Κρίση εσόδων από στεγαστική και καταναλωτική πίστη. Προβλέψεις εσόδων τραπεζών από νόμο 3869/2010. (Μελέτη αιτήσεων- δικαστικών αποφάσεων. Πόσο ωφέλησε τις τράπεζες)

Abstract

Η κρίση έχει καταστήσει πολλά νοικοκυριά αδύναμα να ανταποκριθούν στις δανειακές υποχρεώσεις που έχουν φορτωθεί με στεγαστικά, καταναλωτικά δάνεια και κάρτες. Με το νόμο 3869/10, γνωστό ως νόμο Κατσέλη, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα για αυτό το θέμα, όπως έχουν κάνει και κυβερνήσεις άλλων χωρών. Χάνουν ή κερδίζουν οι τράπεζες από αυτό το νόμο; Τι θα έχαναν και τι θα κέρδιζαν τα νοικοκυριά και τι μπορούν να περιμένουν; Στην παρούσα εργασία αναλύονται στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί από την Εθνική Τράπεζα και παρουσιάζεται ένα μαθηματικό μοντέλο πρόβλεψης του τι επιδικάζεται να πληρώσει η κάθε κατηγορία οφειλετών, σε μια προσπάθεια να εκτιμηθεί το ύψος των ωφελειών των τραπεζιτών από μία νομοθεσία η οποία διαφημίζεται σαν ευνοϊκή για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και εκλαμβάνεται ως τέτοια από πολλούς. Αξιοποιείται δείγμα 200 περιπτώσεων, που έχουν κατηγοριοποιηθεί και αναλυθεί για να προσαρμοστούν στην εξαγωγή του μοντέλου περιγραφής της διαδικασίας του νόμου. Παράλληλα προκύπτουν ποιοτικά δεδομένα και συμπεράσματα που συνοδεύουν το κείμενο.

Crisis has weakened households’ ability to repay housing, consumer loans and credit card debts. By law 3869/2010, known as “Katseli’s law”, named from the Minister who promoted the relevant legislation, the Greek Government takes measures to deal with hundreds of thousands indebted households, similar to those taken by other countries’ governments. Does the bank sector lose or win because of this law? What would households lose or win and what must they expect from this law? Data collected from the National Bank are categorized and analysed in this study, and a mathematical model predicting the amounts adjudicated to be paid by court and the really repayment amount for every group of loaners is displayed, in an attempt to estimate the height of bankers’ profits because of a legislation promoted and perceived by many as advantageous for indebted households.