Η σύγχρονη προβληματική εικόνα της διαχείρισης απορριμμάτων στη χώρα καθώς και ο πρόσφατος επαναπροσδιορισμός της αναπτυξιακής στρατηγικής της Ε.Ε., της οποίας κράτος-μέλος αποτελεί και η Ελλάδα, σχετικά με τη χρήση των πόρων αναδεικνύουν ως μείζον ζήτημα αυτό της διαχείρισης των απορριμμάτων. Στο πλαίσιο της παρούσας μεταπτυχιακής εργασίας παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της πιλοτικής εφαρμογής μίας νέας τεχνικής στον τομέα διαχείρισης απορριμμάτων η οποία αφορά στην οικιακή ξήρανση βιοαποβλήτων. Η εν λόγω τεχνική περιλαμβάνει το διαχωρισμό και την αφυδάτωση βιοαποβλήτων στην πηγή (κυρίως των διατροφικών υπολειμμάτων), με αποτελέσματα όπως τη σημαντική μείωση της μάζας και του όγκου τους λόγω της απομάκρυνσης της περιεχόμενης υγρασίας. Το σύστημα οικιακής ξήρανσης αναπτύχθηκε στη Μονάδα Περιβαλλοντικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Ε.Μ.Π. με λειτουργία 8 συνολικά μηνών σε 21 επιλεγμένες οικίες εθελοντικής συμμετοχής στο Δήμο Παπάγου Χολαργού.
Η αξιολόγηση που πραγματοποιείται ως προς τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές προεκτάσεις παρουσίασε ότι το σύστημα ξήρανσης φέρει ικανοποιητικά αποτελέσματα και δεν παρουσιάζει σημαντικές οχλήσεις στην πλειοψηφία των χρηστών. Η μείωση της μάζας των βιοαποβλήτων είναι της τάξης του 67% κ.β. ενώ η ενεργειακή κατανάλωση που απαιτείται για τη ξήρανση είναι ίση με 1,87 kWh/kg. Η περιεχόμενη υγρασία του τελικού ξηραμένου υλικού (βιομάζας) είναι ίση με 25-21% κ.β. με αποτέλεσμα το οργανικό αυτό υλικό να μπορεί να παραμείνει αποθηκευμένο για μεγάλο χρονικό διάστημα δίχως να υπόκειται σε διεργασίες βιοαποδόμησης. Εργαστηριακές αναλύσεις χαρακτηρισμού του τελικού προϊόντος έδειξαν ότι η παραγόμενη βιομάζα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή κόμποστ, βιοαερίου και πράσινης ενέργειας.
The problem of waste management in Greece and the redefinition of the EU development strategy about the use of resources emerge waste management as a major challenge. This thesis presents the results of the evaluation of a new waste management technique which regarding source separation and dehydration (especially of food waste) achieves significant mass and volume reduction of biowaste due to the removal of moisture content. The system of household waste drying “DRYWASTE” was designed in the Unit of Environmental Science and Technology of the N.T.U.A. and was tested for 8 months in 21 selected houses of voluntary participation in the Ηolargos Papagos Municipality.
The evaluation performed on the environmental and social implications showed that the drying system presents satisfactory results and has no significant disturbance to the majority of users. The mass reduction of biowaste is of 67 ww% while theenergy consumption required for drying equals to 1. 87kWh / kg. The moisture content of the final dried material (biomass) is equal to 25.21ww% and as a result the organic material can be stored for a long time without undergoing biodegradation processes. Laboratory analysis for the characterization of the final product showed that the produced biomass could be used for the production of compost, biogas and green energy.