισχυμένο, έτσι ώστε να παραμένει άθικτο κατά την πειραματική διαδικασία. Τα πειράματα αυτά έχουν σκοπό τη διερεύνηση της συμπεριφοράς υπό ανακυκλιζόμενη φόρτιση. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν δείχνουν πως με τη χρήση λιγότερου εγκάρσιου οπλισμού στις κρίσιμες περιοχές επιτυγχάνουμε ιδία αποτελέσματα σε σχέση με τις απαιτήσεις σε οπλισμό του Ευρωπαϊκού Κανονισμού. Επιπλέον, από την εφαρμογή και χρήση οπλισμού χωρίς Συνάφεια εντός των κρίσιμων μηκών φαίνεται να επιτυγχάνεται σημαντική βελτίωση στη δομική συμπεριφορά του δοκιμίου.
This diploma thesis is concerned with an experimental investigation of the behaviour of reinforced concrete beam-column specimens subjected to cyclic loading combined with a constant axial force. The specimens have the same geometry and longitudinal reinforcement, but differ, on the one hand, in that the portion of the longitudinal reinforcement within the critical regions is de-bonded from concrete in certain specimens, and, on the other, in the transverse reinforcement arrangement; the latter is designed either in compliance with the earthquake-resistant design clauses of the current European codes or in accordance with the method of the compressive force path. The results obtained indicate that adopting the latter method yields significantly less transverse reinforcement in the critical regions without compromising the code performance requirements. Moreover, when the application of this method is combined with de-bonding the longitudinal reinforcement within these regions from concrete, a significant improvement in structural behaviour is achieved.