Μελέτη και αξιολόγηση των εξελίξεων στο πεδίο της διαλειτουργικότητας σε διεθνές επίπεδο

Abstract

Η διαλειτουργικότητα έχει αναγνωριστεί ως παράγοντας – κλειδί για την επίτευξη υψηλής παραγωγικότητας από τις επιχειρήσεις και τα πληροφοριακά τους συστήματα, καθώς επίσης και ως ο κύριος οδηγός για την παροχή αποτελεσματικών πανευρωπαϊκών υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης σε πολίτες και επιχειρήσεις. Η παρούσα διπλωματική εργασία αποτελεί μια προσπάθεια να καταγραφούν με οργανωμένο τρόπο οι εξελίξεις στο πεδίο της διαλειτουργικότητας ενός επιλεγμένου συνόλου χωρών, να αξιολογηθούν βάσει ενός τυποποιημένου συστήματος δεικτών, να εξαχθούν συμπεράσματα και να διενεργηθούν συγκρίσεις σχετικά με την κατάσταση και τις προοπτικές των κρατών αυτών στον τομέα της διαλειτουργικότητας. Επίσης, καλύπτεται θεωρητικά η έννοια της διαλειτουργικότητας, παρουσιάζονται τρόποι εμπλουτισμού/επέκτασης του υπάρχοντος συστήματος δεικτών, καθώς και ένα μοντέλο ωριμότητας για την κατάταξη των χωρών σε επίπεδα αναφορικά με τη δραστηριοποίησή τους σε θέματα διαλειτουργικότητας σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, βάσει του διαθέσιμου συστήματος δεικτών. Τέλος, προτείνονται κατευθύνσεις για μελλοντική ενασχόληση καθώς και περιοχές που παρουσιάζουν ερευνητικό ενδιαφέρον, όπως προέκυψαν στα πλαίσια αυτής της εργασίας.

Interoperability is well-recognized as a key-factor in achieving high productivity by businesses and their respective information systems,as well as the main driver for providing efficient, pan-european, e-government services to citizens and businesses. The current study serves as an effort to document the developments of a selected group of countries in the field of interoperability in an organized fashion, to evaluate these developments based on a standardized system of indicators, to draw conclusions and compare the countries according to their interoperability status and potential. Furthermore, after interoperability is theoretically established, new ways of enriching/extending the current indicators’ system are presented, as well as a maturity model for the classification of the countries to levels according to their interoperability-related activity, both national and international, based on the available indicators’ system. Finally, directions for future work are suggested, along with areas of particular, research-related interest, close to the context of this study.