O κόσμος γύρω μας είναι μια ζωντανή εγκυκλοπαίδεια ευφυΐας, ένα απίστευτα εύτακτο σύστημα πολυπλοκότητας και συνθετικής διαδικασίας. Ανά τους αιώνες, ο άνθρωπος καλείται όχι μόνο να μάθει για τη φύση αλλά να μάθει από τη φύση. Αυτό το ονομάζουμε σήμερα “βιομιμητική”.
Ετυμολογικά ο όρος αποτελείται από τις λέξεις βίος+μίμηση, όμως η έννοια περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από μια απλή απομίμηση της φύσης. Αφορά την μελέτη των αρχών, των δομών, των μορφών και των συστημάτων που υπάρχουν στη φύση και την μετέπειτα εφαρμογή τους στον σχεδιασμό. Επομένως, η βιομιμητική είναι η “διαδικασία” μεταφοράς προτύπων από το βιολογικό στο μηχανικό ανάλογο.
Λόγω των μεγάλων προοπτικών που προσφέρει ο τομέας της Βιομιμητικής, στα πλαίσια αυτής της διπλωματικής προτείνεται η λειτουργία ενός Ερευνητικού Κέντρου Βιομιμητικού Σχεδιασμού στο Οικολογικό Πάρκο του Φαληρικού Όρμου, ένα εν δυνάμει ορμητήριο οικολογικής ευαισθητοποίησης.
Βασικός εννιολογικός προβληματισμός και συνθετικός στόχος δεν είναι απλώς η μετάφραση σε χώρο ενός συγκεκριμένου στοιχείου ή οργανισμού της φύσης, αλλά η μετάφραση σε χώρο της έννοιας «Βιομιμητική». Και ακριβώς επειδή η Βιομιμητική είναι μια διαδικασία, η κεντρική ιδέα αφορά τρεις συνθετικές διαδικασίες που είναι κοινές στην φύση και στην αρχιτεκτονική: την οριοθέτηση, την ανάπτυξη και την κίνηση.
Κύριο χαρακτηριστικό του αρχιτεκτονικού σκηνικού αποτελεί το στοιχείο του νερού που ενεργοποιεί μια τοπιομιμητική διαδικασία ανάπτυξης. Το κτίριο αναδύεται μέσα από το νερό, την μήτρα της ζωής, και ενεργοποιείται με την ανθρώπινη κίνηση που μετατρέπει την έννοια της πορείας σε μια κιναισθητική εμπειρία.
The world around us is a living encyclopedia of ingenuity, an incredibly organized system of complexity and design. During the centuries, mankind is called not only to learn about nature but also to learn from nature. This is something that today we call “biomimicry”.
Biomimicry comes from the Greek words bios + mimisis [life + imitation], but the term involves more than a simple imitation of nature. Biomimicry is about studying the principles, structures, forms and systems of nature and applying them in design. It is the “procedure” from the biological to the mechanical analogue.
Because of the great prospects in Biomimetics, this diploma project is about a Biomimetic Design Research Center at the EcoPpark of Faliro Gulf [Athens, Greece], a key-region for ecological awareness and orientation.
The basic conceptual concern is not simply the translation of a particular element or organism of nature into space, but the translation of the very essence of biomimicry into space. Biomimicry is a procedure, so the main design idea is about three common procedures of nature and architecture: delineating, development and movement.
The main feature of the architectural scene is the water which activates the landscape-mimetic building development. The building emerges from the water, the matrix of life and is activated by human motion which transforms the exploration into a kinesthetic experience.