Ο τόπος της παρούσας εργασίας είναι το μεγάλο αστικό κέντρο και το θέμα η αναμονή. Η αναμονή στη θεωρία και η αναμονή στην πράξη, με υπόβαθρο την πόλη.
Κάνουμε μία απόπειρα να δούμε τον χρόνο που εκείνη συγκρατεί, τις μορφές που προσλαμβάνει, τα μεγέθη της και την επιρροή της στην καθημερινή ζωή, τις ανθρώπινες πρακτικές που διεγείρει, τη δύναμη και την αδυναμία της, περνώντας φυσικά μέσα από τους χώρους της, δηλαδή τους χώρους αναμονής. Μιλάμε εν ολίγοις για την αναμονή ως εμπειρία χωρική και χρονική.
Στην πορεία ανακαλύπτουμε κοινά στοιχεία που διέπουν τους χώρους αναμονής, κοινούς κώδικες και συμπεριφορές, που μέσα από τις ιδιαιτερότητες του εκάστοτε χώρου, αποκτούν διαφορετική έκφραση κάθε φορά. Στοιχεία επίσης που ταυτοποιούν την προσωρινότητα των χώρων αλλά και στοιχεία που ενδεχομένως τους εντάσσουν στους μη-τόπους και δημιουργούν χρόνους διαφορετικούς.
Τελικά ο ίδιος ο χρόνος της αναμονής μετράται με διαφορετικά ρολόγια. Και τα βιώματα που γεννιούνται, αποκαλύπτονται εν δυνάμει δημιουργικά.
Δύο διαφορετικά παραδείγματα ταξιδιού με τρένο, ένα αστικό και ένα υπεραστικό, θα γίνουν η αφορμή για ένα βαθύτερο διάβασμα της έννοιας. Μέσα από τα ξεχωριστά στάδια κίνησης και στάσης, η μεταμόρφωση και η τροπή που παίρνει η ίδια η αναμονή, αποτελούν ένα ευνοϊκό πεδίο στοχασμού.
This project develops in the big urban center and deals with the meaning of waiting, in theory as well as practically.
We make an attempt to approach the meaning at issue, as an experience parallel in space and time. Getting through the spaces relevant to waiting, that are waiting rooms, train stations, bus stops, we come near to the kind and the quality of time it contains, to the various forms it can take momently, to its duration, to the human practices it can raise and the way it affects everyday life.
During the study, we identify common features among waiting spaces, a type of common code and a set of common practices and actions, adjusted to the singularity of each place so that they appear diversified. There are also features that determine the ephemeral character of these places, and some others that may pose waiting spaces among non-places and create a certain kind of time.
In order to study further the meaning of waiting, we make use of two different cases of travelling, one urban and the other interurban. Through the distinct phases of movement and pause, where the meaning itself is subjected to transformation, we come up with a range of thoughts.