Επιχειρώντας την επανάχρηση εγκαταλελειμμένων βαγονιών τρένων ως κατοικιών, κρίνεται απαραίτητη η εμβάθυνση στο ζήτημα της κατοίκισης. Η κατοίκιση ως διαδικασία είναι πολυδιάστατη, δυναμική και προσωπική. Σχεδιάζοντας κατοικίες για ένα ευρύ φάσμα δυνητικών χρηστών, κρίνεται απαραίτητη η δυνατότητα στη μεταλλαγή του χώρου, προκειμένου αυτός να προσαρμόζεται στις ανάγκες των εκάστοτε χρηστών. Οι μεταλλαγές αυτές περιλαμβάνουν την αλλαγή της εσωτερικής διαρρύθμισης, τη σχέση του εσωτερικού μιας κατοικίας με τον εξωτερικό χώρο, την αύξηση της έκτασής της, των λειτουργιών που επιτελούνται εντός της, του αριθμού των χρηστών που χρησιμοποιεί το χώρο. Ο γενικός προσδιορισμός των δομών κατοίκισης, ανεξάρτητα από το ποιο είναι το ειδικό σενάριο αναφοράς τους, είναι καθοριστικός για τη χωρική τους έκφραση στην κατοικία. Ως βασικές δομές κατοίκισης αναγνωρίζονται η προσωπική και συλλογική, οι οποίες εξυπηρετούνται σε κατοικίες αυτόνομες και συγκατοικίες, αντίστοιχα.
Η εργασία καταπιάνεται με την ανάπτυξη μιας μεθόδου για τη χρήση του βαγονιού στην παραγωγή χώρων ανταποκρινόμενων σε διαφορετικές δομές κατοίκισης.
Η ανάλυση της κατασκευαστικής διάρθρωσης του βαγονιού και των χωρικών του ποιοτήτων, η διερεύνηση των δυνατοτήτων επέμβασης χωρίς την καταστροφή της αρχικής μορφής είναι διαδικασίες προαπαιτούμενες της σύνθεσης. Επάλληλοι πειραματισμοί οδηγούν στον προσδιορισμό συνθετικών στοιχείων ικανών να παρέχουν μια ποικιλία χωρικών ποιοτήτων. Η κατασκευαστική επίλυση της σύνδεσης των στοιχείων αυτών, αποδεικνύει ότι το βαγονιών για τη δημιουργία χώρων κατοίκισης.
In order to reuse abandoned train carriages as residences, it is necessary to focus to the housing issue. Residential design should offer to the potential users, flexibility in transforming the space according to their needs. Probable transformations have to do with the change of the interior, the way that the interior space is limited and its relation with exterior environment, the increase of home's size and the number of functions taking place there. Studding structures in housing, regardless of what the specific scenario is, is important for designing live spaces. We can speak about two basic structures in housing, the personal and collective one, that are being expressed in autonomous houses and co-houses, respectively.
This project is producing a method of reusing old wagons in order to create spaces for a variety of housing structures.
Analysis in the construction of the carriages and its spatial quality, experimentation with different ways of intervention without destroying the original form of the construction are the first steps in the composition process. A new circle of experimentation succeeds in designing the exact components (Wagon parts), which can be combined together to produce the preferred spatial quality of the new houses.