Χωρικές μηχανές οργάνωσης θεάματος: γήπεδα ποδοσφαίρου

Abstract

Οι έννοιες παιχνίδι» και άθλημα» δεν ταυτίζονται και πολλές φορές τα ορια τους δεν είναι διακριτά. Το ποδόσφαιρο καταρχήν υπήρξε ένα παιχνίδι, απαλλαγμένο από κανόνες και ορισμούς. Εξελίχθηκε στο πιο δημοφιλές άθλημα στον κόσμο. Παιχνίδι ή άθλημα, το ποδόσφαιρο μετρά σχεδόν ενάμιση αιώνα ιστορίας, επιδρώντας ιστορικά με ποικίλους τρόπους το κοινωνικό σύνολο. Οι επίσημοι χώροι που το φιλοξενούν, τα γήπεδα ποδοσφαίρου, είτε ως υλικές οντότητες είτε ως αναπαραστατικοί χώροι», διαδραματίζουν και αυτά με την σειρά τους πολλαπλούς ρόλους. Μας απασχολεί να αναλύσουμε τα γήπεδα, όχι μόνο όσον αφορά την χωρική υπόστασή τους αλλά και τη θεαματική τους διάσταση, την ατμόσφαιρά» τους, αυτό το αδιευκρίνιστο αλλά τόσο αναγνωρίσιμο συναίσθημα που σου προκαλεί η παρουσία και μόνο σε έναν τέτοιο χώρο, και το πως αυτά τα δύο στοιχεία (χώρος και θέαμα) αλληλεπιδρούν εντός και εκτός του γηπέδου.

The definitions of game and sport usually don’t identify and their limits usually mix. Football has been above all a game, deprived of rules and definitions. It has been also evolved to the most popular sport in the world. Game or sport, football counts almost half a century of history, influencing historically with many different ways in society. The official venues of the game , the football stadiums, either as material entities or as spaces of representation, play themselves various roles. It concern us not to analyze them only in respect of their spatial essence but of their spectacular aspect, their atmosphere, that something clouded but so identifiable feeling, that provokes only the presence in that kind of space. It also concerns us to observe how these two elements, space and spectacle interact inside and outside of the stadium.