Υποκείμενο και αντικείμενο στον αλγοριθμικό σχεδιασμό: από τον Peter Eisenman στον Patrik Schumacher

Abstract

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες η τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών εξελίχθηκε με αποτέλεσμα την ενεργοποίηση μιας πολύπλοκης γεωμετρικής γλώσσας που δε θα μπορούσε να ελεγχθεί με τις παραδοσιακές μεθόδους. Η χρήση όμως του ηλεκτρονικού υπολογιστή παρέμεινε στο αναπαραστατικό στάδιο και η διαδικασία σχεδιασμού παρέμεινε κλασική ως το τέλος. Έτσι ο αρχιτέκτονας παραμένει δημιουργός του αντικειμένου με την έννοια που δόθηκε στη λέξη στο Ρομαντισμό, και δεν αλλάζει η παραδοσιακή σχέση υποκειμένου και αντικειμένου. Παρόλα αυτά ο Patrik Schumacher και ο Peter Eisenman, προσπάθησαν μία πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση στο σχεδιασμό της αρχιτεκτονικής με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, στοχεύοντας στην αλλαγή του σχεδιαστικού παραδείγματος, με διαφορετικό τρόπο ο καθένας, προκρίνοντας για αυτό το λόγο την ολοκληρωτική χρήση αλγοριθμικού σχεδιασμού. Αφού ορίσω τον όρο ‘αλγοριθμικός σχεδιασμός’ σε σχέση με την αρχιτεκτονική και διερευνήσω διάφορες μη κλασικές τεχνικές σύνθεσης στη μουσική και τη ζωγραφική, αναλύω τη διαδικασία σχεδιασμού που ακολουθούν ο Patrik Schumacher και ο Peter Eisenman. Τέλος, αφού αναλύσω τι αποτελεί το έργο τέχνης στην αρχιτεκτονική και τον τρόπο που μπορούμε κρίνουμε την αρχιτεκτονική, διερευνώ το ρόλο που διαδραματίζουν στη δημιουργία του τελικού τους αντικειμένου οι παραπάνω αρχιτέκτονες. Φέρνει όμως ο αλγοριθμικός σχεδιασμός την αλλαγή στη σχέση υποκειμένου και αντικειμένου;

Over the past two decadesm computer technology has evolved, resulting in activation of a complex geometrical language that could not be controlled by traditional methods. However, the use of computer remained in a representational stage and the design process remained classical to the end. So the architect remains the creator of the object with the meaning attributed to the word in Romanticism, and the traditional relation between the subject and the object does not change. However Patrik Schumacher and Peter Eisenman,, tried a more integrated approach to the design of architecture with the computer, aiming to change the design paradigm, in a different way each, favoring the use of extensive algorithmic design. After I define the the term ‘algorithmic design’ in relation to architecture and explore carious non-classical synthesis techinques in music and painting, I analyze the design process followed by Patrik Schumacher and Peter Eisenman. Finally, after analyzing, what contitutes a work of art in architecture and how we judge it, I explore the role of the above mentioned architects in the creation of the final object. But does algorithmic design bring a change in the relation between the subject and the object?